Η Ομιλία του Βουλευτή Σερρών Κωνσταντίνου Μπούμπα στην επιτροπή παραγωγής και εμπορίου με θέμα ημερήσιας διάταξης την επεξεργασία και εξέταση του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας: «Κύρωση της έβδομης τροποποίησης της από 23 Νοεμβρίου 1999 Σύμβασης περί εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων στη θαλάσσια περιοχή του Θρακικού Πελάγους που έχει καταρτιστεί μεταξύ του Ελληνικού Δημοσίου και της Ανώνυμης Εταιρείας με την επωνυμία «ENERGEAN OIL AND GAS –ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΗ ΑΙΓΑΙΟΥ ΑΝΩΝΥΜΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΕΡΕΥΝΑΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ ΥΔΡΟΓΟΝΑΝΘΡΑΚΩΝ»».
Καταρχάς είναι ένα πάρα πολύ σημαντικό θέμα. Εμείς, ως Ελληνική Λύση, είμαστε το κόμμα που έχει μιλήσει ουκ ολίγες φορές και θα εξακολουθήσουμε να μιλάμε για εκμετάλλευση υδρογονανθράκων, δηλαδή του ορυκτού μας πλούτου, κάτω από μια εθνική υπόσταση. Και εδώ μιλάμε για ένα κοίτασμα, το περιβόητο Κοίτασμα Ε, μετά το ΠΡΙΝΟΣ 1 και το ΠΡΙΝΟΣ 2, για να δώσει μια παράταση, γενικότερα, στην ευρύτερη περιοχή, μετά από 43 χρόνια. Μάλιστα και με προσδοκώμενο να φτάσει μέχρι και 5.000 βαρέλια και με απώτερο σκοπό, τα επόμενα χρόνια, να φτάσει μέχρι και 8 χιλιάδες βαρέλια ημερησίως.
Μιλάμε τώρα για τη Θάσο. Αν το ανατρέξουμε ιστορικά το γεγονός, χρήζει πολύ μεγάλης ζήτησης, και σε εθνικό επίπεδο και σε κοινοβουλευτικό επίπεδο, κύριε Πρόεδρε. Διότι η Θάσος αποτελεί την πέτρα του σκανδάλου ανάμεσα σε Ελλάδα και Τουρκία. Και αν δούμε ιστορικά, μετά το 1976, από το «ΧΟΡΑ», το «ΣΙΣΜΙΚ» και όλα αυτά που έγιναν και γίνονται, η Θάσος με ένα κοίτασμα άλλο, που βρίσκεται 10 ναυτικά μίλια από το περιβόητο κοίτασμα ΜΠΑΜΠΟΥΡΑΣ, μιλάμε για ένα δισ.βαρέλια, αυτήν τη στιγμή,έως και παραγωγή 350.000 βαρέλια ημερησίως, όπως λένε μετρήσεις που ξεκίνησαν επί 7ετίας, μετά επί Κωνσταντίνου Καραμανλή και Ανδρέα Παπανδρέου.
Όμως, επειδή είναι πάρα πολύ σημαντικό αυτό το γεγονός με τη Θάσο και ότι αυτό συνεπάγεται, θα θέλει πολύ ώρα να το αναλύσουμε. Διότι και το «meaculpa» του Αντρέα Παπανδρέου, που ειπώθηκε μετά το 1987, ήταν για τα κοιτάσματα της Θάσου.
Και πάμε σήμερα για το Κοίτασμα Ε, που εμείς πρώτοι ως Ελληνική Λύση λέμε ναι στον εθνικό μας πλούτο, ναι στον ορυκτό μας πλούτο, ναι στους υδρογονάνθρακες, ναι στα πετρέλαια, ναι στο φυσικό αέριο. Και ο επικεφαλής μας Κυριάκος Βελόπουλος, ο οποίος έκανε αναφορά, από τις αρχές της δεκαετίας του ‘90 ακόμη, και τα ακούγαμε εξωπραγματικά και έρχεται και επαληθεύεται. Και αντί γι’ αυτή την πολιτική διορατικότητα και ενόραση να τα πει όλα αυτά ως πολιτικός, και τότε τον αμφισβητούσαν, κύριε Πρόεδρε, και τελικά επαληθεύεται.
