Θα γίνω κακός.
Διαβάζω τίτλο “Εγκλωβισμένοι στην Αττική Οδό.
– «Είναι ντροπή, δεν μας ενημέρωσε κανένας»
– «Δεν έχουμε νερό, φαγητό, τίποτα»”.
Ντροπή είναι αυτό που κάνει στον εαυτό του ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΦΩΝΑΖΕΙ (αν δεν είχε έρθει μόλις αεροπορικώς).
Ποιος να σε ενημερώσει και τι να σου κάνει;
Ξέρεις ρε άνθρωπε ότι βρίσκεσαι στην Ελλάδα, ναι;
Και ξέρεις ότι, σ’ αυτή τη χώρα ο κρατικός μηχανισμός – και ο ιδιωτικός – πνίγεται σε μια κουταλιά νερό, ή χιόνι, ή οτιδήποτε ξεφεύγει από την “κανονικότητα”, ναι;
Κι έρχεται “ιστορικός” χιονιάς, ναι;
Πρέπει παρόλα αυτά να βγεις στο δρόμο – δεν το κρίνω.
ΠΟΙΟΣ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙΣ ΝΑ ΣΕ ΣΩΣΕΙ αν δεν έχεις κάνει τα στοιχειώδη για να προστατεύσεις τον εαυτό σου;
Χιονολάστιχα/αλυσίδες, ΓΕΜΑΤΟ ρεζερβουάρ, πολύ χοντρό μπουφάν/κουβέρτα/sleeping bag, και μαζί νερό και πρόχειρο φαγητό για έως και 6 ώρες μέσα σε μεγάλη πόλη, 12 ώρες σε περιαστική οδό, 24 σε Εθνική Οδό.
Ναι, καλά διαβάσατε, έως και 24 ώρες.
Όταν ταξιδεύω το χειμώνα με τέτοιες συνθήκες έχω επιπλέον στο πορτ μπαγκάζ μικρό φτυάρι και μικρό σακκί με άμμο (παρότι το αυτοκίνητό μου είναι 4Χ4) διότι αν ακινητοποιηθείς με χιονοθύελλα για περισσότερο από μισή ώρα, ό,τι αυτοκίνητο και να έχεις δεν ξεκολλάς χωρίς τα κατάλληλα εργαλεία και μέσα.
Αλλά ας πούμε ότι αυτά είναι πολυτέλειες.
Τα προηγούμενα που ανέφερα είναι ΑΥΤΟΝΟΗΤΑ για όποιον σέβεται τη ζωή του και τη σωματική του ακεραιότητα.
Τάδε έφη ο γνωστός Κώστας Παρίσης, δικηγόρος και ενεργός πολίτης της πόλης μας
Θα μου πείτε πόσοι είναι σαν κι αυτόν;
Μη σας πω … κανένας;
Γιατί οι περισσότεροι στο αυτοκίνητο δεν έχουμε ούτε …ρεζέρβα!