ΠΟΙΜΑΝΤΟΡΙΚΗ ΚΑΙ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΔΙΔΑΧΗ ΕΠΙ ΤΗ ΕΙΣΟΔΩ ΕΙΣ ΤΗΝ ΑΓΙΑΝ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗΝ ΤΕΣΣΑΡΑΚΟΣΤΗΝ
Πρός τούς εὐσεβεῖς χριστιανούς τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεώς μας από τον Μητροπολίτη Σερρών και Νιγρίτης Θεολόγο.
«Ἐτρώθημεν τῇ ἁμαρτίᾳ· ἰαθῶμεν τῇ μετανοίᾳ· διά τῆς ἁμαρτίας ὁ διάβολος ἔτρωσε· διά τῆς μετανοίας ὁ Χριστός ἐθεράπευσεν». (Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος).
Ἀγαπητοί μου ἀδελφοί,
Ἡ ἀγάπη καί τό πλούσιον ἔλεος τοῦ Θεοῦ ὁδήγησε καί πάλιν ἐφέτος τά βήματά μας στό κατώφλι τῆς πιό κατανυκτικῆς καί ψυχοτρόφου περιόδου ὁλοκλήρου τοῦ Ἐκκλησιαστικοῦ ἔτους, τήν Ἁγία καί Μεγάλη Τεσσαρακοστή. Γιά τήν ἁγία ὀρθόδοξο Ἐκκλησία μας ἡ Μεγάλη Τεσσαρακοστή ἀποτελεῖ τήν ἀκένωτη πηγή πού διαποτίζει μέ τά ζωηφόρα νάματά της ὁλόκληρη τήν πνευματική μας ζωή καί εὐσέβεια. Ὁ κύριος σκοπός τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς εἶναι ἡ, διά τῆς μετανοίας, τῆς θερμῆς προσευχῆς, τῆς θεαρέστου νηστείας, τῆς φιλανθρώπου ἐλεημοσύνης, τῆς ἁγίας ταπεινοφροσύνης, τῆς μυσταγωγικῆς λειτουργικῆς μας ζωῆς, τῆς καλλιεργείας τῶν θεοειδῶν ἀρετῶν, πνευματική μας προετοιμασία, νά ὑποδεχθοῦμε, «ψυχαῖς καθαραῖς καί ἀρρυπώτοις χείλεσι», τόν πρός τό ἐκούσιον Πάθος ἐρχόμενον γλυκύτατο Νυμφίο τῶν ψυχῶν μας, τόν Κύριόν μας Ἰησοῦν Χριστόν, νά βιώσουμε φωτιστικῶς τά Ἄχραντα καί κοσμοσωτήρια Πάθη Του καί νά κοινωνήσουμε σωστικῶς τή ζωή, τήν ἐλπίδα καί τή θεία εὐφροσύνη πού χαρίζει ἡ ἔνδοξη Ἀνάστασή Του. Ἡ Ἐκκλησία μας μέ τήν ὡραία εὐχή τῆς ἱερᾶς ἀκολουθίας τῆς Προηγιασμένης θείας λειτουργίας, μᾶς εἰσάγει στό κατανυκτικό κλῖμα τῆς ἁγίας αὐτῆς περιόδου καί μᾶς διδάσκει φιλοστόργως ὅτι ὡς τέκνα τῆς χάριτος καί τῆς εὐλογίας ὀφείλουμε νά δοξάζουμε τόν Ἅγιο Τριαδικό Θεό, πού μᾶς ἀξιώνει νά εἰσέλθουμε στήν πάνσεπτη περίοδο τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς «πρός καθαρισμόν ψυχῶν καί σωμάτων, πρός ἐγκράτειαν παθῶν, πρός ἐλπίδα ἀναστάσεως».
Ἡ χριστιανική μας ζωή καί ὁ διά τῆς μετανοίας πνευματικός μας ἀγώνας ἔχουν ὑψηλό νόημα καί ἅγιο στόχο. Ὕψιστος σκοπός τῆς ζωῆς μας εἶναι ἡ θεοκοινωνία, ἡ κατά χάριν δηλαδή ἕνωσή μας μέ τόν Θεό.