Εδώ,όμως, μπαίνουν αστερίσκοι, μπαίνουν κάποιες ασάφειες, μπαίνουν ερωτηματικά. Πριν από τρία χρόνια, ως βουλευτής εγώ προσωπικά και οι ομοϊδεάτες μου ήμασταν στην Καβάλα, στην αντίδραση των ανθρώπων, που εργάζονται στην ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΗ ΑΙΓΑΙΟΥ με συνθήκες όχι τις καλύτερες εργασιακές -για να πάμε και στον ανθρώπινο παράγοντα.Διότι, πίσω από αυτό, υπάρχει ο εφοπλιστής Στάθης Τοπούζογλου και ο Μαθιός Ρήγας. Τι τους είχαν υποσχεθεί; Γιατί πρέπει να δούμε και τον ρόλο αυτών των ανθρώπων, οι οποίοι κινούν τα νήματα στις εργασιακές συνθήκες, όπου παίρνουν και αλλοδαπούς -κάτι που εμείς, ως Ελληνική Λύση, είμαστε αντίθετοι- διότι πρέπει να προσλαμβάνονται Έλληνες.
Πάμε, λοιπόν, στα πρώτα άρθρα 1-21 της συγκεκριμένης Κύρωσης.
Καταρχάς, με αυτές τις διατάξεις τού υπό ψήφιση σχεδίου νόμου, κυρώνεται αυτό, που υπεγράφη στην Αθήνα στις 19 Μαρτίου του 2024, ανάμεσα στην ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΗ ΑΙΓΑΙΟΥ για την εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων σε ότι αφορά το περιβόητο πολυσυζητημένο Κοίτασμα Ε, στην περιοχή του Θρακικού Πελάγους, που κυρώθηκε από το ν.2779/1999, αλλά, για πολλοστή φορά, αυτό που εντοπίζουμε, ως Ελληνική Λύση, είναι ότι έχουμε χάσει το μέτρημα στην κυριολεξία.
(Συνέχεια ομιλίας του κυρίου ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΜΠΟΥΜΠΑ, Ειδικού Αγορητή της Κ.Ο. «ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΥΣΗ- ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΒΕΛΟΠΟΥΛΟΣ»)
Παρατείνεται τη διάρκεια της Σύμβασης που προβλέπεται δυνατότητα νέας παράτασης. Περεταίρω αυξάνονται απειροελάχιστα τα δικαιώματα του δημοσίου με βάση το ύψος της μέσης ημερήσιας παραγωγής καθώς η βάση υπολογισμού της πρώτης κλίμακας της τάξεως του 3% μειώνεται από το 2.501 ένα στα 2.251 βαρέλια. Βέβαια, δεν μπορούμε τώρα να γνωρίζουμε αν θα υπάρχει πραγματικό όφελος, ποιο θα είναι αυτό καθώς η νομοθέτης δεν αναφέρει ούτε σε ενδεικτικό επίπεδο την προσδοκώμενη αύξηση εσόδων. Επίσης, θεσπίζεται μία αστεία στρεμματική αποζημίωση που καταβάλλει ανάδοχος κατά τη διάρκεια του σταδίου ερευνών και του σταδίου εκμετάλλευσης, καθώς και για την παράταση αυτών, με ένα προβλεπόμενο όφελος στο ποσό των 11.000 ευρώ ετησίως τα οποία μάλιστα θα αφαιρούνται από το φορολογητέο εισόδημα του αναδόχου.
