Για όλους εμάς τους Σερραίους η κοιλάδα των Αγίων Αναργύρων, δεν είναι ένα τυχαίο μέρος. Είναι μια πηγή ζωής και ο μεγαλύτερος πνεύμονα της πόλης, το ωραιότερο πάρκο και ταυτόχρονα ένας μοναδικός χώρος αναψυχής, άθλησης και διασκέδασης.
Χρειάστηκε πάνω από μια δεκαετία για να φτιαχτεί και πάνω από τέσσερις δήμαρχοι έβαλαν όλο τους το μεράκι , για να στήσουν τα δρομάκια ανάμεσα στα δένδρα και πλάι στα γέρικα πλατάνια.
Αλλάξαν μαεστρικά και προσθέσαν δρομάκια, χειμάρρους, ρυάκια και γέφυρες για να είναι μια μόνιμη πρόκληση και πρόσκληση για τους Σερραίους και όλους τους επισκέπτες.
Αυτό το στολίδι της πόλης μας κάποιοι πήγαν να το καταστρέψουν, είτε ηθελημένα, είτε άθελα, με την φωτιά που βάλανε, λίγο πάνω από το “στέκι του ραφ” και από την απέναντι όχθη του ρέματος.
Αρχικά κάηκε ένα μαντρί και φυσικά στην συνέχεια λαμπάδιασε ο τόπος, που πρόλαβε να κάψει γύρω στα 300 τετρακόσια μέτρα δάσους και εδάφους.
Το ευχάριστο είναι πως κινητοποιήθηκαν όλοι άμεσα!
Από την μια η πυροσβεστική με όλα τα μέσα που είχε διαθέσιμα και από την άλλη ο Δήμος μας με την πολιτική του προστασία, κατάφεραν να αντιμετωπίσουν την φωτιά, ενώ ευτυχώς δεν είχαμε καθόλου αέρα..
Δεν θα αναφερθώ ούτε στα μέσα που χρησιμοποιήθηκαν , ούτε στο πόσο καλά λειτούργησαν άπαντες.
Βλέποντας τα πρόσωπα όλων των εμπλεκομένων, οφείλω να πω πως γλυτώσαμε την καταστροφή και πως θα πρέπει αυτό το προχτεσινό πάθημα να πρέπει να μας γίνει μάθημα.
Τόσο οι πολιτικοί, αλλά πάνω από όλα , εμείς οι ίδιοι οι πολίτες, οφείλουμε να δείχνουμε την απαραίτητη ευαισθησία στον τόπο μας και να τον φροντίζουμε με προσοχή και μεράκι , αυτή την πανέμορφη παρακαταθήκη των γενεών που μας προσφέρθηκε απλόχερα.
Πάντως το ότι όλοι οι υπεύθυνοι κινητοποιήθηκαν μέσα σε ένα δεκαπεντάλεπτο τα λέει όλα…
Άλλωστε καιγόταν το …σπίτι μας!
