Σύμφωνα με άρθρο από τις καθηγήτριες του Πανεπιστημίου της Οκλαχόμα Hyejune Park και Cosette Marie Joyner Armstrong στο Quartz, μια μεγάλη δυναμική αλλάζει τον κόσμο της μόδας.
Τα μεταχειρισμένα ρούχα.
Με βάση νέα στοιχεία, η αγορά των μεταχειρισμένων ρούχων στις ΗΠΑ προβλέπεται να τριπλασιάσει την αξία της τα επόμενα 10 χρόνια, από 18 δισεκατομμύρια το 2019 σε 80 δισεκατομμύρια το 2029, σε μια αμερικανική αγορά που προς το παρόν έχει αξία συνολικά 379 δισεκατομμυρίων.
Πέρσι μάλιστα, είχε ανάπτυξη 21 φορές ταχύτερη από τα συμβατικά είδη ένδυσης.
Ακόμα μεγαλύτερη αλλαγή, είναι η δυνατότητα των μεταχειρισμένων ρούχων να αλλάξουν την σπουδαιότητα της λεγόμενης «γρήγορης μόδας», ένα επιχειρηματικό μοντέλο που χαρακτηρίζεται από φθηνά ή μίας χρήσης ρούχα, τα οποία εμφανίστηκαν στις αρχές της δεκαετίας του 2000, από μάρκες όπως η H&M και η Zara.
Η «fast fashion» γιγαντώθηκε τις δυο δεκαετίες ύστερα από την εμφάνισή της, αλλάζοντας το πεδίο της μόδας, παράγοντας περισσότερο ρουχισμό, διανέμοντας τον ταχύτερα και ενθαρρύνοντας τους καταναλωτές να αγοράζουν μεγαλύτερες ποσότητες από ρούχα σε χαμηλές τιμές.
Παρόλο που η «fast fashion» θα συνεχίσει να αναπτύσσεται κατά 20% τα επόμενα δεκα χρόνια, ο τομέας των μεταχειρισμένων ρούχων θα αναπτυχθεί κατά περίπου 185%.
Όπως αναφέρουν οι μελετητές, η αγορά σε μεταχειρισμένα ρούχα αποτελείται από δυο κατηγορίες: τα μαγαζιά που πουλούν μεταχειρισμένα ή προϊόντα οικιακής χρήσης για κοινωφελή σκοπό ή πλατφόρμες μεταπωλήσεων. Και είναι το τελευταίο που κάνει την αγορά να εκτοξεύεται.
Τα μεταχειρισμένα ρούχα θεωρούνται φθαρμένα ή βρώμικα, με κύριους αγοραστές όσους ψάχνουν για ευκαιρίες ή για κάποιο ρούχο με ιστορική αξία.
Ωστόσο αυτή η αντίληψη δείχνει να αλλάζει, αφού πολλοί καταναλωτές θεωρούν τα μεταχειρισμένα ρούχα ίσης η μεγαλύτερης ποιότητας σε σχέση με τα καινούρια. Υπάρχει λοιπόν το νέο trend της αγοράς μεταχειρισμένων ρούχων και της μεταπώλησή τους.
Λόγω της υψηλής ζήτησης και των νέων ψηφιακών μέσων, η ψηφιακή αγορά μεταπωλήσεων γίνεται το επόμενο μεγάλο κεφάλαιο στην βιομηχανία μόδας. Η τάση στα μεταχειρισμένα ρούχα φαίνεται επίσης να καθοδηγείται την οικονομική ευχέρεια, ειδικά μετά την πανδημία του κορωνοϊού. Οι καταναλώτές όχι μόνο μείωσαν τις αγορές των μη απαραίτητων προϊόντων όπως τα ρούχα, αλλά αγοράζουν πιο ποιοτικά ενδύματα από τα φθηνά η τα μιας χρήσης.
Η βιομηχανία της μόδας έχει πολλές φορές συνδεθεί με κοινωνικά και περιβαλλοντικά προβλήματα, από την κακομεταχείριση των εργαζομένων έως και την ρύπανση που παράγει η παραγωγή ενδυμάτων.
Λιγότερο από 1% των υλικών που χρησιμοποιούνται για την παραγωγή ενδυμάτων ανακυκλώνονται για να φτιαχτούν καινούργια ρούχα. Μια απώλεια 500 δισεκατομμυρίων δολαρίων ετησίως για τη βιομηχανία της μόδας.
Η κλωστοϋφαντουργία παράγει περισσότερες εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα από τις συνδυασμένες αεροπορικές και ναυτιλιακές βιομηχανίες. Και περίπου το 20% της ρύπανσης των υδάτων σε όλο τον κόσμο είναι το αποτέλεσμα των λυμάτων από την παραγωγή και το φινίρισμα υφασμάτων.
Οι καταναλωτές έχουν μεγαλύτερη επίγνωση της οικολογικής επίπτωσης της παραγωγής ενδυμάτων και όλο και περισσότερες εταιρείες προσαρμόζονται στους κανόνες της βιωσιμότητας. Με την αγορά μεταχειρισμένων, αυξάνεται ο αριθμός ιδιοκτητών που θα έχει ένα προϊόν και επιμηκύνεται η διάρκεια ζωής του, κάτι που έχει μειωθεί αρκετά τα τελευταία χρόνια.
Τα υψηλής ποιότητας ρούχα που ανταλλάζονται στην αγορά μεταχειρισμένων διατηρούν την αξία τους με την πάροδο του χρόνου, έτσι αγοράζοντας ένα υψηλής ποιότητας μεταχειρισμένο ένδυμα αντί για καινούργιο, αποτελεί θεωρητικά μια περιβαλλοντική νίκη.
Ωστόσο, ορισμένοι κριτικοί υποστηρίζουν ότι η μεταχειρισμένη αγορά ενθαρρύνει πραγματικά την υπερβολική κατανάλωση αυξάνοντας την πρόσβαση σε φθηνά ρούχα.
Ανεξάρτητα από το κίνητρο του καταναλωτή, η αύξηση της επαναχρησιμοποίησης ενδυμάτων είναι ένα μεγάλο βήμα προς ένα «νέο φυσιολογικό» στη βιομηχανία της μόδας, αν και η δυναμική του για την αντιμετώπιση των προβλημάτων της βιωσιμότητας, παραμένει κάτι που θα διαπιστώσουμε στο μέλλον.