Σε ένα δεύτερο επίπεδο. Θεσπίζονται κάποιες νέες υποχρεώσεις του ελληνικού δημοσίου. Βλέπουμε την πρόβλεψη θέσπισης μιας νέας δεξαμενής τεχνικής συμβουλευτικής επιτροπής με τρία μέλη: του Προέδρου και άλλα δύο να ορίζονται από το δημόσιο και τρία μέλη να ορίζονται από τον ανάδοχο. Δεν γνωρίζουμε πώς και από ποιον θα αμείβονται. Πώς θα πληρώνονται αυτά τα μέλη της επιτροπής. Είναι η απαραίτητη ομοφωνία όπου ουσιαστικά καθιστά άνευ αντικειμένου τη λειτουργία της επιτροπής, την ίδια ώρα που η πρόβλεψη για αυτοδίκαια αποδοχή των προτάσεων του αναδόχου κρίνεται απαράδεχτη.
Μπαίνουν, λοιπόν, πολλά ερωτηματικά. Θα έπρεπε να υπάρχει αποκλειστική αρμοδιότητα των οργάνων του Υπουργείου χωρίς απαίτηση συμφωνίας του αναδόχου και προφανώς χωρίς ισάριθμα μέλη εκατέρωθεν, όπως αντιλαμβάνεστε, για να λαμβάνονται ουσιαστικές αποφάσεις αρμοδιότητας του υπουργείου που πρέπει να προστατεύσει το εθνικό συμφέρον.
Το σημαντικότερο τώρα σημειώνεται από την πρόβλεψη ότι το δημόσιο αναλαμβάνει αποκλειστικά τη συντήρηση, τη φύλαξη των εγκαταστάσεων ειδικά στην περιοχή της υπόγειας αποθήκης φυσικού αερίου στη νότια Καβάλα, ένα άλλο μεγάλο ζήτημα που αφορά την αποθήκευση, την υπόγεια αποθήκευση, που πολλές φορές εμείς ως «Ελληνική Λύση» και ο επικεφαλής μας και Πρόεδρος του κόμματος Κυριάκος Βελόπουλος έχει αναφερθεί ότι έχουμε μείνει πάρα πολύ πίσω. Υπάρχει το ανάλογο κόστος τώρα που υπολογίζεται από 350.000 μέχρι και 500.000 ευρώ ετησίως καθώς και τον έλεγχο δαπανών συντήρησης του αναδόχου με κόστος που υπολογίζεται σε 50.000 ετησίως. Παρατηρούμε, δηλαδή, ότι υπάρχει οικονομική ζημία του δημοσίου που επέρχεται με την παρούσα 7η τροποποιητική σύμβαση χωρίς να υπάρχει ένα εθνικό ουσιαστικό όφελος.
Ο νομοθέτης, τώρα, υποστηρίζει ότι η εν λόγω τροποποίηση κρίνεται αναγκαία μετά την κήρυξη ως άγονου διαγωνισμού του ΤΑΙΠΕΔ για την παραχώρηση των οικίων δικαιωμάτων επί του υπόγειου φυσικού χώρου της περιοχής υπόγειας αποθήκης φυσικού αερίου στην περιοχή, δηλαδή, νότια Καβάλα. Σκοπός της τροποποίησης είναι να αναλάβει η ίδια ανάδοχος εταιρεία τη συντήρηση και φύλαξη των εγκαταστάσεων. Δεν μας λέει, δηλαδή, εν προκειμένω ότι το κόστος αναλαμβάνεται εξ ολοκλήρου από το δημόσιο αλλά και τη συνέχιση των ερευνητικών εργασιών στα κοιτάσματα που αναφέρονται στη σύμβαση για την επίσπευση της ενεργειακής επάρκειας καθώς και αυτής της ενεργειακής μετάβασης της χώρας.
Αυτά που δεν μας λέει νομοθέτης είναι και τα σημαντικότερα. Το ΤΑΙΠΕΔ και τα αρμόδια υπουργεία κατάφεραν να απεντάξουν στην 6η λίστα Έργων Κοινού Ενδιαφέροντος με μία πραγματική αποτυχία την Καβάλα, διότι έχει το έργο ήδη συμπεριληφθεί στον κατάλογο των Έργων Ευρωπαϊκού Ενδιαφέροντος που υλοποιήθηκε από τις 17 Οκτωβρίου 2017 από την ίδια την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και τα κράτη μέλη στη συνάντηση που είχαν τότε οι περιφερειακές ομάδες. Αναμένουμε να μάθουμε το ειλικρινές ενδιαφέρον και τι ακριβώς έκανε η κυβέρνηση από τότε για να εξασφαλίσει την απαιτούμενη αναγκαία και ωφέλιμη για το έθνος μας, για την Ελλάδα μας, την κοινοτική χρηματοδότηση.
