NASA: Όλοι στην ΝΑΣΑ ομιλούν για αυτό το ανεξήγητο ΦΩΣ πάνω από την Ελλάδα.
Ευχαριστούμε την Ελένη που μας προώθησε αυτή την πληροφορία.
Γράφει ο Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας*
Στην ΝΑΣΑ είναι προβληματισμένοι εδώ και πολλά χρόνια από τα Θεοσημεία πάνω από την πατρίδα μας.
Αυτός ήταν και ένας ουσιαστικός λόγος που ο ΑΓΙΟΣ ΠΑΙΣΙΟΣ δεχόταν επισκέψεις στην Παναγούδα στο ΑΓΙΟ ΟΡΟΣ από κορυφαίους επιστήμονες αυτής της υπηρεσίας διαστημικής.
Όμως τα θεοσημεία παραμένουν και είναι ορατά μέχρι και σήμερα. Η πληροφορία έρχεται από την γνωστή Ιερά Μονή του ΑΓΙΟΥ ΑΝΤΩΝΙΟΥ στην έρημο της Αριζόνας.
Ένας μοναχός της έχει μια αδελφή που είναι κορυφαίο στέλεχος της ΝΑΣΑ.
Πολύ συνηθισμένο γιατί οι κορυφές στην υπηρεσία αυτή είναι Ελληνικής Καταγωγής από παλαιόθεν.
Η αδελφή του μετέφερε στον μοναχό το παρακάτω παράδοξο γεγονός.
« – όλοι στην υπηρεσία μας αναρωτιούνται τι είναι αυτό το ΦΩΣ που σκεπάζει τον διαστημικό ορίζοντα πάνω από την Ελλάδα;»
Λογικό να εκθαμβούν όλοι οι ακούοντες και να απευθυνθούν στον Γέροντα Εφραίμ τον Αριζονίτη
της αγιοκίνητης συνοδείας του Γέροντα Ιωσήφ του Ησυχαστή με αυτό το μεγάλο πνευματικό έργο που επιτελεί στις ΗΠΑ.
Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΑ
«– είναι το ΦΩΣ της ΠΑΝΑΓΙΑΣ που σκεπάζει την Ελλάδα»
Η ΠΑΝΑΓΙΑ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΦΩΣ ΔΙΟΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΜΗΤΕΡΑ ΤΟΥ ΦΩΤΟΣ
« Στήν καρδιά τού Ορθρου, στό πέρασμά μας από τό σκοτάδι τής νύκτας στό φώς τής ημέρας, ακούγεται από τήν Ωραία Πύλη η ιερή προτροπή·
«Τήν Θεοτόκον καί Μητέρα τού Φωτός εν ύμνοις τιμώντες μεγαλύνωμεν».
Ο κληρικός στρέφεται καί υποκλίνεται στήν εικόνα της, γιατί αυτή είναι η «πύλη η ανατολόβλεπτος, εξ ής η τής ζωής ανατολή».
Μοναδική πύλη, όπου ανατέλλει «τό Φώς τό τής γνώσεως».
Απαρχής τού καιρού του αναρωτήθηκε ο άνθρωπος γιά τό φώς. Πρωταρχική προσταγή στή δημιουργία ουρανού καί γής.
Αιτία τής θέας τών πραγμάτων τού κόσμου, πηγή γνώσεως τής ιστορίας τών άστρων καί δύναμη μοναδική υπάρξεως κάθε ζωής.
Τό ερώτημα γιά τό φώς πάντα ελκυστικό στό ανθρώπινο πνεύμα.
«Αραγε σέ ποιό τόπο νά διανυκτερεύει τό φώς καί ποιός νάναι ο τόπος πού κατοικεί τό σκοτάδι»;
«Καί σημείον μέγα ώφθη εν τώ ουρανώ, γυνή περιβεβλημένη τόν ήλιον» καί είχε στήριγμα τών ποδών της τή σελήνη καί στεφάνι στήν κεφαλή της καμωμένο από δώδεκα άστρα.
Από τούς παρθενικούς κόλπους αυτής τής κόρης ανέτειλε ο αληθινός ήλιος τής δικαιοσύνης «αναβαλλόμενος φώς ως ιμάτιον».
«Ποιά είναι αυτή πού προβαίνει σάν τήν αυγή»,
η κεχαριτωμένη, πού εκδιώκει τόν παρθενικό «θεοφιλή της φόβο» στόν χαιρετισμό τού Αγγέλου μέ τήν ολόκαρδη υποταγή της στό Θείο θέλημα;
Η πίστη καί η παραδοχή τής Παρθένου έφερε στόν κόσμο τό Φώς καί ευεργέτησε ολόκληρη τή δημιουργία.
Ουρανός καί γή, άνθρωποι καί άγγελοι δέχθηκαν τή Θεομητορική ευλογία.
Οι άγγελοι, κατά τόν Πατερικό λόγο, έγιναν σοφώτεροι, γιατί είδαν καθαρώτερα τή σοφία τού Θεού, αφού εκείνη έκανε ν ανατείλει καί γι αυτούς τό φώς καί ανεγνώρισαν τήν καινή γή καί τόν καινό ουρανό, πού είναι η ίδια η Παρθένος, «μόνη καί μόνον εισάγουσα Χριστόν εις τήν οικουμένην».
«Τήν Θεοτόκον καί Μητέρα τού Φωτός εν ύμνοις τιμώντες μεγαλύνωμεν».
Μετά τήν ιερή αυτή προτροπή, τό προΰμνιο τής Ωδής τής Θεοτόκου, ψάλλεται χαρμόσυνα ολόκληρη η ενάτη Ωδή καί ακολουθούν,
στήν παλιά παράδοση τής υμνολογίας τού Ορθρου, τροπάρια Φωταγωγικά ή Εξαποστειλάρια νά σημαίνουν «άγειν τό φώς» καί «εξαποστέλλειν τό φώς στόν κόσμο».
Νά πορεύεται τό φώς, νά φωτίζει κάθε τόπο καί κάθε άνθρωπο. Υστερα η συνάντηση τού Φωτός μέ τόν καθένα μας γίνεται μυστικά, μυστηριακά, δέν διδάσκεται μέ λόγια ανθρώπινα.
Εκείνη όμως, η «τό Φώς αρρήτως γεννήσασα καί τό πώς μηδένα διδάξασα», η «Μητέρα τού Φωτός»,
μπορεί νά εμπνεύσει στήν ψυχή πού Τόν προσεγγίζει υιικά, ικετευτικά, τήν ισχυρή, ελεύθερη αναζήτηση,
τή στάση υποδοχής καί τήν ολόκαρδη αποδοχή τού Θείου θελήματος.
Νά ενδυθεί καί η φτωχή δική μας ύπαρξη τό Φώς, τόν Χριστόν, πού μόνη η Παρθένος αξιώθηκε νά φέρει στόν κόσμον»
