Αναλυτικά η ομιλία του βουλευτή Σερρών Κώστα Μπούμπα στην επιτροπή περιφερειών για την ολοκληρωμένη διαχείριση Υδάτινων Πόρων
Θα είμαι όσο μπορώ λακωνικός και περιεκτικός κύριε Πρόεδρε, εξάλλου στην Ελληνική Λύση δίνουμε μία πολύ μεγάλη βαρύτητα στην ορθολογιστική διαχείριση των υδάτων. Βέβαια, σίγουρα θα πρέπει να δούμε τα λάθη του παρελθόντος για να δούμε πώς θα πορευτούμε. Εδώ ο θεσσαλικός κάμπος και ο σερραϊκός κάμπος, καθώς είμαι Βουλευτής Σερρών το νιώθω και το βιώνω το πρόβλημα στη διαχείριση των υδάτων. Κάτι ανάλογο γίνεται αν θέλετε και με το αρδευτικό δίκτυο του ποταμού Στρυμόνα και των άλλων παραποτάμων ή μικρών χειμάρρων πέριξ του υδροβιότοπου της λίμνης Κερκίνης ή του Αγγίτη.
Δηλαδή, φτάσαμε σε σημείο να σπαταλάμε νερό. Δεν θα ξεχάσω τις δηλώσεις που έγιναν από πλευράς του κ. Σκρέκα, πριν από λίγους μήνες ότι οι Θεσσαλοί αγρότες αντλούσαν στα 30-35 μέτρα έχουν φτάσει τα 400 μέτρα και υπάρχουν και περιπτώσεις που έχουν φτάσει και στα 800 μέτρα. Επίσης, πρέπει να δούμε τη διαχειριστική μελέτη του φράγματος της Μεσοχώρας και από πλευράς της ΔΕΗ η οποία προσπαθεί να ισοσκελίσει από ένα έργο που δεν λειτούργησε ως έπρεπε από τη ΔΕΗ, αλλά και την έλλειψη πολλών υδροηλεκτρικών εργοστασίων που θα μπορούσαν να συνδράμουν πάρα πολύ στο ενεργειακό πρόβλημα.
Το θέμα είναι ότι οι νέες μελέτες τι λένε για το θεσσαλικό κάμπο, για παράδειγμα αυτό στη λογική των επιδοτήσεων κάτι ανάλογο που έγινε και στο νομό μου στο νομό Σερρών, αναφορικά με παραδοσιακές καλλιέργειες που έχουν πάρει την κατιούσα και φθίνουν και δεν μπορούν να είναι ανταγωνιστικές στο παγκόσμιο γίγνεσθαι αν θέλετε διαμόρφωσης τιμών όπως το βαμβάκι. Εκεί που φτάσαμε σήμερα, φτάσαμε για δύο λόγους στο θεσσαλικό κάμπο πρώτον, λόγω της αυξημένης καλλιέργειας του βάμβακος με τη λογική των επιδοτήσεων που έχει πάρει την κατιούσα άρα δεν συμφέρει μελλοντικά, δεν μπορεί να δώσει τα προβλεπόμενα έσοδα. Διαβάζω κάποιες μελέτες από αγρότες αγροτοσυνδικαλιστές αλλά και δικηγόρους που έχουν ασχοληθεί πάρα πολλά χρόνια με την εκτροπή του φράγματος του Αχελώου. Άρα λοιπόν, δεν ξέρω αν θα είναι πανάκεια διότι αυτό που γίνεται σήμερα είναι-να μην κρυβόμαστε να πούμε αλήθειες-οι μετρήσεις δεν είναι καλές σε ότι αφορά τα νιτρικά και τα τοξικά, και για τον Πηνειό ποταμό και για τον Αλιάκμονα και για το Λουδία και για το Στρυμόνα και για άλλους ποταμούς.
Κάποιοι είχαν πει ότι είναι μια απλή θεραπαινίδα, απλά ο Αχελώος για να θεραπεύσει τον Πηνειό. Ένα μολυσμένο ποτάμι δεν θεραπεύεται. Στο πρόγραμμα απονιτροποίησης τουλάχιστον απ’ ότι ξέρω από τους Θεσσαλούς, έχει πάρα πολλές αδικίες αυτές δεν έχουν αμβλυνθεί. Δεν υπάρχει δηλαδή μία δίκαιη κατανομή, μέχρι και ξερικές εκτάσεις έχουν ενταχθεί μέσα. Τα ξέρουμε αυτά. Άρα λοιπόν εδώ, πάμε σε ένα έργο το οποίο είναι σαν το γεφύρι της Άρτας, έχει πάει έξι φορές στα δικαστήρια, τέσσερις φορές στο Συμβούλιο της Επικρατείας, υποσχέσεις επί υποσχέσεων από εποχή του αείμνηστου Ανδρέα Παπανδρέου –ας μην κρυβόμαστε- από την εποχή του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη και ούτω καθεξής.
Πρέπει να παρθούν τολμηρές αποφάσεις. Υπάρχει μία διαμάχη με τους Αιτωλοακαρνάνες, δικαίως γιατί λέει θα πάρετε το δικό μας νερό υπάρχει αλμυρό νερό στον Αχελώο μέσα που δημιουργεί πρόβλημα σε κάποιες μελέτες εκεί στις εκβολές. Όλα αυτά πρέπει να τα δούμε. Το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν έχουμε αδράξει την ευκαιρία, πρώτον, να εκμεταλλευτούμε υδροηλεκτρικά την ενέργεια, να υπάρχει μία ολοκληρωμένη εμπεριστατωμένη μελέτη για το ποιες καλλιέργειες θα είναι αποδοτικές στο μέλλον.
Τρίτον, αυτό που λέμε εμείς είναι σε συνεργασία με το Ισραήλ για ένα συγκεκριμένο σκοπό, για τη στάγδην άρδευση, που είναι πάρα πολύ αποδοτικό. Εκεί κατάφεραν στο υψόμετρο του Γκολάνοι άνθρωποι να κάνουν τις ξερικές εύφορες. Εμείς σπαταλάμε το νερό με το παραδοσιακό καρούλι. Το βιώνω ως Σερραίος βουλευτής και είναι σισύφειος η προσπάθεια. Δηλαδήκαι εκτροπή να γίνει, αν είναι μολυσμένος ο Πηνειός, που είναι, και δεν κάνουμε ολοκληρωμένο διαχειριστικό πρόγραμμα απονιτροποίησης, αν μπούμε, δεύτερον, σε παραδοσιακές καλλιέργειες που θέλουν πολύ νερό,αν μπούμε, τρίτον, ότι οι περιφέρειες πασχίζουν, αλλά κωφεύουν τα αρμόδια υπουργεία της εκάστοτε κυβέρνησης για να πάμε σε συγκεκριμένες λύσεις, οι οποίες όμως να έχουν ένα στόχο, γιατί δεν έχουμε προχωρήσει και στην αξιοποίηση του βρόχινου νερού, το 40% είναι το βρόχινο νερό και το 60% είναι από υπόγεια ύδατα στην Ελλάδα, όπως λέει το Συμβούλιο Διαχείρισης Υδάτων. Άρα, λοιπόν, και με το πρόγραμμα με τους ταμιευτήρες βρόχινου νερού που θα τρέχει το ΕΣΠΑ μέχρι το 2027, τι έχουμε κάνει για τη Θεσσαλία; Σε πρώτη φάση αφορά νησιά. Υπάρχει μελέτη και για αυτό;
Άρα, λοιπόν, εν κατακλείδι, καλό ως εκτροπή είναι το φράγμα του Αχελώου, αλλά αν δεν αλλάξει το σύστημα άρδευσης, αν δεν δούμε τι γίνεται με τις καλλιέργειες αν είναι αποδοτικές και τι νερό χρειάζονται και αν δεν μπορούμε να αμβλύνουμε τις αντιδράσεις και να μη βάλουμε τις δυο περιφέρειες να είναι σε μια διαμάχη και με την αξιοποίηση του νερού, δεν θα έχουμε κάποιο αποτέλεσμα. Απλά ο Αχελώος θα καλύψει την έλλειψη νερού για τους λόγους που αναφέραμε, απέναντι σε έναν Πηνειό, ο όποιος έχει πρόβλημα μόλυνσης – ναμην κρυβόμαστε –όπως και άλλα ποτάμια που είπαμε.
Θέλει γενναίες αποφάσεις, αλλά θέλει να πούμε την αλήθεια στους Θεσσαλούς αγρότες. Δενμπορεί απλά, για πολιτικές σκοπιμότητες, να λέμε θα γίνει η εκτροπή για να γίνει. Πάλιθα φτάσουμε σε αυτό το σημείο από τα λάθη του παρελθόντος, που πρέπει να διδαχθούμε και πρέπει να αλλάξουμε άρδην όλη αυτή την κατάσταση σε ένα χρονοδιάγραμμα, σε ένα οργανόγραμμα και σε ένα πλάνο δράσης, που πρέπει να κάνουμε, επιτέλους, σοβαρά μέσα από επιστημονικούς φορείς, για να πούμε την αλήθεια κατάματα στους αγρότες. Σας ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
