Το να χάνουμε από τη ζωή ανθρώπους που αγαπάμε, εκτός από την ψυχική μας υγεία, μπορεί να βλάψει και την καρδιά μας, κυριολεκτικά.
Κανείς δεν χρειάζεται μια μελέτη για του πει ότι η απώλεια ενός αγαπημένου προσώπου μπορεί να είναι συντριπτική σε συναισθηματικό και ψυχικό επίπεδο.
Τώρα, όμως, ερευνητές από το Πανεπιστήμιο της Αριζόνα υποστηρίζουν ότι η θλίψη για το θάνατο ενός κοντινού ανθρώπου μπορεί να βλάψει και τη σωματική υγεία.
Οι επιστήμονες μελέτησαν τον αντίκτυπο της θλίψης στη λειτουργία της καρδιάς, ανακαλύπτοντας ότι η σοβαρή θλίψη οδηγεί συχνά σε σαφή αύξηση της αρτηριακής πίεσης.
Οι ερευνητές ζήτησαν από μια ομάδα συμμετεχόντων που έχασαν αγαπημένα πρόσωπα να ανακαλέσουν στη μνήμη τους στιγμές θλίψης. Όταν το έκαναν, η αρτηριακή τους πίεση ανέβηκε κατακόρυφα.
Οι συγγραφείς της μελέτης λένε ότι τα ευρήματά τους καταδεικνύουν μια συσχέτιση μεταξύ της σοβαρότητας της θλίψης και της αυξημένης συστολικής αρτηριακής πίεσης, υποδεικνύοντας ότι η θλίψη μπορεί να είναι ένας σοβαρός παράγοντας κινδύνου για κακή καρδιακή υγεία.
Η μελέτη
Σύμφωνα με την επικεφαλής συγγραφέα της μελέτης Μαίρη-Φράνσις Ο’Κόνορ, καθηγήτρια ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο της Αrizona που ειδικεύεται στο πένθος, η μελέτη αυτή εμπνεύστηκε από την έννοια του «θανάτου από ραγισμένη καρδιά».
Ο αυξημένος κίνδυνος θνησιμότητας μετά το θάνατο ενός αγαπημένου προσώπου έχει τεκμηριωθεί από πολλές μελέτες κατά τη διάρκεια των ετών.
Αυτή η τελευταία εργασία επικεντρώθηκε στην αρτηριακή πίεση ως πιθανό παράγοντα που συμβάλλει.
Στη μελέτη συμμετείχαν συνολικά 59 άτομα, τα οποία έχασαν ένα κοντινό τους πρόσωπο το προηγούμενο έτος.
«Ψάχναμε έναν τρόπο να ελέγξουμε τις καρδιαγγειακές επιδράσεις της θλίψης κατά τη διάρκεια αυτής της ευάλωτης περιόδου, τον πρώτο χρόνο μετά την απώλεια», λέει ο επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης και διευθυντής των ερευνητικών προγραμμάτων για την πνευματική υγεία στο Κέντρο Επιστημών Υγείας Woodruff του Πανεπιστημίου Emory, Ρόμαν Παλίτσκι.
Η αναβίωση της θλίψης επηρεάζει την καρδιά όπως η έντονη άσκηση
Οι συγγραφείς της μελέτης πήραν συνέντευξη από τους συμμετέχοντες και τους ζήτησαν να εστιάσουν συγκεκριμένα στα συναισθήματα του αποχωρισμού και τη σύνδεσης μέσω μιας διαδικασίας που οι ερευνητές ονομάζουν «ανάκληση θλίψης».
Η ομάδα μίλησε με κάθε άτομο για 10 λεπτά, ζητώντας τους να μοιραστούν μια στιγμή κατά την οποία ένιωσαν πολύ μόνοι μετά το θάνατο ενός αγαπημένου τους προσώπου.
Στη συνέχεια μέτρησαν την αρτηριακή πίεση κάθε συμμετέχοντα.
«Όταν πηγαίνετε σε έναν καρδιολόγο, δεν μετράνε απλώς την αρτηριακή σας πίεση. Μερικές φορές κάνουν επίσης τεστ κοπώσεως. Αυτό είναι κάτι σαν ένα τεστ συναισθηματικού στρες», εξηγούν οι ερευνητές.
Μετά από αυτές τις συνεδρίες ανάκλησης της θλίψης, η συστολική αρτηριακή πίεση κάθε ατόμου αυξήθηκε.
Από την αρχική τιμή, η συστολική αρτηριακή πίεση αυξήθηκε κατά μέσο όρο κατά 21,1 χιλιοστά υδραργύρου (η τυπική μονάδα που χρησιμοποιείται για τη μέτρηση της αρτηριακής πίεσης).
Αυτή είναι περίπου η ίδια αύξηση που θα βλέπατε κατά τη διάρκεια μέτριας άσκησης.
Μεταξύ των 59 συμμετεχόντων, εκείνοι που παρουσίαζαν τα υψηλότερα επίπεδα θλίψης παρουσίασαν τη μεγαλύτερη αύξηση της αρτηριακής πίεσης κατά τη διάρκεια της ανάκλησης της θλίψης.
Αυτό σημαίνει ότι δεν είναι μόνο ο θάνατος ενός αγαπημένου προσώπου που επηρεάζει την καρδιά, αλλά και η συναισθηματική μας αντίδραση στην απώλεια.
Η μελέτη δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Psychosomatic Medicine.
