Η Γραμματική της Πολιτικής
Γράφει ο Μάρκος Μπόλαρης*
Μάρκος Μπόλαρης: Αρχή σοφίας ονομάτων επίσκεψις, ισχυρίζονταν μετά λόγου γνώσεως οι
Έλληνες.
Γιαυτό καθώς καταπιάνομαι να αρθρώσω δύο αράδες περί πολιτικής,
έχω κατά νούν πάντα τον δέοντα σεβασμό προς την λέξη και το ειδικό της
φορτίο
Την πολιτική δηλαδή ως θεραπαινίδος της Πόλης και των Πολιτών, έργο
σημαίνον η υπηρέτηση των της Πόλης κοινών, το οποίο καλούνται να
διεκπεραιώνουν αιρετοί πολίτες, με εντολή να διαχειριστούν τα πολιτικάπράγματα
και συμφέροντα, εξ ού και πολιτικοί καλούνται.
Μάρκος Μπόλαρης: Κάποιοι ξαστοχούν και εσφαλμένα θαρρούν ότι από της εκλογής και εξ αυτής
γίνονται πολιτικοί, καβαλώντας το καλάμι, καθά ο λαός με σοφία περιγράφει.
Όμως πολιτικός δεν είναι κάποιος όταν λαμβάνει εντολή να διακονήσει τα της
Πατρίδας κοινά και τα των Πολιτών, αλλά μόνον και εφ΄όσον ευόρκως
διεκπεραιώσει την ανατεθείσα σ΄αυτόν εντολή του Λαού και εν τοις πράγμασι , με
καθημερινό μόχθο
Με ανύστακτη έγνοια αναλωθεί στην επίλυση των τρεχόντων
καθημερινών ζητημάτων και προβλημάτων, έχοντας κατά νούν από πού
ερχόμαστε και τι φορτίο έχουμε στα αμπάρια μας, άρα να χαράζει ανάλογη ρότα ,
κατά πώς της πρέπει.
Είναι καιρός που διαπιστώνω ότι πορευόμαστε στην έρημο, μιάς κρίσης που μας
είχε παρουσιαστεί ως δημοσιονομική κι οικονομική, αλλά αποδείχτηκε κι
αποδεικνύεται πώς μείζονος σημασίας κι υπέρτερης χαρακτηριστικά
επικαθόρισαν τον χειμέριο κλύδωνα από τον οποίο ταλανίστηκε η Ελλάδα κι οι
Έλληνες, όχι όλοι
Κι είναι τούτα τα μείζονα, έλλειψης πολιτικής χαρακτηριστικά,
απουσίας στιβαρού πολιτικού σχεδιασμού για την Χώρα και τον Λαό της, έτσι
ώστε η ταλαιπωρία στην έρημο, ή ο πλούς στα πέλαγα χωρίς πυξίδα να είναι
αναπόφευκτες συνέπειες.
Διαπίστωνα συνεπώς την έλλειψη, γραμματολογικώς μιλώντας, του αντικειμένου,
την απουσία μιάς Πολιτικής που θεμελιώνεται σε συνολική θέαση των της Χώρας
επί μέρους και των Πολιτών
Βασισμένη σε τεκμηριωμένες προτάσεις, που
πέρασαν την βάσανον μιάς σοβαρής και διασταυρωμένης πολιτικής ανάλυσης
και τέθηκαν σε δημοκρατικές διαδικασίες επικύρωσεις από τον Λαό, επικυρώσεις
αρχικά από τις οργανωμένες εκφράσεις του, θεσμικές και κομματικές, κι εν
συνεχεία στην τελική κρίση επιλογής πολιτικών κατευθύνσεων, την κρίση των
εκλογών.
Λυπούμαι που , ξαναεπιστρέφω στην γραμματική, πραγματικά θλίβομαι καθώς
διαπιστώνω ότι το μεγάλο μας πρόβλημα, πρόβλημα Δημοκρατίας στον τόπο
που γεννήθηκε το δημοκρατικό πολίτευμα από σεβασμό στον ‘Ανθρωπο, στην
μοναδικότητα του ανθρώπινου προσώπου, από σεβασμό στην αξία του
Ανθρώπου
Ναι θλίβομαι καθώς πλέον γίνεται ηλίου φαεινότερον ότι το μείζον
ζητούμενο δεν είναι το αντικείμενο, η Πολιτική ως ουσία και περιεχόμενο, αλλά η
αναζήτηση για την γεννεσιουργό αιτία της ταλαιπωρίας μας από την άσκοπη
περιπλάνηση στην έρημο των κρίσεων πρέπι να αναζητηθεί στην ριζιμιά απουσία
υποκειμένου !
