Νέα έρευνα σε πειραματόζωα έδειξε ότι η καθημερινή κατανάλωση ποτών με ζάχαρη κατά την εφηβεία μειώνει την απόδοση στη διαδικασία μάθησης και μνήμης κατά την ενηλικίωση.
Η έρευνα έδειξε επίσης ότι οι αλλαγές στα βακτήρια στο έντερο μπορεί να είναι το κλειδί για την εξασθένιση της μνήμης που προκαλείται από τη ζάχαρη.
Τα παιδιά είναι οι υψηλότεροι καταναλωτές πρόσθετης ζάχαρης, παρά το γεγονός ότι η ζάχαρη έχει συνδεθεί με επιπτώσεις στην υγεία όπως η παχυσαρκία και οι καρδιακές παθήσεις, ακόμη και η διαταραχή της μνήμης.
Ωστόσο, λίγα είναι ακόμα γνωστά για το πώς η υψηλή κατανάλωση ζάχαρης κατά την παιδική ηλικία επηρεάζει την ανάπτυξη του εγκεφάλου,
ειδικά μια περιοχή που είναι γνωστό ότι είναι εξαιρετικά σημαντική για τη μάθηση και τη μνήμη που ονομάζεται ιππόκαμπος.
Νέα έρευνα σε ποντίκια που έγινε στο Πανεπιστημίου της Τζόρτζια σε συνεργασία με το Πανεπιστήμιο της Νότιας Καλιφόρνιας
έδειξε ότι η καθημερινή κατανάλωση ποτών με ζάχαρη κατά την εφηβεία μειώνει την απόδοση στη μάθηση και τη μνήμη κατά την ενηλικίωση.
Η ομάδα έδειξε επίσης ότι οι αλλαγές στα βακτήρια στο έντερο
μπορεί να είναι το κλειδί για την εξασθένιση της μνήμης που προκαλείται από τα σάκχαρα.
Υποστηρίζοντας αυτό το ενδεχόμενο, διαπίστωσαν ότι παρόμοιες διαλλείψεις στη μνήμη παρατηρήθηκαν ακόμη και όταν μόλυναν με τα βακτήρια,
που ονομάζονται Parabacteroides,
το γαστρεντερικό σύστημα των πειραματόζωων που δεν είχαν καταναλώσει ποτέ ζάχαρη.
«Η ζάχαρη στην πρώιμη ζωή αύξησε τα επίπεδα Parabacteroides και όσο υψηλότερα ήταν τα επίπεδα Parabacteroides, τόσο χειρότερα»,
δήλωσε η Emily Noble, επίκουρη καθηγήτρια στο UGA College of Family and Consumer Sciences.
“Βρήκαμε ότι τα βακτήρια από μόνα τους ήταν επαρκή για να μειώσουν τη μνήμη με τον ίδιο τρόπο όπως η ζάχαρη,
αλλά επίσης εξασθένησαν και άλλους τύπους λειτουργιών μνήμης.”
Λαμβάνοντας υπόψη τον ρόλο που διαδραματίζει ο ιππόκαμπος στις γνωστικές λειτουργίες
και το γεγονός ότι η περιοχή εξελίσσεται ακόμη και μέχρι τα τέλη της εφηβείας,
οι ερευνητές προσπάθησαν να καταλάβουν περισσότερα σχετικά με την ευπάθειά του σε μια δίαιτα με υψηλή περιεκτικότητα σε σάκχαρα μέσω των μικροβίων του εντέρου.
Σε νεαρούς αρουραίους δόθηκε ένα διάλυμα ζάχαρης 11%, το οποίο είναι συγκρίσιμο με τα εμπορικά διαθέσιμα ποτά που περιέχουν ζάχαρη.
Στη συνέχεια, οι ερευνητές μελέτησαν τους αρουραίους σε ένα πείραμα μνήμης που εξαρτάται από τον ιππόκαμπο,
σχεδιασμένο για τη μέτρηση της μνήμης με βάση τα συμφραζόμενα ή το πλαίσιο όπου είχαν δει ένα γνωστό αντικείμενο πριν.
“Βρήκαμε ότι οι αρουραίοι που κατανάλωναν ζάχαρη είχαν μειωμένη ικανότητα να διακρίνουν ότι ένα αντικείμενο ήταν καινούργιο σε ένα συγκεκριμένο πλαίσιο,
κάτι που διέκριναν οι αρουραίοι στους οποίους δεν δόθηκε ζάχαρη”, δήλωσε η Noble.
Πρόσθετες αναλύσεις έδειξαν ότι η υψηλή κατανάλωση σακχάρου
οδήγησε σε αυξημένα επίπεδα Parabacteroides στο μικροβίωμα του εντέρου
όπου περισσότερα από 100 τρισεκατομμύρια μικροοργανισμοί στο γαστρεντερικό σωλήνα παίζουν ρόλο στην ανθρώπινη υγεία και τις ασθένειες.
Για να εντοπιστεί καλύτερα ο μηχανισμός με τον οποίο τα βακτήρια επηρέασαν τη μνήμη και τη μάθηση,
οι ερευνητές αύξησαν πειραματικά τα επίπεδα Parabacteroides στο μικροβίωμα των αρουραίων που δεν είχαν καταναλώσει ποτέ ζάχαρη.
Αυτά τα ζώα εμφάνισαν βλάβες τόσο σε εξαρτώμενες από τον ιππόκαμπο όσο και σε ανεξάρτητες από τον ιππόκαμπο λειτουργίες μνήμης.
“Τα βακτήρια προκάλεσαν ορισμένα γνωστικά ελλείμματα από μόνα τους”, δήλωσε η Noble.
Η Noble είπε ότι απαιτείται μελλοντική έρευνα για τον καλύτερο προσδιορισμό συγκεκριμένων οδών με τις οποίες λειτουργεί αυτή η σηματοδότηση του εντέρου-εγκεφάλου.
Δείτε επίσης:
