Αναλυτικά παρουσιάζεται η ομίλια του βουλευτή της Ελληνικής Λύσης Κώστα Μπούμπα στην Επιτροπή Περιφερειών, , με θέμα ημερήσιας διάταξης: Οι περιφέρειες ως πόλοι ανάπτυξης στο νέο επενδυτικό περιβάλλον.
Λυπάμαι που δεν ήμουν από την αρχή της συζήτησης, αλλά συνάμα υπάρχουν και άλλες επιτροπές, υπάρχει ένα πολύ σημαντικό νομοσχέδιο για την Τριτοβάθμια Εκπαίδευση, όπως καταλαβαίνετε.
Αυτό που βάλατε ως θέμα, κύριε Πρόεδρε, είναι το αυτονόητο, είναι φυσιολογικό, είναι αναγκαίο, είναι αδήριτη ανάγκη, δεν μπορείς να μιλάς για ένα επενδυτικό πρότζεκτ, για ένα κράτος το οποίο θα έχει μια εύρυθμη λειτουργία, αν δεν επενδύσεις στην περιφέρεια.Τώρα για να έχουμε μία ειλικρίνεια, το αθηνοκεντρικό πολίτευμα,το αθηνοκεντρικό μοντέλο διοίκησης, ο κοινοβουλευτισμός είναι η βιτρίνα της δημοκρατίας – αν θέλετε – η βιτρίνα του κράτους. Το εμπόρευμα,όμως, με την καλή έννοια το λέω, δηλαδή, η δυναμικότητα βρίσκεται πίσω.Αυτό τι σημαίνει;
Υπάρχει μία φοβία από την εκάστοτε κυβέρνηση να παραχωρήσει πόρους, αρμοδιότητες στην περιφέρεια, διότι αυτό θα αφαιρέσει αίγλη, κύρος και επιρροή της κυβέρνησης. Δεν είναι έτσι, όμως. Διότι, αν σήμερα ανασυνταχθεί η περιφέρεια, πάρει ουσιαστικό ρόλο ο εκάστοτε περιφερειάρχης,ο περιφερειακός σύμβουλος που είναι υποβαθμισμένο ο ρόλος του – τον έχω υπηρετήσει μια τετραετία, όπως και ο κ. Πάνας, που μιλούσε πριν στην Κεντρική Μακεδονία – δημιουργηθούν περισσότερες αρμοδιότητες, περισσότερη διευκόλυνση στο έργο των περιφερειακών συμβούλων, που απαρτίζουν και είναι η σύνθεση γενικότερα της διοίκησης της περιφέρειας, όπως και στον α΄ βαθμό, ο εκάστοτε Υπουργός θα διευκολύνεται στο έργο του.Αυτό πρέπει να το κατανοήσει, να αλλάξουμε μια νοοτροπία.
Σήμερα γίνεται λόγος για Ευρώπη των περιφερειών, δεν γίνεται λόγος για Ευρώπη των κρατών.
Σήμερα, το ΕΣΠΑ, είναι Εθνικό Στρατηγικό Περιφερειακό Πλαίσιο Ανάπτυξης. Η περιφέρεια είναι ο δορυφόρος.Ο πυρήνας νομοτελειακά χωρίς δορυφόρο δεν λειτουργεί, είναι καταδικασμένος.
Τι σημαίνει αυτό;
Καταρχάς, πρέπει να πάμε σε αναβάθμιση με νόμο για τον ρόλο που πρέπει να διαδραματίσουν τα εμποροβιομηχανικό επιμελητήριο. Αυτή την ώρα έχουν μόνο ένα συμβουλευτικό και γνωμοδοτικό χαρακτήρα. Θα πρέπει να έχουν μια πιο ενεργό συμμετοχή για να μπορέσουν να διοργανώσουν βιομηχανικά – βιοτεχνικά πάρκα, να μπορέσουν να διεκπεραιώσουν τη γραφειοκρατία που είναι αγκυλωμένη σε νέους επενδυτές, οι οποίοι δεν θα τρέχουν στα υπουργεία, πρέπει η περιφέρεια να τους επιλύει ζητήματα γραφειοκρατικής φύσεως, προκειμένου να είναι ευέλικτη η όλη διαδικασία και να επενδύουν.
