Ωσεί κέδρος η εν τω Λιβάνω !
Η κραταιά , η γιγαντόκορμη, η βαθύσκιωτος,
η περήφανη κέδρος κόντρα σε καταιγίδες και θύελλες, σε εξορίες, σε διώξεις, σε στερήσεις, και φυλακές
η αιωνόβια Κέδρος στη στράτα των Μουσούρων ψηλά στον Ομαλό στις Χανιώτικες Μαδάρες και στα Αρκαδικά όρη της εξορίας,
η ακατάβλητη ως σύμβολο Κέδρος
της Κρήτης,της Δημοκρατίας, της Ελλάδας,
της Ρωμηοσύνης !
Η λύρα η χρυσόφθογγος, που γέμιζε ελπίδα κι απαντοχή σε χαλεπούς καιρούς την ψυχή του Λαού, των ταπεινωμένων και καταφρονεμένων Ελλήνων, και πάλιν σήμερα όπως και τότε στη Δραπετσώνα μιά φορά,
η αηδών η καλλικέλαδος, που κελάηδησε πόθους και πάθη, βράχο βράχο τον καημό μου, ενός Λαού βασανισμένου που δεν ξεχνά τον Ωρωπό, που μελοποίησε ανεπανάληπτα το πέταγμα των χαρταετών, αποτυπώνοντας την δική μας καθημερινή ανάγκη εξόδου από τον καταναγκασμό της καθημερινότητας,
η σάλπιγγα η εύηχος, η σημαίνουσα πάλης ξεκίνημα και νέους αγώνες, !
Εν τυμπάνω και χορώ , εν χορδαίς και οργάνω !
Βάρδος και γάρ της Ρωμηοσύνης !
Γιαυτό κι έβαλε στα χείλη όλων των Ελλήνων τους εμπνευσμένους στίχους του επικού ποιήματος “Άξιον Εστί” του Οδυσσέα Ελύτη, γιαυτό με χάρι και χάρισμα, δώρο θείο των Μουσών, μελοποίησε τον “Ήλιο της Δικαιοσύνης”, συνταιριάζοντας και συναρμόζοντας ποιητής και μουσουργός, αιώνες ελληνικής διαχρονίας , κωπηλασίας και ναυσιπλοίας στις Θάλασσες και τους Ωκεανούς τηε Ιστορίας !
Την Ρωμηοσύνη μην την κλαίς , βροντοφωνάζει , σαν τον Τυρταίο, επιλέγοντας να ανεβαίνει στην εξέδρα των συναυλιών και να το αποδίδει μοναδικά κι ανεπανάληπτα,
νύν και αεί,
Νάτη πετιέται από ξαρχής,
κι αντρειεύει και θεριεύει
και καμακώνει το θεριό
με το καμάκι του Ήλιου,
μελοποιώντας τον ποιητή της Μονεμβασιάς, της Κυράς των Αμπελιών, της Αριστεράς, τον Γιάννη Ρίτσο !
Πέφτουν μιά στιγμή κι οι Τιτάνες !
Όμως ο Μίκης
είναι ορθόπρωρο καράβι
που αφήνει πίσω του άσβηστο αυλάκι
στις ανοιχτές θάλασσες της Μουσικής ,
μουσουργός που σημάδεψε με την ποιότητα της έμπνευσης που του χάρισαν αφειδώλευτα οι Μούσες, ανοιχτόκαρδα και συνδυαστικά ,
η Ευτέρπη, η Τερψιχόρη κι η Μελπομένη,
χάραξε επί βράχου ριζιμιού ακατέλυτου
τα μουσικά μας πράγματα ,
την Μουσική στην Ελλάδα, στον κόσμο !
Κι εξέφρασε έναν Λαό !
Κι η γνησιότητα της έκφρασής της Ρωμιοσύνης είναι αυτή που τον έκανε παγκόσμιο !
