Μέσα στη νύχτα, με μια προφορική εντολή που θυμίζει πρακτικές άλλων εποχών, το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας αποφάσισε το κλείσιμο του στρατοπέδου του Κάτω Νευροκοπίου.
Χωρίς διάλογο, χωρίς διαβούλευση, χωρίς ίχνος σεβασμού προς μια κοινωνία που φυλά τα σύνορα της πατρίδας μας εδώ και δεκαετίες.
Οι ίδιες οι διαβεβαιώσεις της ηγεσίας ότι η μονάδα θα παραμείνει αποδείχθηκαν ψευδείς· η τοπική κοινωνία εξαπατήθηκε.
Η απόφαση αυτή δεν είναι απλώς μια στρατιωτική επιλογή.
Είναι μια πράξη απαξίωσης απέναντι σε μια περιοχή που έχει δώσει τα πάντα για την εθνική ασφάλεια.
Από το 1913, το Κάτω Νευροκόπι υπήρξε προμαχώνας της Ελλάδας.
Το στρατόπεδο, που λειτουργεί από τη δεκαετία του 1950, είναι ο τελευταίος πυλώνας κρατικής παρουσίας σε έναν τόπο που παρακμάζει.
Με πληθυσμό μειωμένο κατά 35% και οικονομία στα όρια της κατάρρευσης, η απομάκρυνση του στρατού είναι η χαριστική βολή.
Αλλά το Υπ. Εθνικής Άμυνας δεν σταμάτησε εκεί.
Στα «κλεφτά», μέσα στη νύχτα, διέταξε την απομάκρυνση υλικών και προσωπικού, λες και το στρατόπεδο ήταν κάποιο εμπόδιο που έπρεπε να εξαφανιστεί.
Οι ακρίτες του Κάτω Νευροκοπίου αισθάνονται προδομένοι.
Η κυβέρνηση τους αντιμετωπίζει ως βάρος που έπρεπε να πετάξει.
Πώς να εξηγήσει κανείς ότι την ώρα που το κράτος εγκαταλείπει την παραμεθόριο, επαναλειτουργούν στρατόπεδα στην Πελοπόννησο;
Ποια αμυντική λογική δικαιολογεί αυτή την απόφαση;
Η απάντηση είναι προφανής: καμία.
Αυτή δεν είναι πολιτική ασφάλειας.
Είναι πολιτική αδιαφορίας και εγκατάλειψης.
Και είναι ντροπή.
Και κάτι άλλο.
Ο δήμος Κάτω Νευροκοπίου δαπανά περισσότερα από 100.000 ευρώ ετησίως για τη συντήρηση και λειτουργία του ιστορικού οχυρού Λίσσε, μετατρέποντάς το σε επισκέψιμο μνημείο και διατηρώντας ζωντανή την ιστορική μνήμη του τόπου.
Τι έκανε στην περίπτωση αυτή ΓΕΣ και ΤΕΘΑ;
Βρήκαν την ευκαιρία να εισπράττουν παχυλά μισθώματα από τον δήμο, για το Λίσσε.
Εκεί, λοιπόν, εξαντλείται το ενδιαφέρον τους για την περιοχή: στα μισθώματα.
Για δεκαετίες, η τοπική αυτοδιοίκηση ανέλαβε την ευθύνη που θα έπρεπε να βαραίνει τη Στρατιωτική Υπηρεσία και το ΤΕΘΑ.
Η κυβέρνηση αφήνει τον δήμο να σηκώνει το βάρος, ενώ ταυτόχρονα εγκαταλείπει την παραμεθόριο και αποσύρει τον στρατό, προσθέτοντας προσβολή στην εγκατάλειψη.
Είναι οι ίδιοι φορείς που άφησαν τα περισσότερα οχυρά της Γραμμής Μεταξά να καταρρεύσουν, να λεηλατηθούν ή να γίνουν κέντρα παράνομων δραστηριοτήτων.
Μήπως ήρθε η ώρα ο δήμος Κάτω Νευροκοπίου να επιστρέψει το Λίσσε στη Στρατιωτική Υπηρεσία και στο ΤΕΘΑ ;
Να αναλάβουν επιτέλους τη διαχείριση όπως «διαχειρίστηκαν» και τα υπόλοιπα οχυρά: με αδιαφορία, εγκατάλειψη και παντελή έλλειψη σεβασμού προς την ιστορική κληρονομιά της χώρας.
Αντί να επενδύουν στη διατήρηση και ανάδειξη της παραμεθόριου, επιλέγουν να την αποδυναμώσουν.
Το μόνο που απομένει είναι η απογοήτευση και η οργή για μια πολιτική που απαξιώνει την ιστορία και τους ανθρώπους που φυλάσσουν τα σύνορα.
Αυτά και άλλα ειπώθηκαν στην συγκέντρωση διαμαρτυρίας των κατοίκων του Κάτω Νευροκοπίου…
Να υποθέσω πως οι διαμαρτυρίες θα συνεχιστούν αλλά χωρίς …αποτέλεσμα!
Βλέπετε η απόφαση του κ. Δένδια δεν είναι μόνο η τελική, αλλά έχει και την στήριξη όλης της κυβέρνησης…
Συνεπώς…
Γάζα: Aναλυτικά τα κύρια σημεία του προσχεδίου για κατάπαυση του πυρός
Πρόεδρος της Δημοκρατίας: Βενιζέλος ή Τασούλας οι δύο πιο πιθανοί, εκτός η Σακελλαροπούλου
