Από χθες έχουμε δύο… μεσήλικες στο πολιτικό σκηνικό της χώρας.
Στις 3 του Σεπτέμβρη το ΠΑΣΟΚ γιόρτασε τα 48 του χρόνια με τη Νέα Δημοκρατία χθες 4 Οκτωβρίου να έχει γενέθλια και να τα γιορτάζει αναλόγως.
Όχι με φιέστες, αλλά από ότι είδα περίσσεψαν οι δηλώσεις ευαρέσκειας και αυτοθαυμασμού
Μόνο που η αλήθεια είναι πως 48 χρόνια, αυτά τα δύο μεγαλύτερα κόμματα της χώρας τα τελευταία πενήντα χρόνια, όχι μόνο δεν είναι δυνατά όσο στο παρελθόν, αλλά με το ζόρι ξεπερνούν το 50% της εκλογικής επιρροής στην χώρα
Και μάλιστα όταν αυτά τα δύο κόμματα που σημάδεψαν τη Μεταπολίτευση και από το 1974 και μετά κυβέρνησαν τη χώρα για 44 χρόνια, με μόνη εξαίρεση δηλαδή τον ΣΥΡΙΖΑ της περιόδου 2015-2019.
Η πρώτη φορά Αριστερά στην κυβέρνηση, έγινε το κόμμα του Αλέξη Τσίπρα η αποκαλούμενη «κυβερνώσα» Αριστερά που έσπασε το δίπολο Νέα Δημοκρατία – ΠΑΣΟΚ.
Αν και για να λέμε την αλήθεια, για να γίνει κυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ το ΠΑΣΟΚ άλωσε, όχι μόνο παίρνοντας ψηφοφόρους αλλά κυρίως αρπάζοντας στελέχη που μόλις είδαν ότι το «πράσινο» καράβι βουλιάζει πήδησαν στο «βαρκάκι» της Αριστεράς που έγινε μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα… υπερωκεάνειο.
Το ζήτημα, όμως, δεν είναι αν η Νέα Δημοκρατία έγινε… μεγάλη κυρία, με φουρό και καπέλα, μια αστή μεσήλιξ.
Ούτε αν το ΠΑΣΟΚ συμπλήρωσε σχεδόν μισό αιώνα ζωής και προσπαθεί να ξαναγίνει μεγάλο στην κοινωνία.
Το θέμα είναι αν τα δύο αυτά κόμματα χρειάζονται με τη μορφή που έχουν.
Και φυσικά αν προσαρμόστηκαν στις απαιτήσεις των καιρών, αν σκοπός τους και κύριος σκοπός της λειτουργίας τους είναι η υπηρέτηση των ίδιων των …πολιτών;
Οι απαντήσεις δικές σας!