Τοῦτο ἐπιτυγχάνεται ἀφοῦ πρῶτα καθαρίσουμε ψυχή καί σῶμα ἀπό τούς ἐφάμαρτους ρύπους μέ τήν μετάνοια καί μέ τά θεραπευτικά ἐκεῖνα μέσα πού ἡ Ἐκκλησία μας, ὡς ἡ ταμειοῦχος τῆς θείας χάριτος, διαθέτει. Σ’ αὐτήν τήν ἐπίπονη ἀλλά λυτρωτική προσπάθεια, πού ἀφορᾶ σ’ ὁλόκληρη τήν ζωή μας, ἡ μετάνοια, ὡς ὁ νέος νοῦς, ὡς «θυγατέρα ἐλπίδος καί ἄρνησις ἀπελπισίας» (Ἅγιος Ἰωάννης τῆς Κλίμακος), ἔχει κυρίαρχη θέση.
Μετάνοια σημαίνει συνολική ἀλλαγή τοῦ νοῦ, ὄχι μία λύπη γιά τά λάθη τοῦ παρελθόντος, ἀλλά μία θεμελιώδης μεταμόρφωσις τῆς ὁράσεώς μας, ἕνας νέος τρόπος νά βλέπουμε τόν ἑαυτό μας, τούς συνανθρώπους καί τόν Θεόν.
Μετάνοια σημαίνει πώς δέν κοιτάζω πρός τά κάτω στίς δικές μου ἐλλείψεις ἀλλά πρός τά ἐπάνω, στήν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ. Μετάνοια εἶναι ἡ μεταστροφή καί ἐπανατοποθέτηση τοῦ κέντρου τῆς ζωῆς μας στήν Ἁγία Τριάδα.
Ἀτελής καί ἀσθενής ἀπό μόνη της ἡ ἀνθρωπίνη φύση εὔκολα δελεάζεται καί παρασύρεται ἀπό τά θέλγητρα τῆς ἁμαρτίας. Ἐπειδή δε κατά τόν λόγο τῆς Ἁγίας Γραφῆς κανένας δέν εἶναι καθαρός ἀπό τόν ρύπο τῆς ἁμαρτίας, γι’ αὐτό καί κάθε ἡμέρα τῆς ζωῆς μας ὀφείλουμε νά ἀγωνιζόμεθα διά τῆς μετανοίας γιά τήν πνευματική μας ἀναζωογόνηση, σταθεροποίηση καί εὐτονία. Ἡ ἁμαρτία συνιστᾶ ἀποστασία ἀπό τό θέλημα τοῦ Θεοῦ. Ἕνα θέλημα βαθειά φιλάνθρωπο καί σωτήριο. Ἡ θεραπεία τῆς ἁμαρτίας καί τῶν συνεπειῶν της πραγματοποιεῖται διά τῆς παντοδυνάμου χάριτος τοῦ Θεοῦ, πού ἐνυπάρχει στήν φύσιν καί τήν ἀποστολήν τῆς ἁγίας Ἐκκλησίας μας. Αὐτό εἶναι τό ἔργον τῆς Ἐκκλησίας.
Ἡ θεραπεία τῶν συνεπειῶν τῆς ἁμαρτίας καί ἡ ἀποκατάστασις τοῦ ἀνθρώπου στήν περιωπή καί τήν λαμπρότητα τῆς χριστοζωῆς. Ὁ ποτέ ἄσωτος υἱός διά τῆς μετανοίας ἔρχεται «εἰς ἑαυτόν» καί ἐπιστρέφει στόν φυσικόν του χῶρον, στόν οἶκο τοῦ Πατέρα Του, σεσωσμένος καί θεραπευμένος. Ἡ Ἐκκλησία μας, ὁ πνευματικός μας Οἶκος, διδάσκει ὅτι διά τῆς ἀκτίστου θείας χάριτος παρέχεται ἡ ἄφεσις τῶν ἁμαρτιῶν καί διά τοῦ πνευματικοῦ μας ἀγῶνος ἐξασφαλίζεται ἡ πνευματική μας πρόοδος καί ἡ σταθεροποίησις στήν ἁγιότητα.
