Γράφει ο Τάσος Χανλίογλου
Το Αυτοκινητοδρόμιο τον τελευταίο καιρό παρουσιάζει επεμβατική δραστηριότητα. Φαίνεται ότι δίνεται προτεραιότητα στην ασφάλεια των αγωνιζόμενων και των προς δοκιμαστικών.Παρόλο που κάποια ενημέρωση προς τους δημότες προσφέρεται, περισσότερο μοιάζει με τσιγκούνικη πληροφορία και όχι πλήρη.
Ας το φροντίσουν οι υπεύθυνοι, καθώς είναι υποχρέωσή τους και θα το εκτιμήσουμε δεόντως.
Αυτή τη στιγμή εξελίσσονται έργα σαφώς προς όφελος του αυτ/μίου μόνον που οι διαχειριστές του αναγκάζονται να ξοδέψουν έσοδα του χώρου, όταν θα έπρεπε να διατεθούν προς την αναβάθμισή του και όχι προς αποκατάσταση εγκληματικών λαθών κάποιων προηγούμενων, άσχετων πέρα ως πέρα.
Αλλά συνήθως έτσι γίνεται και ευτυχώς.
Το έργο αφορά την εξαφάνιση της πίστας Moto-Cross επιτέλους από το εσωτερικό του αυτ/μίου.
Όταν το 2008 η τότε Δ. Αρχή σε συνεργασία με τους υπεύθυνους του αυτ/μίου αποφάσισαν να δημιουργήσουν πίστα Moto-Cross εσωτερικά προς ικανοποίηση των αγωνιζόμενων του Enduro six days και για εισπρακτικούς επιπλέον λόγους, προσπάθησα με όποιον τρόπο μπορούσα να τους πείσω ότι διαπράττουν μέγα λάθος. Στην συνέχεια αποδείχθηκε περίτρανα.
Δεν μ’ άκουσαν, άσχετοι όντες.
Φρόντισαν όμως κάποιοι να ρίξουν λάσπη στον ανεμιστήρα, ως αντίμετρα, λέγοντας ότι ο Χανλίογλου αντιστρατεύεται το Six Days, όταν ήμουν ο πρώτος που δήλωσα συμμετοχή και την απέσυρα επειδή για πολλούς λόγους δεν επιθυμούσα να είμαι από εκείνους που θα δίναμε συγχωροχάρτι και για πολλά άλλα λάθη.
Π.χ. την πολλαπλή διέλευση από περιοχές χαρακτηρισμένες Natura και για άλλα.
Επιστρέφουμε στην καταστροφική παρουσία της χωμάτινης πίστας εντός του αυτ/μου. Πρώτον τα άλματα εμπόδιζαν έως τώρα την ορατότητα των οργανωτών και αγωνιζόμενων για το τι συνέβαινε πίσω από αυτά. Κατά την διάρκεια αγώνων και δοκιμαστικών συνέβησαν ευτυχώς ατυχήματα στα όρια δυστυχημάτων.
Επιπλέον η ταλαιπωρία την οποία υπέστη η πίστα από σκόνη και λάσπες ήτο μεγάλη. Όταν κλείνουν οι δίοδοι της αντιολισθητικής ασφάλτου χάνεται η δυνατότητα απορροής της βροχής με οδυνηρά αποτελέσματα μέχρι και ακύρωσης αγώνος. Ψιλά γράμματα θα μου πείτε για στους μη έχοντες ιδέα.
Για το τέλος αφήνω το τεράστιο κόστος των 800.000 ευρώ όπως ακούστηκε ( μήπως μας ενημέρωσε ποτέ και κανείς) για την κατασκευή της χωμάτινης πίστας με τις απαραίτητες εγκαταστάσεις, οι οποίες ως δια μαγείας με τα χρόνια έκαναν φτερά.
Το ποσόν αυτό προστέθηκε στα άλλα έξοδα για τον αγώνα όταν παντού στον κόσμο δεν προβαίνουν σε κάτι ανάλογο-παράλογο.
Μέχρι και την Παπαρίζου φέραμε με απροσδιόριστο χρηματικό ποσό. Άλλοι λένε με 60.000 και άλλοι με 100.000 ευρώ.
Με τα έσοδα τότε και τα έξοδα έγινε του Κουτρούλη ο γάμος καθώς λογιστικά, και δεν κάνω πολύ λάθος, έμπλεξαν τα Μ…α τους Δήμος, Λέσχη, Αυτοκινητοδρόμιο και κάποιοι promoters.
Ακόμη βουίζουν στ’ αυτιά μου οι φωνές Σερραίου επαγγελματία που έβριζε θεούς και δαίμονες στον Δήμο απαιτώντας την πληρωμή τιμολογίου, στέλνοντάς τον οι του Δήμου στους Promoters, άκουσον άκουσον.
Τα είχα πει εκ των προτέρων, ότι για τον αγώνα δεν χρειάζονται τόσα έξοδα διότι τέτοιου είδους οργανώσεις δεν προσφέρουν ανταποδοτικά.
Το τι ξοδεύτηκε και το τι εισπράχθηκε έμαθε ποτέ κανείς;
Για ακόμη μια φορά δεν με άκουσαν.
Έτσι λοιπόν τα εκατομμύρια σπαταλώνται ασυστόλως. Σάμπως προέρχονται από τσέπες των ίδιων; Όχι βέβαια. Και να τώρα τρέχουν οι υπεύθυνοι, να αποκαταστήσουν ένα μέρος των λαθών κάποιων άλλων.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Αν με άκουγαν δεν θα ξοδεύαμε αδίκως τα 800.000 ευρώ για την πίστα μέσα στην πίστα ούτε για έναν ολόκληρο πακτωλό χρημάτων σε άλλα άχρηστα για τον αγώνα τάχα μου «έργα». Δεν ξέρατε γιατί δεν ρωτούσατε; Στο Αυτοκινητοδρόμιο δρομολογείται και άλλο έργο προς αποκατάσταση λαθών με δικαίωσή μου και πάλι, για το οποίο θα τα πούμε στο επόμενο άρθρο. Διερωτώμαι, μήπως τελικά λεφτά υπάρχουν;
ΠΚΜ: Δράσεις για την απομακρυσμένη πρόσβαση των πολιτών σε υπηρεσίες υγείας
