Το πραγματικό δίλημμα δεν είναι «ναι ή όχι στην ανάπτυξη» αλλά «ανάπτυξη για ποιον», με ποιους όρους και προϋποθέσεις. Για τους λίγους επιχειρηματικούς ομίλους και τις μεγάλες επιχειρήσεις ή για το λαό;
Σύμφωνα με το ΚΚΕ Κεντρικής Μακεδονίας οι πανηγυρικοί τόνοι από την πλευρά του κ.Τζιτζικώστα και άλλων κυβερνητικών παραγόντων για το ύψος των κονδυλίων, δεν μπορούν να κρύψουν ότι οι «ευρωπαϊκοί πόροι» κατευθύνονται βασικά στους επιχειρηματικούς ομίλους για τη στήριξη της κερδοφορίας τους με όλους τους τρόπους
Συνεπώς σε κάθε περίπτωση, για να κατοχυρωθεί ένα πολύ ανώτερο επίπεδο ζωής για τους εργαζόμενους, για να απελευθερωθούν οι μεγάλες αναξιοποίητες παραγωγικές δυνατότητες της περιοχής μας, απαιτούνται ριζικές αλλαγές σε επίπεδο εξουσίας και οικονομίας, ένας πραγματικά διαφορετικός δρόμος ανάπτυξης με γνώμονα την κοινωνική ευημερία και όχι το καπιταλιστικό κέρδος
ΚΚΕ Κεντρικής Μακεδονίας: Οι άξονες του ΕΣΠΑ και του ΠΕΠ «Κεντρική Μακεδονία 2021-2027» στηρίζουν το κεφάλαιο
Οι πανηγυρικοί τόνοι από την πλευρά του κ.Τζιτζικώστα και άλλων κυβερνητικών παραγόντων για το ύψος των κονδυλίων, δεν μπορούν να κρύψουν ότι οι «ευρωπαϊκοί πόροι» προέρχονται από την κλοπή του πλούτου που παράγουν οι εργαζόμενοι και τη φοροληστεία που υφίστανται σε όλη την ΕΕ και κατευθύνονται βασικά στους επιχειρηματικούς ομίλους (με προτεραιότητα αυτούς της ενέργειας, της λεγόμενης «πράσινης» και «ψηφιακής μετάβασης») για τη στήριξη της κερδοφορίας τους με όλους τους τρόπους (επιδοτήσεις, υποδομές και αναπλάσεις που στηρίζουν επενδυτικά σχέδια κ.α).
Οι άξονες – προτεραιότητες του κεντρικού ΕΣΠΑ αλλά και του ΠΕΠ «Κεντρική Μακεδονία» 2021-2027 στην πραγματικότητα στηρίζουν με πολλαπλούς τρόπους το στρατηγικό στόχο του κεφαλαίου και των διεθνών συμμάχων του για ταχύτερη μετατροπή της ΠΚΜ σε ενεργειακό, μεταφορικό, τεχνολογικό, τουριστικό κόμβο, σε πύλη εισόδου προς τα Βαλκάνια αμερικανοΝΑΤΟϊκών σχεδιασμών και επιχειρηματικών πλάνων. Είναι αυτοί οι σχεδιασμοί που καθιστούν όλη τη Β. Ελλάδα επιχειρηματικό και ΝΑΤΟϊκό πολεμικό ορμητήριο, κόμβο αντιθέσεων-αντιπαραθέσεων ισχυρών καπιταλιστικών κρατών και ιμπεριαλιστικών οργανισμών, που φέρνουν πιο κοντά τεράστιους κινδύνους για όλους τους λαούς των Βαλκανίων.
Η ανάπτυξη ενεργειακών και μεταφορικών υποδομών προχωράει ταυτόχρονα με την λεγόμενη «απελευθέρωση» και περεταίρω ιδιωτικοποίηση (ενέργεια, ΟΛΘ, αεροδρόμιο «Μακεδονία», Εγνατία Οδός) και όχι μόνο δεν εξασφαλίζει φθηνή ενέργεια και μετακίνηση για το λαό, αλλά έρχεται μαζί με την αύξηση της ενεργειακής φτώχειας, χειρότερους όρους δουλειάς, τα πανάκριβα διόδια και χαράτσια κάθε είδους. Τα ρεκόρ κερδοφορίας στον κλάδο του τουρισμού βασίζονται στις εργασιακές συνθήκες γαλέρας και στους χαμηλούς μισθούς. Οι τεχνολογικές επενδύσεις πραγματοποιούνται με κίνητρο το σχετικά φθηνό και εξειδικευμένο προσωπικό, επιδοτήσεις και φοροαπαλλαγές, τα πακέτα του ψηφιακού μετασχηματισμού που «ξεκοκαλίζουν». Αυτές τις στρατηγικές επιλογές τις προώθησαν με αποφασιστικότητα οι κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ με τη στήριξη της διοίκησης της Περιφέρειας και τη σύμφωνη γνώμη επί της ουσίας όλων των άλλων κομμάτων εκτός ΚΚΕ.
Την ίδια ώρα, η κοινωνική – λαϊκή πλειοψηφία από τα κονδύλια κεντρικού – περιφερειακών ΕΣΠΑ και Ταμείου Ανάκαμψης λαμβάνει πραγματικά ψίχουλα, τα οποία κατευθύνονται κυρίως προς την ακραία φτώχεια και τη ληξιπρόθεσμη κατάρτιση (διάφορα voucher και προγράμματα κατάρτισης-απασχόλησης), ενώ συνοδεύονται από αντιλαϊκά προαπαιτούμενα, όπως η προώθηση της πιο ευέλικτης εργασίας, η ένταση των πλειστηριασμών κ.α. Τα μεγάλα λόγια για «στήριξη της μικρομεσαίας επιχειρηματικότητας» δεν αφορούν τη μεγάλη πλειοψηφία αυτοαπασχολούμενων και πολύ μικρών επιχειρήσεων που στενάζουν από τη φορολογία και τον ανταγωνισμό, αλλά τις μεγαλύτερες και πιο «δυναμικές» επιχειρήσεις.
