Κάποτε η Ελληνική Βιομηχανία Ζάχαρης (ΕΒΖ) ήταν μοχλός ανάπτυξης για τις Σέρρες, τη Βόρεια Ελλάδα και ειδικά την κεντρική Μακεδονία.
Οι 10.000 τευτλοπαραγωγοί της χώρας ήταν άρρηκτα συνδεδεμένοι με το μέλλον της.
Σήμερα η ΕΒΖ χρωστά στην Τράπεζα Πειραιώς, σε προμηθευτές, στη ΔΕΠΑ, σε αγρότες και προσωπικό, έχει αρνητικά ίδια κεφάλαια και υποθηκευμένη όλη την ακίνητη περιουσία της.
Και μπορεί η εταιρεία να έχει εξασφαλίσει προσωρινή διαταγή προστασίας από τους πιστωτές μέχρι τις 3.1.2019 στο πλαίσιο αίτησης υπαγωγής στο άρθρο 106α του Πτωχευτικού Κώδικα – η δικάσιμος έχει οριστεί στα μέσα Νοεμβρίου -, αλλά τα λειτουργικά κόστη δεν καλύπτονται, καθώς η μητρική εταιρεία στην Ελλάδα δεν έχει καθόλου αποθέματα προς πώληση και εισαγωγές από τη θυγατρική στη Σερβία δεν μπορούν να γίνουν.
Και αυτό γιατί οι τιμές στη Σερβία, που είναι μια «προστατευμένη» αγορά, είναι πολύ καλύτερες από την Ελλάδα και δεν συμφέρει να μεταφερθεί με «σκοτωμένες» τιμές ζάχαρη στη χώρα μας.
Οπότε μόνη λύση είναι το οριστικό κλείσιμο από την «αριστερή» κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ;
Γιατί εδώ που ήρθαν τα πράγματα….
Βασίλη μέχρι σήμερα και εδώ αλλά και στις περισσότερες χώρες του κόσμου οι πολίτες διαμαρτύρονται για τη βία της Αστυνομίας.
Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί στην Ελλάδα συμβαίνει το αντίθετο;
Ε.Β.
