«Μπορεί, κάποιοι στη Νέα Δημοκρατία, να νιώθετε ότι δεν υπάρχει διέξοδος μετά τον κο Μητσοτάκη. Αλλά σας διαβεβαιώνω: Στα μάτια του κόσμου, το αδιέξοδο σήμερα είναι ο κος Μητσοτάκης», υπογράμμισε ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ-Κινήματος Αλλαγής και Βουλευτής Α’ Αθηνών, Παύλος Γερουλάνος, στην πρωτολογία του στην Ολομέλεια της Βουλής για την πρόταση δυσπιστίας.
Και πρόσθεσε: «Γεμίσαμε αυτοφωράκηδες, από πρώην περιφερειάρχες, διευθυντές γραφείων και ανίψια, μέχρι γενικούς γραμματείς, υπουργούς και προέδρους εξεταστικών, για να συγκαλυφθεί το προφανές πρόβλημα. Ο προφανής αδύναμος κρίκος. Ο πρώτος. Ο ίδιος. Σας βάζει όλους σας ασπίδα και εσείς προθυμοποιήστε».
Ο Παύλος Γερουλάνος ξεκίνησε την ομιλία του διορθώνοντας αναφορά του Πρωθυπουργού στον ίδιο και λέγοντας πως «ο κος Μητσοτάκης μού πίστωσε, τρόπον τινά, τη σημερινή πρωτοβουλία τεσσάρων κομμάτων της αντιπολίτευσης για την πρόταση δυσπιστίας. Δυστυχώς όμως, θα πρέπει να τον διαψεύσω.
Άλλωστε, ποτέ δεν έχω μιλήσει για συνεργασίες κομμάτων. Και για αυτό τού απάντησα, την τελευταία φορά που το είπε, να σοβαρευτεί και να μη συμπεριφέρεται ως τρολ του διαδικτύου, διαδίδοντας και αυτός τις μπουρδολογίες της Ομάδας Αλήθειας. Δυστυχώς για αυτόν, ο πραγματικός αρχιτέκτονας αυτής της πρωτοβουλίας, δεν είμαι εγώ. Αλλά ο ίδιος ο κος Μητσοτάκης. Με την πολιτική του συμπεριφορά κατάφερε μόνος του, να ενώσει κάθε Έλληνα και κάθε Ελληνίδα, απέναντί του. Στις πλατείες».
Ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ-Κινήματος Αλλαγής περιέγραψε με σαφήνεια, τι σημαίνει ένας Πρωθυπουργός που έχει χάσει επαφή με την πραγματικότητα: «Ο Πρωθυπουργός που επί των ημερών του ένα μοιραίο ρουσφέτι έγινε σταθμάρχης, ο εξίσου μοιραίος Υπουργός Μεταφορών αξιολογήθηκε ικανός να ξαναμπεί στα ψηφοδέλτια του κόμματός του, και σχεδόν το σύνολο των διοικητικών θέσεων ευθύνης στον σιδηρόδρομο γέμισε με γαλάζια ρουσφέτια, αυτός ο Πρωθυπουργός μιλάει για αξιολόγηση.
Ο πρωθυπουργός του κου Βορίδη, του κου Γεωργιάδη και της κας Βούλτεψη, λέει ότι η Νέα Δημοκρατία «απέφυγε να φορτίσει τον δημόσιο διάλογο». Και ο Πρωθυπουργός που ανέχτηκε την κινδυνολογία, τον εκφοβισμό και τη συκοφαντία των συγκεντρώσεων της προηγούμενης Παρασκευής, τώρα λέει τα Τέμπη να γίνουν «εφαλτήριο ενότητας του Ελληνικού Λαού». Πόση αλαζονεία, πόση έπαρση, πόση αυταρέσκεια;»
Στη συνέχεια, ο Παύλος Γερουλάνος μίλησε για τον φόβο που εξαπλώνεται σε όλη την ελληνική κοινωνία: «Όλη η Ελλάδα πλέον απαιτεί οξυγόνο. Πώς αλλιώς να μας πει ότι πνίγεται; Πώς αλλιώς θέλετε να το ακούσετε, για να το καταλάβετε; Δυστυχώς, η πάνδημη απαίτηση για οξυγόνο δεν αφορά μονάχα την τιμωρία των ενόχων για τα Τέμπη. Αφορά ένα συναίσθημα με το οποίο ξυπνάνε κάθε μέρα, όλο και περισσότεροι Έλληνες και Ελληνίδες: Αφορά τον φόβο που μας κυριεύει όλους.