Όσα απαραίτητα έργα και υπηρεσίες υλοποιηθούν (πχ ορισμένα σχολεία, αποσπασματικά έργα πολιτικής προστασίας, έργα ύδρευσης – αποχέτευσης που έπρεπε να είχαν ολοκληρωθεί πριν από δεκαετίες κ.α) είναι ελάχιστα μπροστά στις ανάγκες της περιοχής μας, ενώ ταυτόχρονα θα τα χρυσοπληρώσουμε προς τις μεγάλες κατασκευαστικές επιχειρήσεις και προμηθευτές αλλά και στους ομίλους που θα αναλάβουν τη συντήρηση και λειτουργία.
Τελικά, η προσπάθεια διαμόρφωσης μιας «εικονικής πραγματικότητας» για μια περιφέρεια, που δήθεν αλλάζει προς όφελος των πολιτών της με εργαλείο την «απορροφητικότητα», καταρρέει στο έδαφος της σκληρής πραγματικότητας που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι, τα λαϊκά στρώματα και στην περιοχή μας με τους χαμηλούς ή μειωμένους στην πραγματικότητα λόγω της ακρίβειας μισθούς, την προσωρινή και ευέλικτη εργασία, την ανεργία, τα ανεπαρκή εισοδήματα, την ενεργειακή φτώχεια, την έλλειψη επαρκών και σύγχρονων υποδομών πολιτικής προστασίας, παιδείας, υγείας, πρόνοιας, μέσων μαζικής μεταφοράς κλπ.
Στον αντίποδα μια σειρά επιχειρηματικοί όμιλοι, που δραστηριοποιούνται και στην ΠΚΜ σε διάφορους κλάδους, καταγράφουν το 2021 και 2022 ιστορικά κέρδη αποκαλύπτοντας και με αυτό τον τρόπο ότι δεν υπάρχει μεγαλύτερο ψέμα από τις διακηρύξεις που επαναλαμβάνονται μονότονα σε διάφορες εκδηλώσεις προβολής του ΕΣΠΑ περί «ανάπτυξης για όλους».
Όσο ακολουθείται αυτός ο αδιέξοδος δρόμος στον οποίο συναντιούνται ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ και τοπικοί παράγοντες, με βάση τη συμφωνία τους στις στρατηγικές στοχεύσεις του ΕΣΠΑ και του Ταμείου Ανάκαμψης, όχι το 2030 (όπως προπαγανδιστικά αναφέρεται) αλλά ούτε το 2300 δε θα ικανοποιηθούν οι πραγματικές ανάγκες του λαού της περιοχής. Και αυτό γιατί μπαίνει εμπόδιο το κέρδος των λίγων το οποίο υπαγορεύει συγκεκριμένα πού θα κατευθυνθούν τα κονδύλια, πώς θα ιεραρχηθούν τα έργα και με ποιους όρους θα ολοκληρωθούν.
Ανάσα από τα συσσωρευμένα προβλήματα μπορεί να δώσει ο οργανωμένος αγώνας για αυξήσεις στους μισθούς και τις συντάξεις, κατάργηση της έμμεσης φορολογίας στα τρόφιμα και των ειδικών φόρων στην Ενέργεια με μετατόπιση της φορολογίας στο μεγάλο κεφάλαιο. Για να κατευθυνθούν οι κοινοτικές χρηματοδοτήσεις σε τομείς που θα δώσουν έστω και προσωρινή ανακούφιση σήμερα κόντρα στους σχεδιασμούς των μονοπωλιακών ομίλων, της ΕΕ, διαδοχικών κυβερνήσεων και διοικήσεων σε τοπικό επίπεδο. Για να τεθούν σε προτεραιότητα και να υλοποιηθούν αναγκαία έργα και υπηρεσίες για τις λαϊκές ανάγκες, όπως έργα πολιτικής προστασίας, ανάπτυξης υποδομών, παιδείας και υγείας, κοινωνικής προστασίας, έργα ύδρευσης-άρδευσης- αποχέτευσης, ανάπτυξης επαρκών ΜΜΜ, πραγματικής προστασίας του περιβάλλοντος και αξιοποίησης και επέκτασης των ελεύθερων χώρων για το λαό κ.α
Το πραγματικό δίλημμα δεν είναι «ναι ή όχι στην ανάπτυξη» αλλά «ανάπτυξη για ποιον», με ποιους όρους και προϋποθέσεις, για τους λίγους επιχειρηματικούς ομίλους και μεγάλες επιχειρήσεις ή για το λαό;
Σε κάθε περίπτωση, για να κατοχυρωθεί ένα πολύ ανώτερο επίπεδο ζωής για τους εργαζόμενους, για να απελευθερωθούν οι μεγάλες αναξιοποίητες παραγωγικές δυνατότητες και της περιοχής μας, απαιτούνται ριζικές αλλαγές σε επίπεδο εξουσίας και οικονομίας, ένας πραγματικά διαφορετικός δρόμος ανάπτυξης με γνώμονα την κοινωνική ευημερία και όχι το καπιταλιστικό κέρδος. Για αυτή την ελπιδοφόρα προοπτική, για να πάρουν η εργατική τάξη, οι αυτοαπασχολούμενοι και μικροί επαγγελματίες, οι βιοπαλαιστές αγρότες την κατάσταση στα χέρια τους, το ΚΚΕ δίνει όλες του τις δυνάμεις.
