Ανθεστηρίων κι αμπελουργός !
Καλό μήνα !
Καλώς τον κουτσο Φλέβαρο,
στην Τραπεζούντα, πάλι, τον βλέπουν
ως Κούντουρον, ως έχοντα, δηλαδή, κοντή ουρά .
Έτσι κι αλλιώς,
μέχρι και ρήμα επινόησε ο λαός εν σοφία
γιά τον μήνα τούτον, τρέποντας το λατινικό όνομα των καθαρμών Februa σε ρήμα,
κι εάν φλεβίση, είπε, η ελπίδα είναι παρούσα,
προάγγελος και γάρ υπάρχει της Άνοιξης !
Προάγγελος Ανθεστηρίων
των Αθηναίων,
που καθώς ανθίζαν κι ανθίζουν τα μανουσάκια κι ευωδιάζαν, αείποτε ευωδιάζουν τον κόσμο μυριπνόοις αρώμασι, άλλωστε εις τούτο κόσμος εκλήθη, ως κάλλιστον κόσμημα,
που καθώς ανθίζαν οι αμυγδαλιές, έως της συντελείας θα ανθίζουν εντυπωσιακά,
την κυριαρχία του χειμώνα αμφισβητώντας, την παγωνιά και το ψύχος των καιρών αψηφώντας,
την προοπτική της ζωής αναδείχνοντας ,
ομορφαίνουν τον τόπο,
μας καλεί στ’ Ανθεστήρια της συνέχειας !
Κι είναι φορές,
που παγωμένες ριπές σε χιονισμένες νυχτιές κρυσταλλώνουν την ανθοφορία της μυγδαλιάς στα κλαδιά ,
της τόλμης το τίμημα καταβάλλοντας,
όπως άλλωστε και στην ιστορία συχνά απαντάται εν κατόπτρω,
η ηρωική άμα τε και τραγική παρουσία
των Προδρόμων, των Αποστόλων , των μπροστάρηδων, των προπορευομένων,
των μαρτύρων, των επαναστατών,
που ανθίζουν πρόσκαιρα ,
ωραίζουν το καταχείμωνο της ανθρωπότητας,
φοινίσσοντας τοις ρείθροις των αλίκων τους αιμάτων
τους Φλεβάρηδες της ανθρωπιάς μας,
τους μύλους γυρίζοντας της Άνοιξης,
άγγελοι κι εξάγγελοι μιάς Άνοιξης,
“που όλο την περιμένουμε κι όλο κινά γιά νά ‘ρθει κι όλο συντρίμμι χάνεται στο γύρισμα των κύκλων”,
καθώς παραπονιέται ο μέγας Κωστής Παλαμάς.
Του Αγίου Τρύφωνα σήμερα,
από την Λάμψακο του Ελλήσποντου
των αμπελουργών, των κηπουρών και των ελαιουργών, των μπαχτσεβαντζήδων και των μποσταντζήδων, όλων των ρετσπέρηδων προστάτη,
του Άη Τρύφωνα που κρατώντας το κλαδευτηράκι προσκαλεί κι ευλογεί τις εργασίες και τον μόχτο, τον κάματο και την έγνοια, την ανθοφορία και την καρποφορία, την καλή σοδειά της νέας χρονιάς
Την αγαπώ τούτη την μέρα,
της αμπελουργίας, της ελαιοκομίας, της δεντροκομίας, της αγροτιάς !
την τιμώ τούτη την γιορτή,
σιγοτραγουδώ από τον πρωί τον
μελωδικό “Άγιο Φεβρουάριο”,
του Πετρή Σαλπέα και του Δήμου Μούτση,
“Στα εννιακόσια δέκα οκτώ
από την Μικρά Ασία
μού ‘στελνες κάρτες με στρατό
και με την Αγιά Σοφία …”,
τον Άγιο Τρύφωνα με το σκαλιστηράκι, ή με το δρεπανάκι γιά το κλάδεμα των αμπελιών και των δεντρών, ός βίωσε,
“Τρυφήν την ακήρατον ιχνηλατών εκ παιδός …”
και καλωσορίζω τον πρόσκοπο της Άνοιξης,
αναλογιζόμενος με ιδιαίτερη ικανοποίηση την εξαιρετική δουλειά που γίνεται στην Ελλάδα τα τελευταία 30 – 35 χρόνια, που ξαναπιάσαμε με σοβαρότητα κι υπευθυνότητα, με κέφι και μεράκι, με επιστημοσύνη και έγνοια,
ξαναπιάσαμε το σκαλιστήρι γιά να φυτέψουμε κλήματα και το κλαδευτήρι να τα κλαδέψουμε,
συνεχιστές μιάς μοναδικής διαχρονίας ποιοτικής αμπελουργίας και εξαίρετης οινοποιίας, με ανοιχτούς τους ορίζοντες στις προκλήσεις της μικρής ήγουν της μεγάλης παγκόσμιας αγοράς κρασιού !
Και διαπρέπουμε !
Οι αμπελουργοί στην πατρίδα, οι οινοποιοί στην Ελλάδα έχουν ανοίξει δρόμους !
Ανοιξιάτικους !
Με τις ευλογίες του Αγίου Τρύφωνα !
Δρόμους στις μεγάλες αγορές , στα ακριβότερα κι απαιτητικότερα ράφια των δικτύων διανομής όπου γής !
Εστίασαν στην ποιότητα, στην μοναδική βιοποικιλότητα του ευλογημένου αυτού τόπου, στις αρχαίες ελληνικές – ρωμέικες ποικιλίες αμπέλου , στη συνειδητή εργασία με συνδυασμένη επιστημοσύνη !
Απέφυγαν τον ευτελισμό της πρόταξης των επιδοτήσεων από την γραφειοκρατία της Ευρώπης !
Οδόν ημίν δεικνύοντες ,
τις αβελτηρίες υπουργών κι υπουργείων παρακάμψαντες !
Έασαν αυτούς χαίρειν, της σωκρατικής προτροπής επόμενοι.
Άνθισαν, κάλλιον ειπείν ανθίζουν, ενεστώς διαρκείας,
μέσ’ το καταχείμωνο και καρποφόρησαν, καρποφορούν εν αφθονία και ποιότητι !
Παραγωγοί περήφανοι, μερακλήδες,
ευφραίνοντος οίνου καρδίας ανθρώπων,
του καλού οίνου, όν τετηρήκαμεν έως άρτι και έως του αιώνος !
Με το καλό ο Φλεβάρης !
Μανουσάκια στην αυλή σου …
Ανθεστηρίων ελπίδος !
Τότε και τώρα !
ΥΓ
Το ψηφιδωτό εικονίζον
Ιανουάριο και Φεβρουάριο
από δάπεδο οικίας στο Άργος