Τον φόβο ότι τα πράγματα δεν πάνε καλά. Διότι η πηγή του φόβου δεν είναι μία. Είναι πολλές. Μία πηγή φόβου είναι αυτά που γίνονται γύρω μας. Βλέπουν την Πατρίδα μας να απομονώνεται διεθνώς. Βλέπουν επίσης γύρω μας, τη φτώχια να μεγαλώνει. «Δε βγαίνει ο μήνας». Το έχετε ακούσει; Δεν είναι σύνθημα. Είναι συνθήκη. Και βλέπουν γύρω μας τους θεσμούς, τα εργαλεία της Δημοκρατίας μας, έργο των οποίων είναι να υπερασπίζονται βασικά δικαιώματα όλων μας, να αδυνατούν να ανταπεξέλθουν στο έργο τους».
Και κατέληξε, ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ-Κινήματος Αλλαγής, απευθυνόμενος στους Βουλευτές της κυβερνητικής πλειοψηφίας: «Ξέρουμε καλά, ότι μπορείτε να αποκρούσετε με την πλειοψηφία σας την πρόταση δυσπιστίας. Αλλά γνωρίζετε και εσείς πολύ καλά, κυρίες και κύριοι της πλειοψηφίας, πως ακόμα κι αν απορριφθεί η πρόταση δυσπιστίας, από εδώ και στο εξής, κάθε μέρα για εσάς θα είναι και χειρότερα. Αλλά το τι θα συμβεί με εσάς, είναι το λιγότερο. Το σημαντικότερο είναι ότι θα είναι χειρότερα για την Ελλάδα. Ας της δώσουμε λοιπόν διέξοδο. Ας της δώσουμε ελπίδα. Ας της δώσουμε οξυγόνο».
Ολόκληρη η ομιλία έχει ως εξής:
«Θα ήθελα, πρώτα να διορθώσω, από αυτό το βήμα, τον κ. Μητσοτάκη.
Που προσπάθησε να μου πιστώσει, (τρόπον τινά), τη σημερινή πρωτοβουλία τεσσάρων κομμάτων της αντιπολίτευσης και ανεξαρτήτων βουλευτών για την πρόταση δυσπιστίας.
Τον ευχαριστώ για την προσπάθεια, αλλά πρέπει να τον διαψεύσω. Άλλωστε, δεν έχω μιλήσει ποτέ για συνεργασίες κομμάτων. Ποτέ.
Για αυτό του απάντησα, την τελευταία φορά που το είπε, – προφανώς του άρεσε και το επανέλαβε – να σοβαρευτεί και να μην συμπεριφέρεται ως τρολ του διαδικτύου, διαδίδοντας και αυτός τις μπουρδολογίες της Ομάδας Αλήθειας.
Δυστυχώς για αυτόν, ο πραγματικός αρχιτέκτονας αυτής της πρωτοβουλίας, δεν είμαι εγώ. Ο ίδιος είναι. Ο κ. Μητσοτάκης.
Με την πολιτική του συμπεριφορά κατάφερε μόνος του να ενώσει κάθε Έλληνα και κάθε Ελληνίδα, απέναντι του. Στις πλατείες.
Σε αυτή τη λαϊκή απαίτηση ανταποκρίνεται η πρωτοβουλία των κομμάτων μας. Προφανώς όμως τον ενοχλεί, πολύ, και ψάχνει κάπου αλλού να τα ρίξει.
Για αυτό προσπαθεί να απαξιώσει τη πρωτοβουλία μας μιλώντας για εργαλειοποίηση.
Το επαναλαμβάνετε όλοι σας, κυρίες και κύριοι της πλειοψηφίας χωρίς να σκέφτεστε.
Δηλαδή να καταλάβω κάτι:
Αν αύριο σας κάνω μια ερώτηση για ένα νοσοκομείο εργαλειοποιώ την κατάσταση της υγείας;
Αν αύριο μιλήσω για τα σχολεία που καταρρέουν εργαλειοποιώ την παιδεία;
Αυτό μας λέτε;
Ξέρετε πόσο επικίνδυνο είναι αυτό που λέτε;
Ξέρετε πόσο αντιδημοκρατικό είναι;
Αν θεωρείτε ότι μια νόμιμη κοινοβουλευτική διαδικασία, αποτελεί εργαλειοποίηση, τότε δεν αντιλαμβάνεστε ούτε τον ρόλο μας, ούτε τον ρόλο του Κοινοβουλίου. Και αυτό σας καθιστά επικίνδυνους για την Δημοκρατία.
Ίσως γι’αυτό, αν άνοιγε κανείς την τηλεόρασή του σήμερα, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θα έβλεπε ένα Πρωθυπουργό γεμάτο έπαρση και αλαζονεία.
Που όλοι φταίνε εκτός από εκείνον.
Θα έβλεπε έναν πρωθυπουργό που ζει σε μια άλλη πραγματικότητα.
