Tη χρονική περίοδο 2000 – 2002 εκπονήθηκε για το ΔΗΜΟ ΣΕΡΡΩΝ, το «ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΔΗΜΟΥ ΣΕΡΡΩΝ – ΙΔΡΥΣΗ ΔΗΜΟΤΙΚΗΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗΣ ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗΣ ΔΗΜΟΤΙΚΗΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ».
Το πρόγραμμα είχε στόχο την καταγραφή και αξιολόγηση των αναπτυξιακών δυνατοτήτων της ευρύτερης περιοχής του Δήμου Σερρών, την διατύπωση και αξιολόγηση συγκεκριμμένων – ολοκληρωμένων αναπτυξιακών προγραμμάτων και την περιγραφή του ρόλου και των δυνατοτήτων που είχε ο Δήμος Σερρών να παίξει το ρόλο του Συντονιστή. Δόθηκε έμφαση στην έρευνα των πραγματικών δυνατοτήτων του Δήμου ώστε τα προτεινόμενα να είναι εφαρμόσιμα και ρεαλιστικά.
Ιδιαίτερο βάρος δόθηκε στην πελώρια και μη αποδοτική δημοτική περιουσία (ύψους σε σημερινές τιμές 120 εκ. ευρώ) και διατυπώθηκε ειδική στρατηγική για την προστασία και εκμετάλλευση της ακίνητης αυτής περιουσίας.
Αρχικά θα έπρεπε να καταγραφεί η Ακίνητη περιουσία του ΔΗΜΟΥ, βάσει των στοιχείων που υπήρχαν στην Τεχνική Υπηρεσία, να γίνει πραγματική απογραφή με επιτόπια έρευνα, και αφού παρουσιασθούν τα αποτελέσματα, να προταθούν τρόποι αποδοτικής αξιοποίησής της.
Κύριος στόχος ήταν η μετατροπή του μηχανισμού του Δήμου από απλό διαχειριστή τρεχουσών υποθέσεων σε μηχανισμό προγραμματισμού-συντονισμού-υλοποίησης-διεκπεραίωσης.
Αρχικά θα πρέπει να αναφερθεί ότι τα μεγαλύτερα εμπόδια στην πραγματική αποτύπωση της ακίνητης περιουσίας, προήλθαν από τις υπηρεσίες του Δήμου, γνωρίζοντας προφανώς, κάτι που αγνοούσε, ένας νέος επιστήμονας που είχε αναλάβει να διεκπεραιώσει την όλη διαδικασία. Περιττό να αναφέρω ότι για τη συλλογή στοιχείων από τις υπηρεσίες του Δήμου απαιτήθηκε έγγραφο σημείωμα του Δημάρχου, προς αποφυγή κωλυσιεργιών και άκομψων δικαιολογιών. Η καταγραφή παρόλα τα εμπόδια ολοκληρώθηκε, η περιουσία αποτιμήθηκε, και το συμπέρασμα ήταν πως αυτή σε μεγάλο μέρος είχε «απαλλοτριωθεί» με εύσχημο τρόπο, από διάφορους κολαούζους της «εξουσίας». Η μελετητική ομάδα εισηγήθηκε την ίδρυση Δημοτικής Επιχείρησης Αξιοποίησης Δημοτικής Περιουσίας.
Προφανώς το Αναπτυξιακό Πρόγραμμα είχε και άλλα σκέλη πέρα των αναφερομένων. Αλλά αναφέρεται αυτό για να σημειωθεί για άλλη μια φορά, το γεγονός της απαξίωσης κάθε Δημόσιας Περιουσίας, που τυχαίνει προσοχής και επιμέλειας, μόνο όταν ιδιοποιείται, από πολίτες υπεράνω υποψίας.
Από τότε έχουν γίνει και άλλες ημιτελείς προσπάθειες ως προς αυτή την κατεύθυνση, χωρίς απτά αποτελέσματα, εκτός ορισμένων φωτεινών εξαιρέσεων.
Πρόσφατα δε αναβίωσε η ΔΑΕΚΑΣ(2020), με αντικείμενο την αξιοποίηση της ακίνητης περιουσίας του Δήμου.
Θα ήταν χρήσιμο σε πρώτη φάση, να δημοσιοποιηθεί το έργο της ΕΤΑΙΡΙΑΣ, και ταυτόχρονα να δημοσιοποιηθεί η καταγραφή του έτους 2000, για να έχει ο πολίτης μια πλήρη εικόνα, με πόση επιμέλεια διαχειριζόμαστε διαχρονικά Δημόσιες υποθέσεις.
Είναι μια ευκαιρία να αποδείξουμε ότι ο όρος αξιοποίηση, δεν είναι άγνωστη έννοια, και πως διαφέρει ουσιαστικά από τον όρο ιδιοποίηση.
Ως μέλος της Μελετητικής ομάδας του 2000, και έχοντας την ευθύνη της καταγραφής και αποτύπωσης της Δημοτικής Περιουσίας, είναι προφανές ότι έχω πλήρη γνώση της συμφωνίας σιωπής, που επικρατεί και σε αυτό το θέμα, που άπτεται των συμφερόντων του Δήμου και σε τελική ανάλυση των πολιτών.
Για να διεκδικήσουν όλοι κομμάτι από την «πίτα» λογικό είναι ότι αυτή θα πρέπει να μεγαλώσει.
Όταν κάποιοι «καταφερτζήδες» παίρνουν μεγαλύτερο κομμάτι από αυτή, κάποιοι θα μείνουν με απλωμένο το χέρι.