Ἀγαπητοί μου ἀδελφοί,
Στό πνευματικό στάδιο τῶν ἀρετῶν πού ἀνοίγει ἀπό σήμερα μέ τήν τέλεση τοῦ πρώτου Κατανυκτικοῦ Ἑσπερινοῦ, ἡ ἁγία Μητέρα καί πνευματική μας τροφός ἁγία ὀρθόδοξος Ἐκκλησία, καλεῖ ὅλους μας νά εἰσέλθουμε μέ χαρά, ἀγωνιστικό φρόνημα, φιλότιμη διάθεση, ἐλεύθερη ἐπιλογή, αἰσιοδοξία καί ἀποφασιστικότητα γιά νά ἐργασθοῦμε τά ἔργα τοῦ φωτός. Σ’ αὐτήν τήν σωτήρια πορεία πρός συνάντησιν τοῦ Κυρίου μας ἡ μετάνοια, ὡς σωτήρια ἐπιλογή ζωῆς, ἐλευθερίας καί ἐν Χριστῷ ἐλπίδος, ἀποτελεῖ τόν ἀκρογωνιαῖο λίθον τῆς προσπάθείας μας, πού εὐοδοῦται, αὐξάνει καί καρποφορεῖ χάρις στήν φιλανθρωπία τοῦ Θεοῦ.
Ἀληθῶς ἔχομεν φιλάνθρωπον Θεόν καί Πατέρα πού ἀναμένει πάντοτε τήν ἐπιστροφήν «τοῦ ἀσώτου υἱοῦ». Ἔχομεν ἔμπειρον καί φιλόστοργον Ποιμένα πού ἐξῆλθεν στούς κρημνούς τῆς ἀνθρωπίνης ζωῆς σέ ἀναζήτησιν τοῦ πλανηθέντος προβάτου. Ἔχομεν παντοδύναμον Κύριον πού ἦλθεν στόν κόσμον «ἵνα λύσῃ τά ἔργα τοῦ διαβόλου» (Α’ Ἰωάννου 3, 8). «Ἄν ἔχεις ἁμαρτίες, καί ποιός ἄραγε δέν ἔχει; λέγει τό Γεροντικόν, νά μήν ἀπελπιστεῖς! Καί ἄν κάθε μέρα ἁμαρτάνεις, νά μετανοεῖς καθημερινά. Γιατί ἡ μετάνοια εἶναι τό φάρμακο κατά τῶν ἁμαρτημάτων, εἶναι ἡ πρός τόν Θεόν παρρησία, εἶναι ὅπλο κατά τοῦ διαβόλου, εἶναι ἡ ἐλπίδα τῆς σωτηρίας, εἶναι ἡ ἀναίρεση τῆς ἀπόγνωσης. Ἡ μετάνοια μᾶς ἀνοίγει τόν οὐρανό καί μᾶς εἰσάγει στόν Παράδεισο».
Εἴθε ὁ φιλάνθρωπος Κύριος καί φιλόστοργος Δεσπότης τῆς ζωῆς μας, μέ τίς ἀκοίμητες πρεσβεῖες τῆς Παναγίας Μητέρας Του καί ἀκαταισχύντου σκέπης ὅλων τῶν ἀνθρώπων καί μέ τίς μεσιτεῖες ὅλων τῶν ἁγίων Του, νά ἀξιώσει ὅλους μας κατ’ αὐτήν τήν ἁγίαν Τεσσαρακοστήν «τόν ἀγῶνα τόν καλόν ἀγωνίσασθαι, τόν δρόμον τῆς νηστείας ἐκτελέσαι, τήν πίστιν ἀδιαίρετον τηρῆσαι, τάς κεφαλάς τῶν ἀοράτων δρακόντων συνθλᾶσαι, νικητάς τε τῆς ἁμαρτίας ἀναφανῆναι καί ἀκατακρίτως φθᾶσαι προσκυνῆσαι καί τήν ἁγίαν Ἀνάστασιν». Γένοιτο.
Εὐλογημένη καί σωτήρια Μεγάλη Τεσσαρακοστή.
Διάπυρος εὐχέτης ὅλων σας πρός τόν Κύριον.
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΣΑΣ
+ Ο ΣΕΡΡΩΝ ΚΑΙ ΝΙΓΡΙΤΗΣ ΘΕΟΛΟΓΟΣ
