Σε προηγούμενες παρεμβάσεις, είχα αναφέρει ότι «…..θέλουμε Δήμαρχο ο οποίος θα υλοποιήσει, ένα εκ των προτέρων επεξεργασμένο πρόγραμμα με τη μέθοδο της στοχοθεσίας, και όχι ένα ουτοπικό πρόγραμμα που θα υπηρετήσει τις βλέψεις του» αναφέρει με άρθρο του ο οικονομολόγος Κώστας Σαραφίδης.
Καθώς επίσης και ότι « …. εμείς ως πολίτες θα πρέπει να δούμε το εσωτερικό μας χρέος, και να το εξοφλήσουμε απέναντι στους εαυτούς μας».
Θα πρέπει να συμφωνήσουμε ποιον Δήμο θέλουμε και ποια χαρακτηριστικά θα έχει ο Δήμαρχος που θα αναλάβει το έργο που θα του αναθέσουν οι πολίτες και όχι απλά οι κάτοικοι του.
Ο Δήμαρχος δεν θα πρέπει να είναι ο καλοθελητής των χιλιάδων ατομικών και ιδιωτικών συμφερόντων, αλλά ο «πολιτικός συνθέτης» του συλλογικού συμφέροντος.
H Νέα Δημοτική Αρχή θα πρέπει να έχει επίγνωση της ιστορίας του Δήμου, που θα κληθεί να υπηρετήσει.
Προφανώς να έχει πολιτική –όχι κομματική– πρόταση, και να αντικαταστήσει τη σοβαροφάνεια με την σοβαρότητα, στην υλοποίηση αυτής.
Δέκα μήνες πριν την εκλογική διαδικασία, προέκυψαν δύο υποψηφιότητες και καμιά παράταξη.
Μια ανακοινώσιμη (ΒΑΡΒΑΡΑ ΜΗΤΛΙΑΓΚΑ) και μια υπό εκκόλαψη (ΤΣΙΜΕΡΙΚΑΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ).
Όσο αφορά τη δεύτερη, είναι προφανές ότι προέκυψε υπό την πίεση να υπάρξει το αντίπαλο δέος απέναντι στη σημερινή Δημοτική Αρχή.
Είναι δημιούργημα «ορφανών» που ψάχνουν ρόλο, για να επιβεβαιώσουν το «ένδοξο» παρελθόν τους.
Όψιμοι ζήτουλες, που έμειναν με το χέρι απλωμένο, χωρίς να πάρουν το αναμενόμενο αντίδωρο.
Η επίκληση «……να κάνουμε κάτι καλό για το Δήμο» δεν αποτελεί πολιτική πρόταση αλλά ευχή.
Κρίνοντας πολιτικά και όχι προσωπικά τον εκκολαπτόμενο επικεφαλής της προσπάθειας, από τη στιγμή που όλοι έχουν παρελθόν (2007 – 2010), αυτό που μετά βεβαιότητας θα μπορούσε να του αποδοθεί, είναι ο χαρακτηρισμός «άλαλος τενόρος».
Όσο αφορά την πρώτη υποψηφιότητα, η εμφάνισή της και η ερμηνεία της, αποτελεί δυσεπίλυτο γρίφο.
Ήμουν από τους πρώτους – αν όχι ο μόνος- που από την άνοιξη του 2022, όταν και το όνομα έπεσε στο τραπέζι των συζητήσεων, είχα θετική στάση χωρίς αστερίσκους.
Με μόνη υποσημείωση ότι θα πρέπει να δημιουργηθεί παράταξη με συγκεκριμένες επεξεργασμένες θέσεις, και η ίδια καθώς και όσοι αρχικά ακολουθήσουν το εγχείρημα και τυγχάνουν Δημοτικοί Σύμβουλοι, θα πρέπει να ανεξαρτητοποιηθούν, για καθαρά λόγους ηθικής.
Θα πρέπει να τονισθεί ότι πολλοί από τους σημερινούς χειροκροτητές της υποψηφιότητας, την είχαν απορρίψει ως άτολμη και ανεπαρκή.
Η φέρελπις επικεφαλής, μέσα σε τρείς μήνες διένυσε την απόσταση ΔΗΜΟΣ – ΒΟΥΛΗ και τανάπαλιν, σε χρόνο που κάλλιστα θα μπορούσε να αποτελέσει παγκόσμιο ρεκόρ.
Υπό αυτές τις συνθήκες και με όχημα τις παλινωδίες, δεν νομίζω ότι πλέον αποτελεί αξιόπιστη λύση.
Επίσης θα πρέπει να ληφθεί υπόψιν, ότι δεν είναι όλοι για όλα. Συνήθως το άγχος της εξεύρεσης «γαμπρού» (ΔΗΜΟΣ – ΒΟΥΛΗ) και αποκατάστασης, την έχουν οι «γεροντοκόρες» και όχι τα υπεύθυνα άτομα που επιθυμούν να διαδραματίσουν πρωταγωνιστικό ρόλο.
Τα πρόσφατα δείγματα γραφής, δυστυχώς, δεν αποτελούν εγγύηση για το μέλλον.
Οι όποιες αξιόπιστες υποψηφιότητες, θα πρέπει να απαντήσουν στο ερώτημα, γιατί δεν είναι ικανοποιημένοι από τη σημερινή Δημοτική Αρχή, και για ποιόν λόγο αυτές θα αποτελέσουν προάγγελο ελπίδας.
Η πολιτική δεν πραγματώνεται με «νάζια και τσαχπινιές» αλλά με ξεκάθαρες θέσεις και στόχους.
Το πρόβλημα στο Δήμο Σερρών, είναι διαχρονικό, και δεν αφορά μόνο τη σημερινή Δημοτική Αρχή.
Απλά αυτή με υπερβάλλοντα ζήλο, προσπάθησε να επιβεβαιώσει τον κανόνα, προφανώς όχι ως εξαίρεση.
Τα πάντα θα κριθούν εκ του αποτελέσματος, και την ευθύνη έχουν οι ψηφοφόροι-χειροκροτητές, που διαχρονικά την απεχθάνονται όπως ο διάβολος το λιβάνι.
ΥΓ 1. Θα μπορούσα να αρκεστώ στο τετράστιχο του ΚΩΣΤΑ ΤΡΙΠΟΛΙΤΗ, χωρίς να κάνω καμία άλλη αναφορά, για να περιγράψω τις δύο υποψηφιότητες.
ΥΓ 2. «Ο Κλούβιος (αφελής) και η Σουβλίτσα (παμπόνηρη)», ήταν η πρώτη (1966 – 1976) παιδική εκπομπή στην Ελληνική Τηλεόραση.
ΥΓ 3. Ασχολούμενος με τα δημοτικά πράγματα, από το 2000, όταν πήρε σάρκα και οστά ένα αναγκαίο και χρήσιμο, αλλά υπερκοστολογημένο έργο, όπως ο Βιολογικός Καθαρισμός, θεωρώ πως δικαιούμαι να παίξω το ρόλο της αλογόμυγας που θα ξυπνήσει το καθαρόαιμο αλλά νωθρό άλογο, όπως αναφέρει ο Σωκράτης στην απολογία του.
Αυτά που λες, εσύ τα λες ή σου τα λένε τα πεις
για να ΄χεις λόγους να ντραπείς, ότι σου λένε για να μας πεις
ΚΩΣΤΑΣ ΤΡΙΠΟΛΙΤΗΣ
