Μια όμορφη εκδήλωση μνήμης πραγματοποιήθηκε την Κυριακή 25/9/22 στην Πρώτη Σερρών με θέμα «Ημέρας Τιμής και Μνήμης των Πρωταίων Ομήρων στα Βουλγαρικά Τάγματα Εργασίας».
Είναι σημαντικό να μην ξεχνάμε τους γονείς και τους παππούδες μας, καθώς και τις θυσίες που έκαναν για να μπορούμε εμείς σήμερα να απολαμβάνουμε αυτά που έχουμε. Πρέπει να θυμόμαστε πως τίποτα δεν προσφέρεται, όλα κατακτιούνται με αγώνα και πόνο.
Ήταν όμως τουλάχιστον άστοχη εκ μέρους του Προέδρου της Τοπικής Κοινότητας Πρώτης η επιλογή της ομιλήτριας του χρονικού της ημέρας.
Πιστεύω ότι σίγουρα θα υπήρχε κάποιος Πρωταίος να μιλήσει για τους προγόνους μας ή κάποιος ειδικός επιστήμονας (φιλόλογος, ιστορικός, ερευνητής κ.α.), ο οποίος θα προσέδιδε την απαραίτητη βαρύτητα στην εορτή μνήμης.
Πιστεύω ότι δεν τιμά συνολικά τους Πρωταίους η παραχώρηση της τιμής της περιγραφής του χρονικού σε ένα άτομο εκτός χωριού με μοναδική ιδιότητα την κατοχή μιας διορισμένης θέσης (χωρίς ούτε καν να είναι εκλεγμένη από τον λαό) που δεν διαθέτει το κατάλληλο ακαδημαϊκό υπόβαθρο.
Υ.Γ. Η θέση που θα καθίσει κάποιος σε μία εκδήλωση, στην εκκλησία κ.α. πολλές φορές δείχνει και τη νοοτροπία του. Όταν οι άνθρωποι καταλαμβάνουν σκοπίμως θέσεις αιρετών π.χ. Βουλευτών, Αντιδημάρχων, Προέδρων κτλ, χωρίς να είναι οι ίδιοι εκλεγμένοι, δείχνουν ότι δεν τιμάνε τη βούληση του κόσμου.
Ο κόσμος κρίνει και όλοι εμείς πρέπει να δεχόμαστε με σεβασμό την ετυμηγορία του. Δυστυχώς η νοοτροπία «το κράτος (δηλ. ο δήμος) είμαι εγώ» έχει εισχωρήσει σε άτομα της Δημοτικής Αρχής.
Τάδε έφη ο κ. Γιώργος Γάλλος, επικεφαλής της μείζονος αντιπολίτευσης στο Δήμο Αμφίπολης
Προφανώς τον πείραξε η επιλογή της ομιλήτριας στην εκδήλωση…
Αλλιώς δεν εξηγείται!
Βέβαια η ομιλήτρια Σωτηρία Καλακίδα στην απάντηση της του έδωσε και ..κατάλαβε
Τι έγραψε;
«Ειλικρινά δεν μπορούσα να φανταστώ μεγαλύτερο τίτλο τιμής να σε σχολιάζει αρνητικά με όλη την κακεντρέχεια που μπορεί να χαρακτηρίσει έναν άνθρωπο, ένα τύπος σαν τον Γάλλο.
Ένας τύπος με την ποικίλη πορεία του εδώ και είκοσι χρόνια στην περιοχή μας.
Ο οποίος βέβαια έδειξε τον πρέποντα σεβασμό προς τους προγόνους του (…. να μην ξεχνάμε τους γονείς και τους παππούδες μας, καθώς και τις θυσίες που έκαναν για να μπορούμε εμείς σήμερα να απολαμβάνουμε αυτά που έχουμε… όπως γράφει) την ώρα που καταθέτονταν στεφάνια προς τιμή των πεσόντων και να αποδίδονται οι δέουσες Τιμές αυτός … να περιηγείται στα βουνά.
Το να ασχοληθεί ένας μη Πρωταίος για τους πεσόντες ασφαλώς κατά την επαρμένη γνώμη του αποτελεί πλήγμα για το «Κοινό της Πρώτης».
Το να ενδιαφερθεί, να ψάξει να μελετήσει και να παρουσιάσει ένα θέμα κάποιος μη Πρωταίος αποτελεί ύβρι και περιφρόνηση για τους προύχοντες κατά την γνώμη του Πρωταίους. Δυστυχώς δεν ήσουνα στην ομιλία μου.
Θα είχες την θλίψη να έπαιρνες ένα ακόμη μάθημα από τους λεβέντες συγχωριανούς σου: αμέτρητα συγχαρητήρια και πολλά μπράβο
Και ιδιαίτερα ευχαριστημένοι, συγκινημένοι καθόσον οι νεκροί παππούδες τους, οι νεκροί γονείς τους έγιναν κτήμα έρευνας, άξιοι Λόγου & Τιμής και κάποιου που δεν αποτελεί γέννημα της Πρώτης.
Και ξέρεις κάτι Γάλλε;
Δεν εκφράζεις τίποτα άλλο πέρα από τον εαυτό σου και την κλειστή σου Δομή.
Θα έπρεπε να σου απαντήσω και για όλα τα υπόλοιπα της ανάρτησής σου, αλλά είμαι πεπεισμένη πως όσο περισσότερο χρόνο ξοδεύω μαζί σου τόσο χάνω από υπόληψη & ενέργεια, τόση παραπάνω αξία και βαρύτητα δίνω στα όσα τέλος πάντων καταγγέλλεις.
Για μια ακόμη φορά σ΄ ευχαριστώ που ασχολείσαι μαζί μου.
Ειδικά εσύ. Ειλικρινά δεν περίμενα μεγαλύτερο τίτλο τιμής.
Νάσαι καλά. Μπορεί να σε χρειαστώ…»
Όχι δεν θα συνεχίσω την αντιγραφή όλων όσων γράφτηκαν και από τους δύο για το θέμα, γιατί θα αδικήσω τους …Πρωταίους!
Να σημειώσω εδώ πως ο Πρόεδρος της Πρώτης και εκδότης της εφημερίδας «τα νέα του Δήμου Πρώτης», κ.Νίκος Μπακάλης, όχι μόνο εξέδωσε και βιβλίο με τα «Ντουρντουβάκια» , αλλά επανέλαβε την έκδοση με νεότερη, μιας και η πρώτη …εξαντλήθηκε!
Με συγγραφέα την «Αλιστρατινή» φιλόλογο κ. Αλεξάνδρα Μάλαμα το βιβλίο αναφέρεται πιστά στο ημερολόγιο του Θωμά Κηροποιού, που έζησε τα γεγονότα, τόσο την περίοδο 1917-1918, όπως και την περίοδο 1941-1944 και αναφέρεται στους Έλληνες Ομήρους σε Βουλγαρικά τάγματα εργασίας και δη τους Πρωταίους
Το πως και το γιατί δυο «γάιδαροι» γκαρίζουνε σε ξένο αχυρώνα θα αναλυθεί άλλη φορά…
Σήμερα θα μείνουμε απλά στα …γεγονότα!
Πάντως προς γνώση σας ούτε ο ένας , ούτε η άλλη είχαν θύματα ή ομήρους στην Βουλγαρία…
Για να μαθαίνουν οι νεότεροι και να θυμούνται οι …παλαιότεροι!
