Τον Ευριπίδη και τον Διονύσιο ανακαλώντας απ’ την εξορία …
Ακούσωμεν του Ευριπίδη λέγοντος , “όλβιος όστις ιστορίης έσχεν μάθησιν ” !
Κι άς ξαναπούμε, αδέρφια, μαζί με τον Διονύσιο Σολωμό , τον βάρδο της Λευτεριάς, τον ποιητή των αξεπέραστων Ελεύθερων Πολιορκημένων ότι “το Έθνος πρέπει να μάθει να θεωρεί εθνικό ότι είναι αληθινό ” !
Αυτονόητο ;
Ουδόλως !
Στην ιστορική μας διαδρομή , εθνική και κρατική, πολιτική και στρατιωτική, η αλήθεια αντί να αναχθεί σε εθνική προτεραιότητα υπήρξε θύμα βιασμού ποικιλώνυμων σκοπιμοτήτων της Εξουσίας και αντ’ αυτής, υιοθετήθηκαν ως επίσημη άποψη οι υπαγορευμένες παραχαράξεις της ιστορικής αλήθειας !
Καταφανώς τον μέγιστο των τραγικών, τον Ευριπίδη , που μακαρίζει τους γνώστες της ιστορίας και τον μέγιστο των ποιητών, τον Διονύσιο Σολωμό, που πάλευε γιά την τελειότητα της γλωσσικής έκφρασης, τους μνημονεύουμε μόνον φιλολογικά , στην πράξη εξόριστους τους έχουμε από την καθημερινότητά μας !
Κι είναι τούτες οι μέρες πάλιν , μέρες πρόκλησης και να πού ξανά τον Ευριπίδη και τον Σολωμό ανακαλούν από την ιδιότυπη εξορία τους.
Όχι , αδέρφια, δεν κινδυνεύει η Δημοκρατία από τον νεκρό, αυτόν που δεν τόλμησε ποτέ να ζητήσει συγγνώμη, έστω και προσχηματικά, γιά τα δεινά που προξένησε με την συμπεριφορά του στη Δημοκρατία, στο Λαό, στην Πατρίδα, όχι αδέρφια , έτσι κι αλλιώς κηδευούμε ένα έκπτωτο, κηδεύουμε μεγαλοψύχως την εκπεσούσα δυναστεία !
Κι επειδή οχληρός είναι ο Ευριπίδης, κι γίνεται οχληρότερος όταν συνδυάζεται η ιστορίης μάθησις με την αλήθεια, συνδράμοντος του κλεινού Ζακυνθίου, έχει σημασία , μείζονα και καίρια, να ξαναγράψουμε την ιστορία μας με βάση την Αλήθεια, να ξανασκύψουμε πάνω στα φληναφήματα περί Εθνικού Διχασμού, περί διαίρεσης του Έθνους σε Βασιλικούς και Βενιζελικούς, να πούμε την ιστορική Αλήθεια στους εαυτούς μας και στα παιδιά μας , να ιστορήσουμε ότι ο Κωνσταντίνος ο Α ‘ τα συμφέροντα του κουνιάδου του Κάιζερ, αδερφού της γυναίκας του Σοφίας, και συνεπώς της Γερμανίας προέτασσε αντί των εθνικών Ελληνικών συμφερόντων,
γιαυτό αρνήθηκε την προσφορά των Βρεττανών να μας εκχωρήσουν την μεγαλόνησο Κύπρο ως κίνητρο γιά την είσοδο της Ελλάδας στον Α ‘ Παγκόσμιο Πόλεμο υπέρ την Αντάντ, κι να αναδείξουμε ότι ο Ελευθέριος Βενιζέλος αντιλαμβανόμενος ότι αυτή η συμπεριφορά του βασιλιά , προδοτική, μή διστάζουμε να πούμε τις αρμόζουσες λέξεις σε μείζονα Εθνικά θέματα, πήρε τότε εθνική πρωτοβουλία μαζί με τον Ναύαρχο Κουντουριώτη και τον Δαγκλή, δεν δίστασαν το Κράτος της Θεσσαλονίκης να ανακηρύξουν ώστε την επομένη της λήξης του Παγκοσμίου η Ελλάδα από την πλευρά των νικητών να καθίσει στην Συνδιάσκεψη !
Όχι λοιπόν Εθνικός Διχασμός , όπως ψευδεπίγραφα γράφουν στα σχολικά εγχειρίδια οι αμνήμονες κι οι εντολοδόχοι της παραχάραξης.
Όχι λοιπόν διχασμός Βασιλικών και Βενιζελικών, όχι βέβαια, αλλά μιά Πολιτικοστρατιωτική πρωτοβουλία από την πραγματική πολιτική Ηγεσία της Χώρας, μιάς ηγεσίας που αντιλαμβανόταν ευκρινώς τα διεθνώς μείζονα κι ότι όλα τα κρίσιμα που διακυβευόταν, μιά πρωτοβουλία υπέρ των Εθνικών συμφερόντων, ενάντια στα συμφέροντα των Γερμανών και του Κάιζερ, που στην Ελλάδα υπηρετούσε το πειθήνιο όργανό τους ο Βασιλιάς Κωνσταντίνος , μιά Πολιτικοστρατιωτική Κίνηση με τεράστιο διεθνές αντίκτυπο, καταφανώς υπέρ των συμφερόντων της Ελλάδας, που αποδείχθηκε πολλαπλώς και πασίδηλα ως τέτοια, όταν η Ελλάδα πήρε την εντολή να αποβιβαστεί ο Ελληνικός Στρατός στην Σμύρνη !
Κι ύστερα πάλιν, αδέρφια, Όχι Μικρασιατική Καταστροφή , όχι , δεν μας έριξαν οι Τούρκοι στην θάλασσα, τα συντρίμμια μιάς αναξιοπρεπούς Βασιλικής Πολιτικής πληρώσαμε, την Πηνελόπη Δέλτα να διαβάσετε, την αψευδή αυτή συγγραφέα, που μας διηγείται την συγκλονιστική εντροπή, την εντροπή της προεκλογικής διαδήλωσης της δεξιάς, των τάχα μου βασιλικών, καυμένοι ούτε που γνώριζαν ποιανού τα συμφέροντα υπηρετούν, ήταν , περιγράφει η Πηνελόπη Δέλτα, στον εξώστη του Μεγάλη Βρεττανία, όλη η Βασιλική Οικογένεια, περνούσαν από κάτω τραγικά στίφη ηλιθίων φανατισμένων και κραύγασαν :
“Δεν θέλουμε Σμύρνη ,
Δεν θέλουμε Πόλη,
θέλουμε Μικράν Ελλάδαν
αλλά έντιμη !!”
Κι έστειλαν τον Ελληνικό Στρατό, υπό την ηγεσία ενός ανίκανου ψυχασθενούς , στα βάθη της Μικρασίας γιά να σφαγιαστεί ! Όλβιος όστις ιστορίης …
ν’ ανακαλέσουμε απ’ την εξορία τον Ευρυπίδη και τον Σολωμό αντάμα !
Όχι, αδέρφια, δεν έγινε Μικρασιατική Κατσστροφή, δεν μας έριξαν οι Τούρκοι στην θάλασσα , κάποιοι στείλαν τον Στρατό στην σφαγή γιά να υπηρετηθούν αλλότρια συμφέροντα, όπως άλλωστε οι αλλόφρονες προεκλογικά προανήγγειλαν κραυγάζοντας στο Σύνταγμα.
Το γνωρίζω και σείς το γνωρίζετε , η Ιστορία θα υπερβεί τις αθλιότητες της υπαγόρευσης των συμφερόντων !
Η Ιστορία θα γράψει την Αλήθεια κι ο Ευριπίδης θα επιστρέψει από την εξορία κι ο Διονύσιος αντάμα !
Τον νού μας , αδέρφια, η Δημοκρατία δεν κινδυνεύει από νεκρούς, από συμφέροντα , αμείλικτα συμφέροντα, ντόπια και ξένα κινδυνεύει, από αδαείς και φσνατισμένους κινδυνεύει , από άγευστους ιστορίης, από αφελείς που προτάσσουν την ιδιοτέλεια αντί της Αληθείας !
Τον νού μας !
Μεγαλοψύχως !
* Ο Μάρκος Μπόλαρης είναι Σερραίος πολιτικός
