Γράφει ο Μάρκος Μπόλαρης
Ήταν υπέρτερες οι βουλγαρικές δυνάμεις !
Είχε καταλυθεί η Συμμαχία του Πρώτου Βαλκανικού Πολέμου , υπήρξε αναδιάταξη συμμάχων και συμμαχιών, τώρα οι νυν Σύμμαχοι δεν στρεφόντουσαν κατά της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας , αλλά κατά της πρώην συμμάχου τους της Βουλγαρίας.
Ο Ελληνικός Στρατός στη Θεσσαλονίκη γνωρίζει την βούληση της Βουλγαρίας. Αρχαίος πόθος , αρχαίος στόχος η Θεσσαλονίκη , τα τείχη της είχαν αποκρούσει πολλές επιθέσεις τους στο παρελθόν. Και τώρα, τούτες οι υπέρτερες βουλγαρικές δυνάμεις προετοίμαζαν επέλαση για κατάληψη της Θεσσαλονίκης.
Εξήλθε εις υπάντησιν ο Ελληνικός Στρατός, κινήθηκε επιθετικά και συναντά μπροστά του μιά Βουλγαρική γραμμή άμυνας σε τόπο ιδανικό. Οι αλλεπάλληλες λοφοσειρές της γραμμής από την πεδιάδα της Μυγδονίας, κυματισμός λόφων που διαδέχονται λόφους από το Κιλκίς μέχρι το Λαχανά , κυματισμός γεωμορφολογικός λόφων και βουναρίων που συνιστά ένα πεδίο μάχης ιδανικό γιά την οργανωμένη άμυνα , καθώς τούτοι οι λόφοι είναι ακάλυπτοι από δάση , έτσι ώστε από τα ψηλότερα των ημιορεινών όγκων να παρέχεται απόλυτη καθαρή η θέα των κινήσεων των επιτιθεμένων, πράγμα που σημαίνει ότι το βουλγαρικό πυροβολικό μπορεί να στοχοποιεί και να μακελεύει το επελαύνον ελληνικό πεζικό, λόφοι πάλιν και βουνοί , κάθε λοφοκορφή και μιά γραμμή γία πυκνό μπαράζ του πυροβολικού , σε κάθε βορεινή πλαγιά το ελληνικό πεζικό εκτεθειμένο απόλυτα στα βουλγαρικά κανόνια, κάθε κατάληψη λοφοκορφής με καταβολή υψηλού φόρου αίματος , στρατηγικός στόχος να διασπαστεί η αμυντική γραμμή των Βουλγάρων που διοικεί ο πολύπειρος στρατηγός Ιβανώφ, κάθε επίθεση σε αυτές τις πλαγιές και τις ανηφοριές με τα θερισμένα σταροχώραφα κι ένα φοβερό μακελειό, οκτώ χιλιάδες οκτακόσια είκοσι οκτώ παλικάρια οι νεκροί κι οι τραυματίες Έλληνες , τρείς μέρες μάχης , τρείς μέρες αιματηρές πολύνεκρες μάχες , επίθεση και πάλιν επίθεση , από λόφο σε βουνό, , κορφή την κορφή , τα όρη και παπντες οι βουνοί, Ιούνιος και θέρος , ο Λαός απεφθέγξατο τρύγος, θέρος, πόλεμος, σάλπιγγες και σημαίες , ομπρός, ψυχή θέλει ο πόλεμος, υπέρτερες οι Βουλγαρικές δυνάμεις, μακελειό στα πυρωμένα σταροχώραφα, επιθέσεις κάτω από τον καυτό ήλιο του Θεριστή, ούτε νερό ούτε φαί , πάλιν και πάλιν , εκτεθειμένοι στις θανατηφόρες βολές του ισχυρού βουλγαρικού πυροβολικού ,