Ο πρωθυπουργός του κ. Βορίδη, του κ. Γεωργιάδη και της κα Βούλτεψη, λέει ότι η Νέα Δημοκρατία «απέφυγε να φορτίσει τον δημόσιο διάλογο». Αλήθεια τώρα; Πού ζει;
Και θα έβλεπε έναν Πρωθυπουργό που δεν ξέρει πια τι λέει.
Έναν πρωθυπουργό που επί των ημερών του ένα μοιραίο ρουσφέτι έγινε σταθμάρχης,
ο εξίσου μοιραίος υπουργός μεταφορών αξιολογήθηκε ικανός να ξαναμπεί στα ψηφοδέλτια του κόμματός του
και σχεδόν το σύνολο των διοικητικών θέσεων ευθύνης στο σιδηρόδρομο γέμισε με γαλάζια ρουσφέτια,
αυτός ο πρωθυπουργός μιλάει για αξιολόγηση; Αλήθεια τώρα;
Και ο Πρωθυπουργός που ανέχτηκε την κινδυνολογία, τον εκφοβισμό και τη συκοφαντία των συγκεντρώσεων της προηγούμενης Παρασκευής,
τώρα λέει τα Τέμπη να γίνουν «εφαλτήριο ενότητας του Ελληνικού Λαού».
Μην ανησυχείτε κ. Μητσοτάκη. Ενωμένος είναι ο Ελληνικός λαός. Απέναντι σας.
Η Ελλάδα ολόκληρη πλέον απαιτεί οξυγόνο. Πώς αλλιώς θέλετε να σας πει ότι πνίγεται; Πώς αλλιώς να σας εκφράσει ότι νιώθει πως λυγίζει; Πώς αλλιώς θέλετε να το ακούσετε για να το καταλάβετε;
Η πάνδημη απαίτηση για οξυγόνο δεν αφορά μονάχα την τιμωρία των ενόχων για τα Τέμπη. Αφορά ένα συναίσθημα με το οποίο ξυπνάνε κάθε μέρα όλο και περισσότεροι Έλληνες και Ελληνίδες: Αφορά τον φόβο που μας κυριεύει όλους. Τον φόβο ότι τα πράγματα δεν πάνε καλά.
Διότι τίποτα μα τίποτα δεν στερεί σε έναν άνθρωπο οξυγόνο, όπως το κάνει ο φόβος. Για αυτό, η απαίτηση για οξυγόνο συνοδεύεται από μια ακόμα φράση:
«Κάντε κάτι».
Εξού και η πρόταση δυσπιστίας. Διότι η πηγή του φόβου δεν είναι μία. Είναι πολλές. Μία πηγή φόβου είναι αυτά που γίνονται γύρω μας. Βλέπουν την Πατρίδα μας να απομονώνεται διεθνώς. Βλέπουν γύρω μας τα σύνορα να αλλάζουν. Και την Ελλάδα να κάθεται ανήμπορη σε ένα ρήγμα που συνέχεια διευρύνεται: Ρωσία, Ουκρανία, Τουρκία, Συρία, Ισραήλ και Παλαιστίνη.
Βλέπουν επίσης γύρω μας την φτώχια να μεγαλώνει. «Δεν βγαίνει ο μήνας». Το έχετε ακούσει; Δεν είναι σύνθημα. Είναι συνθήκη.
Και βλέπουν γύρω μας τους θεσμούς, τα εργαλεία της Δημοκρατίας μας, έργο των οποίων είναι να υπερασπίζονται βασικά δικαιώματα όλων μας, να αδυνατούν να ανταπεξέλθουν στο έργο τους.
Κρισιμότατο μέρος αυτού του έργου, είναι και η δικαιοσύνη για τα Τέμπη. Αλλά και εδώ ακόμα, στο μεγάλο θέμα των Τεμπών, η συζήτηση που κάνουμε είναι μονάχα ένα μέρος του έργου που πρέπει να γίνει. Διότι το έργο αφορά δύο μέρη:
Ένα είναι να τιμωρηθούν οι υπεύθυνοι για τα τραγικά εγκλήματα που έγιναν, συμπεριλαμβανομένης και της απαράδεκτης προσπάθειας της Κυβέρνησης για συγκάλυψη.
Το δεύτερο είναι να εγγυηθούμε την ασφάλεια των σιδηροδρόμων.
Το είπε πολύ γλαφυρά μια μάνα:
«Δηλαδή, θέλετε να μου πείτε, ότι εγώ μπορώ να παρακολουθήσω με το τηλέφωνό μου την παραγγελία που έκανα για το φαγητό των παιδιών μου το βράδυ, αλλά εσείς δεν μπορείτε να παρακολουθήσετε σε ποια γραμμή μπήκε το τραίνο που πάει τα παιδιά μου στη Θεσσαλονίκη;»
«Μη σε νοιάζει μάνα. Θα κάτσουμε στα πίσω βαγόνια.», της λένε τα παιδιά της.
