Την Παρασκευή 4 Ιουνίου ο Υπουργός Εργασίας Κ. Χατζηδάκης κατέθεσε στη Βουλή το αντεργατικό νομοσχέδιο που καταργεί το 8ωρο, τις υπερωρίες, τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας και την κυριακάτικη αργία, επιβάλλει την 10ωρη ημερησίως και 50ωρη εβδομαδιαία εργασία, ενώ μονιμοποιεί την τηλεργασία και διαλύει τις εργασιακές σχέσεις και τα εργατικά – συνδικαλιστικά δικαιώματα, με ανοιχτή παρέμβαση στα Σωματεία και τη λειτουργία τους.
Με το νέο εργασιακό τερατούργημα η κυβέρνηση της Ν.Δ. επιδιώκει να νομοθετήσει όλα όσα οραματίζεται εδώ και χρόνια το κεφάλαιο και κατά καιρούς επιδίωξαν να φέρουν διάφορες κυβερνήσεις, ανεπιτυχώς λόγω της λαϊκής αντίδρασης.
Στην εποχή που η ανάπτυξη της τεχνολογίας καθιστά δυνατή τη ριζική μείωση του χρόνου εργασίας με αύξηση μάλιστα των αποδοχών, κυβέρνηση και Ε.Ε. αρπάζουν την ευκαιρία της υγειονομικής κρίσης για να συνδράμουν το κεφάλαιο και τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα να διατηρήσουν και να αυξήσουν τα κέρδη τους, εξαναγκάζοντας τους εργαζόμενους να δουλεύουν νύχτα με νύχτα, χωρίς δικαιώματα, με μισθούς πείνας, χωρίς μαχητικά συνδικάτα και συλλογική αντίσταση στην αντεργατική λαίλαπα.
Ο εκσυγχρονισμός που επικαλούνται σημαίνει εργασιακή ζούγκλα και σύγχρονη σκλαβιά για τους εργαζόμενους, καθώς όλα τα μέτρα ευνοούν αποκλειστικά τους εργοδότες.
Η «ευέλικτη» ρύθμιση του ωραρίου σημαίνει ότι οι εργαζόμενοι θα δουλεύουν όποτε, όσο και για όποιο μισθό συμφέρει την επιχείρηση, αδιαφορώντας για την κάλυψη και των στοιχειωδών ακόμη αναγκών των ίδιων και των οικογενειών τους.
Συνάδελφοι/Συναδέλφισσες,
Το νομοσχέδιο Χατζηδάκη αποτελεί ευθεία επίθεση στο δικαίωμα στη μόνιμη και σταθερή δουλειά σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα, προάγονταςτην διαρκή επέκταση των ελαστικών σχέσεων εργασίας.
Στην ίδια κατεύθυνση και η ουσιαστική κατάργηση του δικαιώματος στην απεργία αλλά και η προσπάθεια ελέγχου των σωματείων με τα ηλεκτρονικά μητρώα και τις ηλεκτρονικές εκλογές.
Αξιοσημείωτο τέλος ότι ακόμα και η διαδικασία έκδοσης των συντάξεων ανατίθεται σε «πιστοποιημένους ιδιώτες» (το ιδιωτικό κεφάλαιο δηλ.), ενώ μεθοδεύεται και η παράδοση στον επενδυτικό τζόγο των εισφορών της δημόσιας επικουρικής ασφάλισης.
Γι’ αυτό και είναι άμεση ανάγκη η μαζική, πανεργατική, αποφασιστική κι ανυποχώρητη μάχη ενάντια στο αντεργατικό νομοσχέδιο του Χατζηδάκη μέσα από τα Σωματεία και την Πρωτοβουλία Εργαζομένων και την κοινή δράση όλων.
Είναι αγώνας ενάντια στη γενίκευση της ελαστικής εργασίας, την τηλεργασία, τη λεηλασία των ασφαλιστικών δικαιωμάτων, τους μισθούς πείνας, τον έλεγχο των συνδικάτων και την κατάργηση του δικαιώματος στην απεργία.
