Με δάκρυα στα μάτια και με μία κατάθεση ψυχής ο Θεόδωρος Ιακωβίδης, ανακοίνωσε ότι αποσύρεται από την εθνική ομάδα άρσης βαρών, λίγο μετά την προσπάθειά του στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκυο.
Ο Ιακωβίδης περιέγραψε τις τραγικές συνθήκες κάτω από τις οποίες πραγματοποίησε την προετοιμασία του και τόνισε ότι δεν αντέχει άλλο αυτή την κατάσταση.
«Συγγνώμη αν κάποιοι νομίζουν ότι το βάζω στα πόδια αλλά έχω κουραστεί πολύ και δεν αντέχω άλλο αυτή την κατάσταση.
Είναι πολύ λυπητερό να ντρέπεσαι να πας στον φυσιοθεραπευτή γιατί δεν σου παίρνει λεφτά, επειδή ξέρει την κατάσταση σου», ανέφερε ο Ιακωβίδης συγκλονίζοντας τους πάντες.
Αναλυτικά όσα είπε ο Ιακωβίδης για τον αγώνα του:
«Η επίδοση αυτή δεν αντικατοπτρίζει το 100% μου αλλά αντιμετώπισα κάποια προβλήματα τραυματισμών μετά το ευρωπαϊκό (Απρίλιο-Μάιο) και ουσιαστικά ήρθα με ένα μήνα προπόνησης. Συγχωρέστε με για το τρέμουλο της φωνής, είναι οι τελευταίες μου στιγμές στην Εθνική Ομάδα.
Έφυγα από την Αθήνα με 150 και 180, έκανα στο Τόκιο 156 και 182. Δοκίμασα το 191 αλλά δεν μπορώ να έχω παράπονο γιατί κατάφερα παραπάνω από αυτά που έκανα τις τελευταίες μέρες στη προπόνηση.
Ακολουθήσαμε με τον προπονητή μου μία συγκεκριμένη τακτική επειδή δεν είχαμε ρυθμό και προπονήσεις. Μπήκαμε σιγά-σιγά από χαμηλά και θελήσαμε στο τέλος να δοκιμάσουμε προσπάθειες πάνω από τις δυνατότητες μου.
Στο αρασέ μας βγήκες, στο ζετέ όχι.»
Για το φινάλε της καριέρας του με το εθνόσημο στο στήθος:
«Αυτή τη στιγμή δεν κλαίω επειδή φαινομενικά δεν πήγα καλά αλλά γιατί τελείωσε όλο αυτό.
Δυστυχώς δεν μπορώ να αποδώσω στο 100% και να έχω το κεφάλι μου ήσυχο για να κάνω προπόνηση, και να μπορώ να αποδίδω αυτά που αρμόζει να αποδίδω σε αυτή τη σημαία που φοράω.
Συγγνώμη αν κάποιοι νομίζουν ότι το βάζω στα πόδια αλλά έχω κουραστεί πολύ και δεν αντέχω άλλο αυτή την κατάσταση.
Είναι πολύ λυπητερό να ντρέπεσαι να πας στον φυσιοθεραπευτή γιατί δεν σου παίρνει λεφτά, επειδή ξέρει την κατάσταση σου.
Είναι πολύ λυπητερό αυτό το πράγμα και εγώ δεν το αντέχω άλλο αυτό το πράγμα.
Θέλω να σταματήσω, θέλω να ηρεμήσω και το μόνο που θέλω αυτή τη στιγμή είναι να γυρίσω στους δικούς μου, την οικογένεια μου, τους φίλους μου, να τους αγκαλιάσω και να τους πω ένα μεγάλο ευχαριστώ και ότι ήταν το κίνητρο μου για να συνεχίσω όλα αυτά τα χρόνια».