Σημειώθηκε όμως και τότε αποτυχία. Δεν μπορεί σήμερα να αναγκάζεται η χώρα να επιβάλλει κυρώσεις απέναντι στη Ρωσία που επηρεάζουν τις ενεργειακές πηγές αυτή τη στιγμή δεν μας βοηθούν ανάλογα κι ας ελπίσουμε να μην επιβαρύνει αυτό το έργο κι άλλο τον ελληνικό λαό. Δεν μας λέει η κυβέρνηση ότι ο κύριος λόγος που ναυάγησε η παραχώρηση των δικαιωμάτων ήταν ότι οι λεγόμενοι επενδυτές ήθελαν μεγαλύτερη κοινωνικοποίηση, δηλαδή, κάλυψη του κόστους από τους καταναλωτές την ώρα που αυτή προβλεπόταν στο 50%.Για τους δύο διεκδικητές του έργου που ήταν η ΓΕΚ-ΤΕΡΝΑ σε συνεργασία με το ΔΕΣΦΑ και την Energeanσε συνεργασία και με την αιγυπτιακή …… .
Από τη μία, λοιπόν, έχουμε συνεργασία της εταιρείας που διαχειρίζεται το εθνικό σύστημα φυσικού αερίου με την ιδιωτική εταιρία του εθνικού μας εργολάβου και από την άλλη την Energean η οποία δανείστηκε 100 εκατομμύρια ευρώ με την εγγύηση του δημοσίου τον Μάιο του 2021 αυτό το δάνειο εξού και η κινητοποίηση των εργαζομένων που βρεθήκαμε πλάι τους στην Καβάλα.
(Συν. Ομιλίας του κ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΜΠΟΥΜΠΑ, Ειδικού Αγορητή της Κ.Ο. «ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΥΣΗ – ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΒΕΛΟΠΟΥΛΟΣ»)
Παραβιάζονται συνθήκες, υπάρχουν προβλήματα με τους εργαζόμενους, αντί να προσλαμβάνει Έλληνες, όπως αναφέρεται στη σύμβαση, προσλαμβάνονται κι αλλοδαποί, που δεν πληρώνει το κράτος αυτά που έχει υποσχεθεί, οπότε είναι αδιανόητο να της δοθεί μία ακόμη παράταση και δη με χαριστικούς όρους.
Αυτό τώρα που δε βλέπουμε είναι ότι δε θα γίνει επιτέλους κάτι ουσιαστικό με την αποθήκη του φυσικού αερίου, με το ζήτημα να αιωρείται, βέβαια, από το 2011, διότι την ίδια ώρα που η Ευρωπαϊκή Ένωση απαιτεί την αποθήκευση της τάξης του 15% της ετήσιας κατανάλωσης φυσικού αερίου από τις χώρες μέλη της Επιτροπής, που η Ελλάδα ανήκει στις ελάχιστες που δε διαθέτουν ακόμα χώρο, δηλαδή δεν έχουμε αποθήκες για να έχουμε ενεργειακή κάλυψη, αυτό είναι γεγονός, με αποτέλεσμα να χρησιμοποιούμε εξωχώριους αποθηκευτικούς χώρους στην Ιταλία, χωρίς να γνωρίζουμε το κόστος, ενώ αυξάνεται παράλληλα και η ενεργειακή εξάρτηση της χώρας μας, η οποία, ως γνωστόν, είναι τεράστια.
Υπολογίζεται ότι το κόστος αποθήκευσης στο εξωτερικό και μεταφοράς στο ελληνικό σύστημα είναι εξαπλάσιο από το κόστος αποθήκευσης και μεταφοράς στην χώρα μας αν λειτουργούσε εδώ μία υπόγεια σωστή οργανωμένη αποθήκη φυσικού αερίου.
