Η Ελλάδα στην νεότερη ιστορία της έχει να επιδείξει μεγάλες και πολλές επιτυχίες αλλά και αποτυχίες.
Πέρυσι δεν ήταν που γιορτάσαμε τα 200 χρόνια από την εθνικοαπελευθερωτική επανάσταση του 1821;
Φέτος λοιπόν και συγκεκριμένα χθες συμπληρώθηκαν 100 χρόνια από τότε που ο Ελληνισμός βίωσε μια από τις πιο οδυνηρές ιστορικές του εμπειρίες.
Η «Μικρασιατική καταστροφή» του 1922, ύστερα μάλιστα από μια μεγάλη επιτυχία του Ελευθέριου Βενιζέλου , που ήταν η συνθήκη των Σεβρών
Η «Μικρασιατική καταστροφή» ήταν ο τραγικός επίλογος της Μεγάλης Ελλάδας και αποτελεί άλλη μία μαύρη σελίδα στην ιστορία του Έθνους μας.
Για αυτό οφείλουμε να τιμούμε εκείνους που πότισαν με αίμα τα χώματα της Μικράς Ασίας και είναι εθνική και συλλογική υποχρέωση η διατήρηση της ιστορικής αυτής μνήμης.
Και αυτό γιατί η λήθη του παρελθόντος και της ιστορίας ενός Έθνους και ενός λαού ισοδυναμεί με απώλεια της ιστορικής του συνείδησης και ταυτότητας και προοιωνίζει ένα αβέβαιο μέλλον.
Τότε πολλοί συνάνθρωποί μας αλλά και εδάφη χάθηκαν, σπίτια και περιουσίες έγιναν στάχτη.
Άνθρωποι πήραν το δρόμο της προσφυγιάς αλλά ο Ελληνισμός της Μικράς Ασίας δεν χάθηκε, μιας και ζει μέσα από την πολιτισμική ταυτότητα του λαού μας την οποία συνδιαμόρφωσε.
Οι πρόσφυγες μπόλιασαν γόνιμα, με τις παραδόσεις και τον πολιτισμό τους, τη νεοελληνική κουλτούρα του 20ου αιώνα και σήμερα ο προσφυγικός κόσμος της κυρίως Ελλάδας αλλά και της διασποράς, με τις οργανώσεις και τους συλλόγους του, λειτουργεί ως κιβωτός διάσωσης της ιστορικής μνήμης.
ΟΧΙ λοιπόν στη λήθη.
Για να γνωρίζουμε, αλλά και να γνωρίζουν όλοι όσοι μας επιβουλεύονται πως ότι ο Ελληνικός λαός είναι φιλειρηνικός αλλά και αποφασισμένος να υπερασπίσει κάθε σπιθαμή εδάφους, αέρα και θάλασσας, την ιστορία και τον πολιτισμό του.
Να πούμε ένα μεγάλο μπράβο λοιπόν στην Ιερά Μητρόπολη Σερρών και Νιγρίτης, που θέλοντας να συμβάλει στην ενδυνάμωση της ιστορικής μνήμης με αφορμή την πικρή επέτειο της συμπληρώσεως των 100 χρόνων από της Μικρασιατικής καταστροφής (1922), αφιέρωσε το Σεπτέμβριο στα γεγονότα της επετείου αυτής και ιδιαιτέρως στις ηρωϊκές και σεπτές μορφές των θυσιασθέντων αγίων Αρχιερέων, ιερέων, μοναχών και των Μικρασιατών αδελφών μας, ανδρών, γυναικών και παιδιών, που βρήκαν φρικτό θάνατο από τους Τούρκους κατά την Μικρασιατική καταστροφή τον Αύγουστο και τον Σεπτέμβριο του 1922.
Παρόντες στην εκδήλωση ήταν ο Σεβ. Μητροπολίτης Ναζαρέτ κ. Κυριακός, ο Σεβ. Ποιμενάρχης της των Σερρών και Νιγρίτης Εκκλησίας κ. Θεολόγος, η Σερραία τέως Υφυπουργός Μακεδονίας – Θράκης κ. Μαρία Κόλλια – Τσαρουχά, της οποίας οι εμφανίσεις άρχισαν να πληθαίνουν, ο Βουλευτής Σερρών Αναστάσιος Χατζηβασιλείου, ο Πρόεδρος του Δημ. Συμβουλίου Σερρών κ. Βασίλειος Κατιρτζόγλου, ο Πρόεδρος του Συλλόγου Μικρασιατών Σερρών κ. Σωκράτης Κοτζάογλου και μέγα πλήθος Σερραίων, που υπερπλήρωσαν τον προαύλιο χώρο του Ιερού Μητροπολιτικού Ναού για να απολαύσουν ένα «ταξίδι» νοσταλγικό και διδακτικό σε δρόμους φωτεινούς του αειζώου ορθοδόξου πνεύματος και της φιλογενούς ελληνικής Μικρασιατικής παραδόσεως.
