Γράφει ο Μάρκος Μπόλαρης
Αρχαίο αίτημα η Δικαιοσύνη !
Πανανθρώπινο !
Και πώς αλλοιώς, αφού η Δικαιοσύνη
άμεσα συναρτάται με την προσπάθεια
δόμησης ανθρώπινης κοινωνίας,
άρα μιάς σύναξης ανθρώπων, μιάς κοινωνίας
όπου δεν ισχύει
το δίκαιο της ζούγκλας,
όπου δεν επιβάλλεται
το θέλω του ισχυρού άρπαγα,
αλλά μιάς κοινωνίας θεσπισμένης,
συνεπώς,
μιας ανθρώπινης οργανωμένης σύναξης
όπου οι κανόνες δικαίου
και η αντικειμενική , η απροσωπόληπτη
εφαρμογή τους
λειτουργεί ως μέγιστος συνεκτικός δεσμός
της κοινωνίας ,
αφού τούτη η θεσμική λειτουργία
της Δικαιοσύνης ,
τονώνει το αίσθημα της αξιοπρέπειας
του Πολίτη
και πολλαπλασιάζει την αξία μετοχής
της συμμετοχής στην κοινωνία !
Διό και έκπαλαι η έκκληση
Δικαιοσύνην μάθετε οι ενοικούντες
επί της γής,
διό και οι δημοκράτες Αθηναίοι
βιώνοντας ότι Δημοκρατία χωρίς Δικαιοσύνη
δεν μπορεί να ευσταθήσει,
πολυμελή συγκρότησαν δικαστήρια,
και σε συνηγόρους – ρήτορες
εμπιστεύθηκαν τον χειρισμό
των κρίσιμων υποθέσεων,
ούτως ώστε ο Πολίτης να εμπιστεύεται
το Κράτος Δικαίου
να εναποθέτει στην Δικαιοσύνη
την απόδοση του δικαίου , άρα να της εμπιστεύεται την σξιοπρέπειά του,
κι ούτως να καθίσταται συνεπής Πολίτης,
να βιώνει την υποχρέωση σεβασμού του Κράτους
και των Νόμων,
και ταυτόχρονα,
ισχυρότερο να βιώνει το μετέχειν ,
υπερήφανος να ‘ναι που μετέχει σε μιά τέτοια κοινωνία, σε μιά Πολιτεία
που αξιώνει Δικαιοσύνη από σεβασμό
στους πολίτες της,
που ψηφίζει απροσωπόληπτους νόμους
γιά τους πολίτες της
που οργανώνει το Δικαιικό Σύστημα
αποτελεσματικά, με λειτουργίες ταχύτητας,
που απονέμει την Δικαιοσύνη ίδια κι όμοια
γιά φτωχούς και πλουσίους, γιά κατέχοντες και μή,
Δημοκρατία χωρίς Δικαιοσύνη δεν υφίσταται,
Δημοκρατία με θείες στην Αφρική,
γίνεται , πώς γίνεται,
ευτελισμός κι αυτοεξευτελισμός,
τόσο των παρεμβαινόντων εξωθεσμικών,
όσο και των φαιδρώς δικαζόντων
ου μην αλλά και του εν όλω συστήματος,
αυτών που συναλλάχτηκαν,
εγχωρίως κι εξωχωρίως,
όσων , δηλαδή, συνεργάστηκαν και επέτυχαν
να διακορεύσουν
την εν Ελλάδι Δικαιοσύνη , το ορθόν είναι
δικαιοσύνη, μικρόν το δέλτα,
τους λοιπούς των ιθαγενών
απογοητεύοντας συντριπτικά,
που να σου μείνει , τον έρμο, πίστη κι εμπιστοσύνη
στην Πατρίδα,
όταν την ατιμάζει ένας γελοίος
ισχυρισμός
και μιά θεία Αφρικανή ,
ο Άγιος Διονύσιος , σήμερα, των Νομικών προστάτης, δικαστών τε και δικηγόρων,
ως Αρεοπαγίτης, του μεγίστου Παύλου συνέκδημος,
των Αθηνών Πολιούχος,
αρχαίο αίτημα , πανανθρώπινο,
η Δικαιοσύνη ,
συνεκτική της κοινωνίας προϋπόθεση,
της Δικαιοσύνης ήλιος, νοητός,
στους ύμνους αγγέλεται ,
εάν η Δικαιοσύνη κάμπτεται χάριν ισχυρών
λαμογιών τε και υπηρετών,
η πίστη κι η εμπιστοσύνη συνθλίβεται
των πολλών, των πολιτών, των αδυνάμων,
η αίγλη αμαυρώνεται
των τε δικαστών και της δικαιοσύνης,
όχι, Δικαιοσύνη, κατά περίπτωσιν,
Δικαιοσύνη δεν λογίζεται
έγνοια να έχουμε ,
αξιώσεις να έχουμε από την Πολιτεία ,
απαιτήσεις γιά δίκαιη , οξύμωρο; , Δικαοσύνη
Χρόνια Πολλά
τοίς εορτάζουσι , χρόνια πολλά , Συνάδελφοι,,
πορεία αξιώσεων προβάλλοντες Δικαιοσύνης,
κι είναι η ημέρα τούτη, η πανηγυρική ,
η ΑγιοΔιονυσιάτικη
που μας το θυμίζει !
ΥΓ
Η εικόνα του Αγίου Διονυσίου του Αρεοπαγίτου, έργον χειρών Εμμανουήλ και Ράνιας Κιαγιαδάκη, αγιογράφων,
από το Μεγάλο Κάστρο της Κρήτης