«Ουκέτι Φοίβος έχει καλύβην , ου μάντιδα Δάφνην,ου παγάν λαλέουσαν,
απέσβετο και λάλον ύδωρ …»
Κάπως έτσι θα ήταν η δελφική απάντηση στον
προσφεύγοντα κι ανήσυχοενεργό δημοκρατικό πολίτη, τον αναζητούντα το λάλον
ύδωρ της Δημοκρατίας, την λαλέουσαν παγάν της δημοκρατικής διαδικασίας, την
μάντιδα Δάφνη των δημοκρατικών συσσωματώσεων, την καλύβη του Φοίβου ως
φωτεινό σημείο συνάντησης και διαλόγου των της Πόλεως και των Πολιτών, όχι
χάριν μαντικών προβλέψεων , αλλά χάριν τεκμηριωμένου δημοκρατικού
πολιτικού διαλόγου ! Κι όσο περνάει ο καιρός, αυτή η καθοριστική έλλειψη
Πολιτικού Υποκειμένου, αυτή η απουσία λαλέουσας παγάςανησυχεί τον
προβληματισμό, κυριαρχεί στη συζήτηση , αποκαρδιώνει τον πολλαπλώς
ταλαιπωρημένο, απελπίζει τον οικονομικοκοινωνικά πληγωμένο, τρομάζει τον
καταγράφοντα γεγονότα και παρακολουθούντα τα μερομήνια πολίτη.
Ξεμείναμε από ευφυείς πολιτικές κι ρεαλιστικές ιδέες για την Ανάπτυξη και
χαζολογούμε για την δήθεν επένδυση στο Ελληνικό,
ξεμείναμε από διάφανες πολιτικές για την Οικονομία κι ανοητολογούμε για
δόσεις,επιδόματα, άρτον και θεάματα,
Φτωχέψαμε από σύγχρονες προτάσεις πολιτικής για την Νέα Γενιά, για νέες
θέσεις ποιότητας εργασίας και αρκούμαστε σε ανάξια μοιρολόγια ανάκτα με
συνταγές διαπλοκής,
Φτωχέψαμε από πολιτικές για την ουσία και το περιεχόμενο της παιδείας, στον
τόπο που γέννησε τα γράμματα, κι αρκούμαστε σε καυγάδες ευτελίζοντες παιδεία
και γλώσσα, εκποιήσαμε την στοιχειώδη αξιοπρέπειά μας στον αθλητισμό, στον
τόπο που γέννησε το ολυμπιακό πνεύμα και στεφάνωνε με δάφνες,
Και
εισάγωγουμε διατητές για τους αγώνες μας, εξαθλιώσαμε τον αγροδιατροφικό
μας τομέα , στην χερσόνησο με την ασύγκριτη βιοπικιλότητα και την άφταστη
ποιότητα των προιόντων και εξαθλιωθήκαμε με τα τριάκοντα αργύρια των
ευρωπαικών επιδοτήσεων,
Απαξιώσαμε την αμυντική μας βιομηχανία σε μια χώρα που δέχεται καθημερινές
απειλές και προκλήσεις, και συναλλαχτήκαμε με αθλιότητα με εταίρους και
συμμάχους, παζαρεύοντας τον ιδρώτα και το αίμα του πολίτη,
Μοιραίοι κι άβουλοι ταπεινώσαμε τον πολιτισμό σε επίπεδο στάρ, αγνοώντας
τους πραγματικούς παραγωγούς ποιότητας που εκφράζουν την ψυχή του τόπου,
το άνοιγμα στις προκλήσεις και την αγωνία στους ανέμους του σήμερα, δεν
διστάσαμε να εγκληματίσουμε ούτε με την διαχείριση των πνευματικών
δικαιωμάτων,
υποτιμήσαμε, αγνοήσαμε, σιωπήσαμε , …
Έλλειμα Πολιτικής και έλλειψη Πολιτικών, κι όταν στερεύει το νερό της
κεφαλόβρυσης, το γάργαρο διάφανο νερό μιάς δημοκρατικής πολιτικής και της
δημοκρατικής διαδικασίας που την κατοχυρώνει, τότε ο κόσμος γιά να μην
πεθάνει από τη δίψα στρέφεται στα λασπόνερα μιάς δήθεν πολιτικής,
της
παραπολιτικής, της μικροπολιτικής, της κομματοκρατίας της ιντελιγκέντσιας, και
γνεται βορά της παραπληροφόρησης από την πληρωμένη κυβερνητική
προπαγάνδα, προπαγάνδα που χρησιμοποιεί τα κονδύλια των δημοσίων
ταμείων γιά να διαστρεβλώσει την ελευθεροτυπία.
Έτσι όμως στο τραπέζι έχουν τεθεί μείζονα, που αφορούν την ελευθεροτυπία,
την συμμετοχή, τον σχεδιασμό, την πολιτική, την δημοκρατία, την ελευθερία, εν
τέλει τον Πολίτη, τον Άνθρωπο , με τρόπο που συνιστά και συγκροτεί μιά
πρόκληση, πολιτική κι όχι μόνον, αλλά και υπαρξιακή πρόκληση, στην
χαλεπότητα των εποχών που βιώνουμε.
Κι είναι στο χέρι μας, εάν θα
συνεχίσουμε να πίνουμε λασπόνερα ή θα αποφασίσουμε να ακούσουμε τον
ποιητή, τον Γιώργο Σεφέρη, που διαπιστώνει και προτείνει
«Πήραμε την ζωή μας λάθος κι αλλάξαμε ζωή» !
Η πρόκληση είναι πρόκληση Δημοκρατίας κι αφορά όλους όσους προκρίνουμε το
πολίτευμα αυτό , ως το πολιτικό εύκρατο κλίμα γιά να ανθίζει η αξία του
ανθρώπου !
Νύν καιρός ευάρεστος !
Ο Μάρκος Μπόλαρης διετέλεσε υφυπουργός Εξωτερικών στην
κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ
