ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ με την υποχρηματοδότηση, την υποστελέχωση, την αποδυνάμωση της δημόσιας περίθαλψης και τις εμβαλωματικές λύσεις «κατόπιν ενεργειών» κάποιων, οι οποίοι-ες στην πραγματικότητα είναι συνυπεύθυνοι-ες για τη ρίζα του προβλήματος.
Όταν οι νοσοκομειακοί γιατροί μειώνονται μέσα στην πανδημία, θεωρείται λύση η μετακίνηση από νοσοκομείο σε νοσοκομείο και όχι οι προσλήψεις ικανοποιητικού αριθμού επικουρικών, παράλληλα με την προκήρυξη όλων των μόνιμων θέσεων τουλάχιστον.
Όταν το νοσηλευτικό προσωπικό συνταξιοδοτείται, θεωρείται λύση η μετακίνηση από το ένα κέντρο υγείας σε άλλο ή στο νοσοκομείο, (πάντα υποτιμούσαν την Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας) και όχι η έγκαιρη αντικατάσταση με επαρκές μόνιμο προσωπικό.
Όταν το λοιπό προσωπικό αντιμετωπίζει το τέλος του χρόνου σύμβασης, θεωρείται λύση η ομηρία των παρατάσεων και η επάνοδος των εργολάβων, και όχι η πλήρωση επαρκών θέσεων με συμβάσεις αορίστου χρόνου
Όταν αποψιλώνεται το ΕΚΑΒ από τα εκπαιδευμένα πληρώματά του, θεωρείται λύση η υποκατάστασή τους με προσωπικό συναφών ή και μη συναφών προσόντων και όχι η έγκαιρη προκήρυξη μόνιμων θέσεων για υποψήφιους με την αναγκαία εκπαίδευση. Και προτιμάται ένα αδιαφανές γαϊτανάκι μετακινήσεων της έδρας διάφορων οχημάτων αντί για την αύξηση και βελτίωση του στόλου.
Όταν ακόμη και η διατροφή των νοσηλευόμενων υποβαθμίζεται απαράδεκτα, θεωρείται λύση οι δωρεές και η επιδότηση «κατόπιν ενεργειών» και όχι η αναπροσαρμογή των τακτικών κονδυλίων, που οφείλει να διαθέτει το αρμόδιο υπουργείο.
Μόνο για όσου-ες πεθαίνουν εξ αιτίας της αδυναμίας του συστήματος να τους παράσχει ικανοποιητική περίθαλψη, είτε επειδή γι’ αυτούς-ές δε βρέθηκε ΜΕΘ είτε επειδή καθυστέρησε η αντιμετώπιση της όποιας πάθησής τους, δεν έχει επινοηθεί ακόμη κάποια επίκληση «ενεργειών», έτσι χρησιμοποιείται μόνο η πρόφαση άγνοιας και τα αναίσχυντα ψεύδη για ίση θνητότητα εντός και εκτός ΜΕΘ οι οποίες έτσι κι αλλιώς είναι «πεταγμένα λεφτά» και ταιριάζουν μόνο σε «πολυτελές ΕΣΥ»!
Ωστόσο πραγματική ενέργειά τους είναι η ψήφιση του προϋπολογισμού που μειώνει κατά 820 εκατομμύρια ευρώ τις δαπάνες του Υπουργείου Υγείας (χωρίς να τους το επιβάλλει κανένα Μνημόνιο και κανένα Σύμφωνο Σταθερότητας) ενώ ήδη η Ελλάδα διέθετε ένα από τα μικρότερα ποσοστά του ΑΕΠ για το δημόσιο σύστημα υγείας στην ΕΕ, δηλαδή 4,8% όταν ο μέσος όρος της ΕΕ είναι 7%. Πραγματική ενέργειά τους είναι η περικοπή των κονδυλίων για την πανδημία κατά 514 εκατομμύρια ευρώ, από 1,25 δισ. που ήταν το 2021 στα 736 εκατ. ευρώ για το 2022.
Πραγματική ενέργειά τους είναι η στήριξη της Κυβέρνησης, η οποία, από τα 30,5 δις που λαμβάνει από το Ταμείο Ανάκαμψης, προτίθεται να διαθέσει μόνον 1,5 δις για αναβάθμιση του συστήματος υγείας, ποσοστό μικρότερο του 5%, ενώ στα σχέδια των άλλων χωρών που υποβλήθηκαν στην Κομισιόν καταγράφονται αντίστοιχες δαπάνες πάνω από 10%, ποσοστό διπλάσιο από της Ελλάδας. Προφανώς προηγούνται οι κάθε είδους απευθείας αναθέσεις σε ημέτερους και οι αμφίβολης χρησιμότητας εξοπλισμοί.
ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ με τις ενέργειές τους, «κατόπιν» των οποίων η χώρα διατηρεί όλο και μεγαλύτερο ρεκόρ θανάτων στην Ευρώπη, δεκαπλάσιο της αποκλεισμένης Κούβας! Καιρός να γίνουν παρελθόν. Καιρός να πάρουν τη θέση τους εκείνοι-ες που έχουν σε πρώτη προτεραιότητα την αναβάθμιση της δημόσιας περίθαλψης και την προστασία της υγείας όλων ανεξαίρετα των κατοίκων της χώρας.