Εγώ είμαι από τις Σέρρες και υπήρχε μεγάλη βιομηχανική και βιοτεχνική παραγωγή επεξεργασίας αγροτικών προϊόντων. Δυστυχώς και εκεί έχουμε μια ερημοποίηση λόγω πολλών συνθηκών.Υπάρχουν επενδυτές, οι οποίοι φεύγουν από τη χώρα, όχι μόνο από τη φορολογία,αλλά από τη γραφειοκρατία που τρέχουν από πόρτα σε πόρτα.Αυτά πρέπει να διευκολύνουν επενδυτές και επιχειρηματίες.
Κατ’ εμέ είναι λάθος και εμείς ως Ελληνική Λύση, που το βάζουμε αυτό, γιατί δίνουμε μεγάλη προτεραιότητα, και ως περιφερειακό κόμμα με έδρα πλην Αθηνών, στο θέμα το πώς αντιμετωπίζουμε την κάθε περιφέρεια.Η περιφέρεια, η μία με την άλλη, πρέπει να υπάρχει μια συνεργασία.Σωστά!Δεν πρέπει να το βλέπουμε συνολικά, πρέπει να το βλέπουμε γεωχωρικά, να δούμε τις ιδιαιτερότητες της κάθε περιφέρειας, να μπορέσουν να υπερκεράσουμε τα εμπόδια. Διότι όλες οι περιφέρειες δεν είναι ίδιες, άλλη είναι η Περιφέρεια Ηπείρου, που είναι ένα δυσπρόσιτο έδαφος, με άλλα πλεονεκτήματα, άλλη είναι η Περιφέρεια της Κρήτης και άλλη είναι η Περιφέρεια της Κεντρικής Μακεδονίας, απ’ όπου κατάγομαι.
Όλα αυτά θα πρέπει να τα δούμε κατά περίπτωση για να μπορέσουμε να προσελκύσουμε επενδυτικό ενδιαφέρον, γιατί μπορεί να είναι πολλαπλό και σύνθετο, μπορεί να είναι ένα τουριστικό προϊόν, μπορεί να είναι ένα βιοτεχνικό προϊόν, μπορεί να είναι ένα προϊόν αγροτοδιατροφικού ή αγροτοκτηνοτροφικού χαρακτήρα.
Άρα, όλες οι περιφέρειες δεν είναι ίδιες.Στο Νομό Σερρών θα επενδύσεις κάτι που αφορά την αγροτοδιατροφική, στα Δωδεκάνησα, απ’ όπου κατάγεται ο κ. Πρόεδρος, θα επενδύσει σε ένα τουριστικό προϊόν. Αυτά πρέπει να τα δούμε.
Εν κατακλείδι, αν οι περιφέρειες δεν πάρουν, να έχουν δικούς τους οικονομικούς πόρους,για παράδειγμα,θα πάει από τα παρακρατηθέντα των τελών κυκλοφορίας, θα πάει από το λεγόμενο «φόρο ζύθου» που έχουν υποσχεθεί, θα πάει από ένα μέρος της φορολόγησης φυσικών προσώπων;
Μόνο έτσι θα μπορέσει η περιφέρεια να διαχειρίζεται για τα του οίκου της και να μην είναι επαίτης.
Τι σημαίνει αυτό;
Μιλάμε για μια άλλη Ελλάδα, αλλά βάζουμε μελλοντική παρακαταθήκη ότι οι περιφέρειες πρέπει να ενισχυθούν, να έχουν έναν ουσιαστικό ρόλο να διαδραματίσουν, ξεκινώντας,όμως, από οικονομικούς πόρους για να μπορέσουν να έχουν μία εντός εισαγωγικών αυτοτέλεια, προκειμένου η αυτοδιοίκηση να έχει ένα περιφερειακό μοντέλο ανάπτυξης και να μην είναι μία ετεροδιοίκηση αγκυλώσεων.
