Κάποιοι στις γιορτές υποφέρουν από μοναξιά, ενώ άλλοι, μη θέλοντας να απορρίψουν ούτε μία πρόσκληση, καταλήγουν να μπουχτίσουν από την κοινωνική επαφή και να επιζητούν την απομόνωση.
Ακόμα και αν λατρεύουμε τα πάρτι, μάλλον θα μας έχει συμβεί κάποια στιγμή να έχουμε τάσεις φυγής από μια γιορτή, ειδικά αυτή την περίοδο, των απανωτών καλεσμάτων.
Να πιάνουμε μια γωνιά του σπιτιού ή του μπαρ και να αναρωτιόμαστε πότε θα ήταν ευγενικό να αποχωρήσουμε, διακριτικά, για να βρεθούμε στο ζεστό και άνετο κρεβάτι μας.
Ίσως τότε τα επίπεδα ενέργειας της «κοινωνικής μπαταρίας» μας να έχουν πέσει πολύ χαμηλά, όπως υποστηρίζει η ψυχοθεραπεύτρια Alexandra McNulty, με ειδίκευση στις αγχώδεις διαταραχές, και να έχουμε ανάγκη από λίγη απομόνωση.
Σε κάποιους ανθρώπους αυτή η «μπαταρία» εξαντλείται πιο σύντομα και σε άλλους πιο αργά, ανάλογα με το πού βρίσκεται ο καθένας μας στο φάσμα μεταξύ εσωστρέφειας και εξωστρέφειας, και άλλων παραγόντων.
Διαφέρει, επίσης, η περίοδος απομόνωσης που χρειάζεται ο καθένας μας για να «φορτίσει» ξανά. Κάποιοι αρκούνται σε μερικές μέρες, ενώ άλλοι χρειάζονται εβδομάδες.
Φυσικά, η «κοινωνική μπαταρία» μας είναι πιθανότερο να αποφορτιστεί σε περιόδους έντονης κοινωνικοποίησης, όπως στη διάρκεια των γιορτών.
Όμως τα επίπεδα «κοινωνικής ενέργειας» δεν μειώνονται μόνο με τη φυσική επαφή, αλλά και μέσα από τη χρήση των social media, που η McNulty αποκαλεί «ύπουλη»: «Ακόμα και όταν δεν κοινωνικοποιούμαστε, αρκεί να ανησυχούμε για τις κοινωνικές εκδηλώσεις που εμφανίζονται στην οθόνη του κινητού μας».
Ας τις σκεφτούμε σαν πολλά ανοιχτά προγράμματα ταυτόχρονα, που εξαντλούν την μπαταρία του κινητού μας ακόμα και όταν δεν τα χρησιμοποιούμε.
Μάλιστα, το άγχος του socializing μπορεί να είναι πιο εξαντλητικό από την ίδια την κοινωνικοποίηση, όπως προειδοποιούν οι ειδικοί, κι αυτό ενεργοποιείται και από τη συστηματική χρήση των μέσων κοινωνικής δικτύωσης.
Οι επιστήμονες προσθέτουν ότι δεν είναι όλες οι κοινωνικές περιστάσεις εξίσου εξαντλητικές: για παράδειγμα, οι συναντήσεις με έναν–δυο φίλους ή μικρές παρέες μπορεί να φορτίσουν τις μπαταρίες μας.
Πώς θα καταλάβουμε όμως ότι χρειαζόμαστε επειγόντως «φόρτιση»;
–Χάνουμε το ενδιαφέρον μας για θέματα ή δραστηριότητες που συνήθως απολαμβάνουμε.
–Αποφεύγουμε να εκπληρώσουμε ακόμα και ασήμαντες κοινωνικές υποχρεώσεις – για παράδειγμα, να απαντήσουμε σε ένα μήνυμα.
-Νιώθουμε εκνευρισμό και θυμό, ακόμα και απέναντι σε φίλους.
-Έχουμε σωματικά συμπτώματα, όπως πόνους στην πλάτη, πονοκεφάλους και κόπωση.
-Μας κυριεύει η επιθυμία να φύγουμε βιαστικά από μια εκδήλωση, χωρίς καν να αποχαιρετήσουμε τους οικοδεσπότες μας.
-Δεν έχουμε διάθεση να συμμετέχουμε σε μια συζήτηση.
-Είμαστε επιρρεπείς στο κλάμα ή/και αντιμετωπίζουμε καταθλιπτικά συμπτώματα.
Αν παρατηρούμε συχνά τα παραπάνω σημάδια στον εαυτό μας, οι ειδικοί συμβουλεύουν να εξασφαλίζουμε περισσότερο προσωπικό χρόνο ανάμεσα στις κοινωνικές εκδηλώσεις,
ακόμα και αν αυτές είναι επαγγελματικές υποχρεώσεις, και να μη διστάζουμε να λέμε συχνότερα «όχι», χάριν της σωματικής και ψυχικής υγείας μας, δίνοντας προτεραιότητα σε δραστηριότητες και σε ανθρώπους που μας αναζωογονούν αντί να μας εξαντλούν.
Βασίλης Παϊτέρης: Ο «γύφτος» είναι μια λέξη, η οποία καταρχάς δεν είναι φυλή, είναι ο σιδεράς
Πόσο ευφυείς είστε αν μιλάτε στο κατοικίδιό σας; Επιστήμονες απαντούν
Σημαντικές αυξήσεις στις αποδοχές των νέων Διοικήσεων Νοσοκομείων – ΥΠΕ