αψηφούν οι Έλληνες, οκτώ χιλιάδες οκτακόσιοι είκοσι οκτώ νεκροί και τραυματίες, έχει κόστος η Ελευθερία, ανασυντάσσονται κι άς αποδεκατίστηκαν , γιόμισε ο τόπος κουφάρια παλικαριών, μάτωσε ο τόπος , κοκκινοβάφτηκαν τα ολόχρυσα σταροχώραφα, αίμα και θάνατος, ο ποιητής αφοριστικός, για την Πατρίδα ο θάνατος, θάνατος δε λογιέται, αξιωματικοί και στρατιώτες , εύζωνοι και ιππικό, ξανά την ξιφολόγχη εφ’ όπλου , αέρα, πάλιν και πάλιν επιθέσεις, ιδρώτας ανάκατος με σκόνη, ιδρώτας κι αίμα στεγνωμένο, να πάλιν η σάλπιγγα, νυχτερινές οι επιθέσεις τώρα των Ελλήνων , να μην ξαποστάσει ο εχθρός, να μην πάρει ανάσες, που την βρίσκουν την τόση δύναμη, στον ανήφορο με ψυχή , μές’ το λιοπύρι με ψυχή , ο φόρος με αίμα, απ’ τα κόκκαλα βγαλμένη, όχι με λόγια, με την ξιφολόγχη και το μάνλιχερ, λιγότεροι , όπως πάντα, αλλά με πίστη, την έσπασαν την αμυντική γραμμή , τους ανάγκασαν σε υποχώρηση , με ξιφολόγχη , αέρα, παλικάρια από κάθε χωριό της Ελλάδας, η σημαία καρφώθηκε πάνω στα υψώματα που επέλεξε για την μάχη ο Βούλγαρος Στρατηγός, ο ευνοϊκός γιά την άμυνα τόπος εκπορθήθηκε , η Ψυχή κερδίζει τις μάχες, στου Κιλκίς τις ράχες, τώρα ξανά και πάλιν, η Δόξα μελετά τα λαμπρά παλικάρια , τούτη η Μάχη , η Μάχη του Κιλκίς και του Λαχανά είναι που έκρινε το γεωπολιτικό καθεστώς της Μακεδονίας , όχι μόνον την Απελευθέρωση των Σερρών και της Ανατολικής Μακεδονίας , μα και της Θεσσαλονίκης το καθεστώς, εκεί κρίθηκε , τούτοι οι νεκροί , τούτοι οι ήρωες που με ψυχή ξεχύθηκαν απέναντι στις ομοβροντίες των βουλγαρικών πυροβόλων, τούτοι γύρισαν την πλάστιγγα των αριθμών , αυτοί έτρεψαν την βουλγαρική υπεροπλία, υπεροχή σε στρατό και σε κανόνια, αυτοί αναποδογύρισαν τα προγνωστικά των επιτελείων , την Μάχη την έκρινε η Ψυχή , ναί , των Αγνώστων και των Επωνύμων , κι όσων έπεσαν , κί όσων βαριοτραυματίστηκαν κι όσων άντεξαν με την ξιφολόγχη , νικηφόρα να ανταπεξέλθουν !
Κι οι Βούλγαροι την μανία τους, από τούτη την συντριβή στο Κιλκίς και το Λαχανά, την μανία τους στα Σέρρας επιχείρησαν να την εκτονώσουν πυρπολώντας την αρχαία θεοφρούρητη πόλη, καίγοντας την Μητρόπολη και τον κάλλιστο Μητροπολιτικό Ναό των Αγίων Θεοδώρων, τις λαμπρές πανάρχαιες εκκλησιές και τα μετόχια τ’ Αγιονορείτικα και τα Σιναίτικα, την Συναγωγή την αρχαία , τα σχολεία και τα παρθεναγωγεία, τα καταστήματα και τα εργαστήρια , μανία καταστροφική της πολιτισμικής και εκκλησιαστικής ταυτότητας των Σερρών, μανία αφανισμού της οικονομικής , της εμπορικής, της βιοτεχνικής ακμής της πόλης , μανία κατεδάφισης κι εξόντωσης !
Σημειώνω ότι αυτήν την στρατηγική την συνέχισαν λίγα χρόνια αργότερα, κατά την διάρκεια του Α‘ Παγκοσμίου Πολέμου , όταν ως Σύμμαχοι του Κάιζερ και των Γερμανών επανήλθαν , και προέβησαν σε καιρό πολέμου σε λεηλάτηση με χρήση στρατιωτικής βίας και λαφυραγώγησαν όλα τα κειμήλια, όλα τα πολύτιμα χειρόγραφα , τα χρυσόβουλα των Αυτοκρατόρων, τα σιγίλια των Πατριαρχών και τα παλαίτυπα και νεώτερα βιβλία των Πατριαρχικών Σταυροπηγιακών Μονών της Ανατολικής Μακεδονίας και της Δυτικής Θράκης ( των αρχαίων Μονών της Παναγία Αχειροποιήτου στο Παγγαίο , της επικαλουμένης Εικοσιφοίνισσας, του Τιμίου Προδρόμου στο Μενοίκιο παρά τας Σέρρας, της Παναγίας Καλαμούς και της Παναγίας Αρχαγγελιώτισσας στην Ξάνθη και της Παναγίας Πορταίτισσας του Ιβηρήτικου Μετοχίου στην Κορνοφωλιά του Έβρου) σε μιά απεγνωσμένη προσπάθεια να τεκμηριώσουν πάνω , στους αρπαγέντες με την ξιφολόγχη, παλιούς κώδικες των παλαιφάτων Πατριαρχικών καθιδρυμάτων αξιώσεις εθνικές και διεκδικήσεις εδαφικές στα εδάφη αυτά της Μακεδονίας και της Θράκης, κι αφού δεν βρήκαν αυτό που αναζητούσαν εναγωνίως , έκρυψαν τα λεηλατηθέντα , όσο πιό βαθιά μπορούσαν , σε πυρηνικό καταφύγιο στην καρδιά της Σόφιας, συνεχίζουν να κρύβουν την ιστορική αλήθεια , να αποστερούν από τους ιστορικούς ιδιοκτήτες τους , τις Πατριαρχικές και Σταυροπηγιακές Μονές, τα ατίμητα κειμήλια , τα χειρόγραφα και τα παλαίτυπα κι είναι πλέον , ηλίου φαεινότερον, πως δική μας αποκλειστική η ευθύνη επιστροφής με σοβαρή στρατηγική διεκδίκησης νομική και πολιτική !
Είναι η μέρα της Απελευθέρωσης της θεοσώστου πόλεως των Σερρών, η εικοστή ενάτη του Ιουνίου , η των Πρωτοκορυφαίων Αποστόλων Πέτρου και Παύλου, είναι ημέρα μνήμης, τιμής και δόξας στους χαλύβδινους μαχητές της Μάχης του Κιλκίς και του Λαχανά, της πιό αιματηρής και πολύνεκρης μάχης που έδωσε στην νεώτερή του ιστορία ο Ελληνικός Στρατός και σε τούτα τα ακατάβλητα παλικάρια , που με την ψυχή τους ανέτρεψαν τις στρατιωτικές προβλέψεις, στους ακατάβλητους αυτούς μαχητές που παρακαταθήκη εις τους αιώνες μας κατέλιπαν ότι
με την Ψυχή κερδίζονται οι Μάχες,
γιά αυτούς σήμερα , νύν και αεί ,
ένα κεράκι ευγνωμοσύνης
και ένα στεφάνι δάφνης στο Ηρώο τους !
ΥΓ: Η λιθογραφία της εποχής αναπαριστά τα της Μάχης Κιλκίς – Λαχανά και τον θρίαμβο των Ελληνικών όπλων