Από τη μία, δηλαδή, μας ενδιαφέρει η στρατιωτική αμερικανική βάση στην Αλεξανδρούπολη και πως θα αποθηκευτούν εκεί αποθέματα ενεργειακά και από την άλλη, δεν έχουμε κάνει κάτι, κύριοι,για τη δική μας αποθήκευση την ενεργειακή, με τις απαιτούμενες προϋποθέσεις που προστάζει και απαιτεί η Ευρωπαϊκή Ένωση.
Πότε θα υλοποιηθούν αυτά;
Από το 2011,εκκρεμούν προβλέψεις για τη μετατροπή του χώρου του εξαντληθέντος κοιτάσματος φυσικού αερίου στη νότια Καβάλα σε αποθήκη φυσικού αερίου.
Ερωτηματικό.
Τι γίνεται εδώ, για πάνω από 13 χρόνια;
Ποιος ο ρόλος, έχουμε επιφυλάξεις για το ΤΑΙΠΕΔ, που ανήκει στο Υπερταμείο των ξένων, θεωρώντας απαράδεκτο να αποφασίζει για τη δημόσια περιουσία μας και για την οικονομία μας, πόσο μάλλον αφού έχει προβεί σε πολλές αποτυχημένες εκποιήσεις, όχι μόνο στο συγκεκριμένο κομμάτι.
Βλέπουμε, στα τέλη, μόλις πέρυσι, του 2023, ότι το ΤΑΙΠΕΔ θα επιστρέψει σε αυτή την επίμαχη περιοχή στο δημόσιο αλλά έκτοτε δεν έχουμε κάποια άλλη πληροφόρηση.
Τι θα γίνει;
Μπαίνουν ερωτηματικά.
Μήπως το ΤΑΙΠΕΔ προβεί σε μία εξευτελιστική εκποίηση, με πλήρη κοινωνικοποίηση, δηλαδή επιβάρυνση των Ελλήνων φορολογουμένων;
Εδώ, κύριοι, μπαίνουν ερωτήματα ουσιαστικά.Δε μπορεί παρά να θεωρηθεί ως έγκλημα η ανωτέρω παραχώρηση στο ΤΑΙΠΕΔ, καθώς θα μπορούσαμε να μιλάμε σήμερα για μία κομβικής σημασίας αποθήκη φυσικού αερίου, επί της ουσίας. Δεν έχουμε και δε θα έχουμε εμείς την επιστασία, τον ουσιαστικό έλεγχο και άρα δε θα μπορούμε να ασκήσουμε μια εθνική ενεργειακή πολιτική, εξαρτώμενοι πάντα από το ΤΑΙΠΕΔ.
Υπάρχει η επίμαχη περιοχή, που εκτιμάται ότι εμφανίζει σημαντικά πλεονεκτήματα για χρήση υπόγεια.
Εν κατακλείδι, είμαστε υπέρ της εθνικής εκμετάλλευσης του ορυκτού πλούτου της χώρας, υδρογονανθράκων, φυσικού αερίου και σπανίων γαιών. Εμείς,στην ιδεολογική μας πλατφόρμα το έχουμε προτάξει στα στήθη μας, πλην όμως, υπάρχουν ερωτηματικά και ασάφειες.
Υπάρχουν ουσιαστικά ερωτήματα και για το ρόλο του Στάθη Ποπούζογλου, για τη … (δεν ακούγεται), στις συμβάσεις και στα οφέλη που παίρνει η συγκεκριμένη εταιρεία αλλά και κατά πόσο αυτό θα ωφελήσει τον ελληνικό λαό.
Επιφυλασσόμαστε για την Ολομέλεια, κύριε Πρόεδρε, με εμπεριστατωμένα επιχειρήματα και προτάσεις και επιφυλάξεις από την Ελληνική λύση, για την αξιοποίηση του εθνικού μας πλούτου, σε ό,τι αφορά τα πετρέλαια και το φυσικό αέριο.
Σας ευχαριστώ.