Και τι της λέει η Κυβέρνηση;
«Μετά από 6 χρόνια διακυβέρνησης μου, δύο χρόνια μετά την τραγωδία, και άλλα δύο ως το 2027, δεν μπορώ να σου εγγυηθώ την ασφάλεια των παιδιών σου»
8 χρόνια ευθύνης, κ. Μητσοτάκη. Αυτό και αν εξοργίζει την μάνα.
Αυτό και αν την κατεβάζει στο δρόμο.
Αυτό και αν την γεμίζει φόβο.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Τίποτα μα τίποτα δεν στερεί μια κοινωνία από οξυγόνο, όπως ο φόβος. Και τίποτα μα τίποτα δεν εντείνει τον φόβο όπως μια Κυβέρνηση που δείχνει να μην καταλαβαίνει τι της λέει ο κόσμος.
Χειρότερα ακόμα, όταν κάνει πως δεν καταλαβαίνει.
Για αυτό εμείς πήραμε την πρωτοβουλία για πρόταση δυσπιστίας. Ξέρουμε καλά ότι είναι το υπέρτατο όπλο μιας αντιπολίτευσης. Ξέρουμε καλά ότι μπορείτε να την αποκρούσετε με την πλειοψηφία σας, αλλά ξέρουμε επίσης ότι είναι το μόνο εργαλείο που καταλαβαίνετε.
Διότι σας φέραμε προτάσεις για τα τρένα. Τις απορρίψατε.
Σας φέραμε προτάσεις για την καταπολέμηση της φτώχιας, την υγεία, την παιδεία. Τις απορρίψατε.
Σας φέραμε προτάσεις για την προστασία του πολίτη. Τις απορρίψατε.
Σας φέραμε προτάσεις για τις τράπεζες, τις επιχειρήσεις, ειδικά τις μικρές και τις μεσαίες, για ένα νέο παραγωγικό μοντέλο. Τις απορρίψατε.
Σας φέραμε προτάσεις για το δημογραφικό και την ανάπτυξη της περιφέρειας. Τις απορρίψατε.
Σας φέραμε προτάσεις για τα νέα ζευγάρια, τη νέα γενιά, την κατοικία. Τις απορρίψατε και αυτές.
Τι άλλο θέλετε για να καταλάβετε ότι εσείς είστε αυτοί που στερείτε την κοινωνία από οξυγόνο;
Μπορεί, κάποιοι στη Νέα Δημοκρατία, να νιώθετε ότι δεν υπάρχει διέξοδος μετά τον κ. Μητσοτάκη. Αλλά σας διαβεβαιώνω:
Στα μάτια του κόσμου, το αδιέξοδο σήμερα είναι ο κ. Μητσοτάκης.
Γεμίσαμε αυτοφωράκηδες,
πρώην περιφερειάρχες,
διευθυντές γραφείων και ανίψια,
γενικούς γραμματείς, υπουργούς και προέδρους εξεταστικών,
για να συγκαλυφθεί το προφανές πρόβλημα.
Ο προφανής αδύναμος κρίκος.
Ο πρώτος. Ο ίδιος. Σας βάζει όλους σας ασπίδα και εσείς προθυμοποιήστε.
Αλλά η Δημοκρατία έχει διέξοδο και για αυτό.
Ας το έχουμε υπόψη λοιπόν όλες και όλοι, ειδικά εσείς της Νέας Δημοκρατίας, που νιώθετε και καταλαβαίνετε πολύ καλά αυτά που λέω.
Από εδώ και πέρα, η κοινωνία είναι πολύ μπροστά μας.
Η κοινωνία είναι ήδη αλλού.
Και από εδώ και πέρα εσείς θα φυλάτε τα νώτα σας, όταν η χώρα χρειάζεται μια Κυβέρνηση που θα κοιτάζει μπροστά.
Γνωρίζετε καλά κυρίες και κύριοι της πλειοψηφίας, πως ακόμα κι αν απορριφθεί η πρόταση δυσπιστίας, από εδώ και στο εξής, κάθε μέρα για εσάς θα είναι και χειρότερα.
Αλλά το τι θα συμβεί με εσάς είναι το λιγότερο. Το σημαντικότερο είναι ότι θα είναι χειρότερα για την Ελλάδα. Ας της δώσουμε λοιπόν διέξοδο. Ας της δώσουμε ελπίδα. Ας της δώσουμε οξυγόνο.
Αλλιώς και εσείς κυρίες και κύριοι Βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας θα γίνετε μέρος του προβλήματος. Και αυτό οι Ελληνίδες και οι Έλληνες δεν θα σας το συγχωρέσουν ποτέ».
Με κέφι και χορό η 26η Καρναβαλική παρέλαση στο Σιδηρόκαστρο Σερρών
