Η Τουρκική εισβολή στην Κύπρο με την κωδική ονομασία «Αττίλας» ξεκίνησε την αυγή της 20ης Ιουλίου 1974, με αποβατικές και αεροπορικές επιχειρήσεις στις οποίες συμμετείχαν συνολικά γύρω στους 40.000 άνδρες υπό τη διοίκηση του αντιστρατήγου Νουρετίν Ερσίν.
Κι αν η ιστορία γράφεται από τους νικητές, μας λέει πως η ελληνική πλευρά πιάστηκε στον ύπνο και η αντίδρασή της εκδηλώθηκε με μεγάλη καθυστέρηση.
Φυσικά όλοι ξέρουμε πως η Κύπρος προδόθηκε, για αυτό και σήμερα κάνουμε ένα μικρό αφιέρωμα με ένα κείμενο φωτιά, από έναν τότε υπάλληλο της ΚΥΠ
Η Τουρκία βέβαια από τότες υποστήριζε ότι δεν επρόκειτο για εισβολή, αλλά για μια «ειρηνική επέμβαση», με σκοπό την επαναφορά της συνταγματικής τάξης στην Κύπρο, που είχε καταλυθεί από το πραξικόπημα κατά του Μακαρίου, που είχε γίνει λίγες μέρες νωρίτερα
Αλλά ο Αττίλας 2 δεν έγινε με την παρουσία και του Μακαρίου και του Καραμανλή;
Πάντως ένα είναι ισίγουρο
Η αντίδραση της ελληνικής πλευράς ήταν ανεξήγητα αργοπορημένη.
Κι αυτό γιατί το ελληνικό Πεντάγωνο ενω γνώριζε τις κινήσεις των Τούρκων, θεωρούσε ότι … μπλοφάρουν!
Και μόλις στις 8:40 το πρωί δόθηκε επισήμως από την Αθήνα η εντολή εφαρμογής των πολεμικών σχεδίων, ενώ το ελληνικό ραδιόφωνο μετέδωσε την είδηση γύρω στις 11 το πρωί.
Αυτή η καθυστερημένη κινητοποίηση έδωσε τη δυνατότητα στους Τούρκους εισβολείς να παγιώσουν τις θέσεις τους και να δημιουργήσουν προγεφύρωμα από το Πέντε Μίλι της Κερύνειας προς τον Άγιο Ιλαρίωνα, έχοντας ως αντικειμενικό στόχο τη σύνδεσή του με τον τουρκοκυπριακό θύλακο της Λευκωσίας.
Σκεφτείτε πως το ’40 από τα ξημερώματα έμαθε όλη η χώρα τα μαντάτα!
Και ας μην είχαμε καν …ραδιόφωνο!
