Πρέπει πρώτον να αυξηθεί το όριο εισόδου ενός κόμματος στην βουλή, προκειμένου να ανέλθει το επίπεδο των βουλευτών. Πρέπει το όριο τρία τοις εκατόν (3%) που είναι σήμερα, τουλάχιστον να διπλασιασθεί!! Στην Γερμανία π.χ. είναι (10%) δέκα τοις εκατόν. Έτσι θα πάψει ο καθένας να κάνει ένα κόμμα και να γίνεται αρχηγός ή με ελάχιστες ψήφους να γίνεται κάποιος βουλευτής, χωρίς προηγούμενα να έχει επιδείξει τα απαραίτητα εφόδια (Γνώσεις της οικονομίας, πολιτική παιδεία, αλληλεγγύη, αγωνιστικότητα κ.λ.π). Αυτό πρέπει να είναι το υπ αριθμό ένα θέμα της επόμενης αναθεώρησης του συντάγματος!! Επίσης περιμένω οι εν ενεργεία μέχρι προ ολίγου βουλευτές, να δημοσιοποιήσουν τα εκκαθαριστικά της εφορίας του τελευταίου χρόνου πριν γίνουν βουλευτές και του πρώτου χρόνου που απέκτησαν την βουλευτική ιδιότητα, για να δούμε σε ποια κατηγορία ανήκουν. Σε αυτή που μπήκαν στην πολιτική πλουσιότεροι και έγιναν φτωχότεροι ή το αντίστροφο; Επίσης να δηλώσουν πιο ποσό εισέπραξαν επιπλέον του μισθού λόγω της συμμετοχής τους στις νομοπαρασκευαστικές επιτροπές, που είναι αφορολόγητο και είναι πιθανόν να μην αναγράφεται στα ποσά του εκκαθαριστικού.
Δεύτερον να μειωθεί ο αριθμός των βουλευτών, που είναι σήμερα τριακόσιοι (300) σε εκατόν πενήντα (150), για να αποκλεισθούν οι εκλεγμένοι βουλευτές με λίγα προσόντα. Η Αυστρία με ίσο περίπου πληθυσμό με την Ελλάδα, έχει εκατόν πενήντα βουλευτές και πηγαίνει από το καλό στο καλύτερο. Η Ολλανδία με 50% περισσότερο πληθυσμό από την Ελλάδα έχει εκατόν πενήντα (150) βουλευτές και πηγαίνει από το καλό στο καλύτερο. Εμείς με τριακόσιους (300) βουλευτές, πηγαίνουμε από χρεοκοπία σε χρεοκοπία!!! Η έλλειψη δεν είναι αριθμητική, είναι ποιοτική!! Μέχρι την διακυβέρνηση της χώρας από το ΠΑΣΟΚ, η συντριπτική πλειοψηφία των βουλευτών ήταν νομικοί. Στα χρόνια του ΠΑΣΟΚ προστέθηκαν και κάποιοι μηχανικοί. Σήμερα η πλειοψηφία των βουλευτών είναι γηρασμένοι καλλιτέχνες, δημοσιογράφοι, τηλεπερσόνες κ.λ.π.!! Εκτιμώ ότι το κίνητρο είναι η λύση των προσωπικών τους προβλημάτων πρωτίστως!
Η αναβάθμιση του επιπέδου των βουλευτών είναι πρωτίστως ευθύνη των κομματικών ηγεσιών, που καταρτίζουν τις λίστες των υποψηφίων βουλευτών. Σήμερα τα κριτήρια που κυριαρχούν για να συμπεριληφθεί κάποιος στην λίστα των υποψηφίων, είναι πρωτίστως δύο:
Πρώτον εάν φέρνει ψήφους και δεύτερον εάν εκλεγεί βουλευτής, με ποια ηγετική ομάδα θα είναι. Εάν είναι με την δική μας ομάδα, τότε είναι υπερκατάλληλος!! Εάν δεν πληρεί τα παραπάνω κριτήρια, τότε είναι ακατάλληλος!!
Η υποβάθμιση της πανεπιστημιακής παιδείας- Γράφει ο Γιώργος Βεζυργιαννίδης
