Μελετώντας τις λεπτομέρειες του νομοσχεδίου «Στρατηγικές επενδύσεις και βελτίωση του επενδυτικού περιβάλλοντος» όπως κατατέθηκε και ψηφίστηκε χτες στη Βουλή, για τις οποίες αλλού κάποιος μπορεί να συμφωνήσει και αλλού να διαφωνήσει τεκμηριωμένα, ξεχωρίζει ένα χαρακτηριστικό που επηρεάζει και την Περιφέρειά μας.
Το χαρακτηριστικό του υπερ-συγκεντρωτισμού.
Η λογική της υπερσυγκέντρωσης εξουσιών στο νομοσχέδιο συναντάται και εκεί που ο συντάκτης του αποφασίζει να πάρει την αρμοδιότητα για την προώθηση των επενδύσεων στο πλαίσιο του Αναπτυξιακού Νόμου από τις περιφέρειες και να τις μεταφέρει, όσες είναι πάνω από 1 εκατ. ευρώ, απευθείας στον Υπουργό.
O λόγος ή μάλλον Η πρόφαση;
Σύμφωνα με όσα ανέφερε ο υπουργός Ανάπτυξης κ. Άδωνις Γεωργιάδης αιτία είναι οι καθυστερήσεις, που τις αποδίδει στην υπο-στελέχωση. Είπε χαρακτηριστικά «Οι Περιφέρειες που είχαν την αρμοδιότητα, δεν είχαν την αντίστοιχη διοικητική δυνατότητα».
Ούτε κουβέντα όμως για την ενίσχυση της διοικητικής δυνατότητας; Καμία!
Θα περίμενε κανείς να υπάρχει κάποια αντίδραση από την Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας καθώς πρόκειται για μια από τις μεγαλύτερες περιφέρειες της χώρας που μάλιστα διατυμπανίζει ότι έχει την υψηλότερη απορροφητικότητα σε προγράμματα όπως του ΕΣΠΑ.
Αλλά αντίδραση; Καμία!!
Αυτή η σιωπή υποδηλώνει ότι η Περιφέρειά μας δέχεται τις αιτιάσεις του Υπουργού ή εντάσσεται στο πλαίσιο μιας κακώς εννοούμενης κομματικής πειθαρχίας;
Σύμφωνα μάλιστα με τον αναπληρωτή υπουργό κ. Νίκο Παπαθανάση με το νέο θεσμικό πλαίσιο τα επενδυτικά σχέδια άνω των 700.000 ευρώ θα ελέγχονται από ορκωτούς ελεγκτές- και 3-4 μήνες από την ψήφιση του νέου Αναπτυξιακού θα υπάρχει πλήρης αποσυμφόρηση και στις Περιφέρειες.
Σημαντική η πρόβλεψη για μείωση του χρόνου απόκρισης στα αιτήματα των επενδυτών καθώς η καθυστέρηση αποτελούσε διαχρονικά «αγκάθι» στην στήριξη του επιχειρείν.
Από τη στιγμή όμως που η διαδικασία προβλέπεται να «τρέχει» από εξωτερικούς συνεργάτες πανελλαδικά… ποια η σκοπιμότητα της άρσης έστω της διοικητικής επίβλεψης από τις περιφέρειες;
Η πρακτική αυτή αμφισβητεί την θεμελιώδη ουσία της αποκέντρωσης και της περιφερειακής πολιτικής που ασκείται μέσα από τα ΠΕΠ, και αποτελεί πισωγύρισμα στα όποια βήματα είχαν γίνει με γνώμονα μιας bottom up προσέγγισης της αναπτυξιακής πολιτικής της χώρας.
Δεν θα αναφερθώ στο π. Υπουργείο Μακεδονίας Θράκης που πλέον φαίνεται να χάνει τον όποιο ρόλο είχε στην στήριξη επενδύσεων στη Βόρεια Ελλάδα και απαξιώνεται πλήρως.
