Παγκόσμια μέρα Περιβάλλοντος η 5 του Ιούνη και παντού παχιά λόγια παρηγοριάς από αυτούς που το καταπονούν και εγκληματούν εναντίον του.
Λόγια που δεν αγγίζουν την ουσία του προβλήματος ούτε εμβαθύνουν στα αίτια που προκαλούν τις βλάβες του γιατί στο βάθος θα βρουν τον ίδιο τους το εαυτό.
Το σάπιο αυτό σύστημα, τον καπιταλισμό, που όπως δεν είναι δυνατόν να ενδιαφερθεί για τη ζωή των ανθρώπων μπροστά στο κέρδος είναι επόμενο να μη μπορεί να ενδιαφερθεί και για το περιβάλλον.
Μόνο στις δηλώσεις τους μιλάνε με στόμφο για την «πράσινη» ανάπτυξη αλλά στην ουσία είναι μόνο η ανάπτυξη της βιομηχανίας τους που τους φέρνει τα κέρδη.
Οι χαρακτηρισμοί τους δεν κοστίζουν να την αποκαλούν πράσινη.
Αλλά πόσο πράσινη είναι;
Δεν μας λένε τι επιπτώσεις έχουν στο περιβάλλον και στο τοπίο η ανεξέλεγκτη «πράσινη» κατά τα άλλα τοποθέτηση τεράστιων ανεμογεννητριών, σε περιοχές απείρου κάλλους;
Μας λένε πόσο θα ελαττωθεί το διοξείδιο του άνθρακα με τη χρήση ανεμογεννητριών αλλά δεν μας λένε πόση ενέργεια καταναλώθηκε για την κατασκευή τους, και πόσο θα κοστίσει στο περιβάλλον η «ανακύκλωση» των συστημάτων συσσωρευτών που διαθέτουν.
Πόσα πουλιά θα βρουν στο διάβα τους τις τεράστιες έλικές τους και θα σκοτωθούν.
Το ίδιο και για τα «αθώα» φωτοβολταϊκά που κατατρώνε το πράσινο που θα έδινε τροφή και οξυγόνο στο περιβάλλον.
Άπειρα τέτοια παραδείγματα, με οικολογικά αυτοκίνητα μέχρι οικολογικά υλικά, την ανακύκλωση, την καύση σκουπιδιών που προκαλούν καρκίνο και πάει λέγοντας.
Είναι ποτέ δυνατόν ο ίδιος ο θύτης, το κυνήγι του κέρδους να ενδιαφερθεί για το θύμα, στην περίπτωσή μας το περιβάλλον;
Αποκλείεται
Μόνο μια κοινωνία που ενδιαφέρεται για τις πραγματικές, σύγχρονες ανάγκες των εργαζόμενων και όχι τις τεχνητές, καταναλωτικές, μπορεί να ενδιαφερθεί ουσιαστικά και για το περιβάλλον.
Γιατί μόνο μια τέτοια οπτική της ποιοτικής ζωής των ανθρώπων και όχι της οπτικής του ενός ακόμη ανακυκλώσιμου «υλικού» μπορεί να δει ουσιαστικά αλλιώς και το περιβάλλον.
Μέχρι τότε αγώνας το στήσιμο εκείνης της κοινωνίας και καμία εμπιστοσύνη στους λιβανιστές του ξεπερασμένου τρόπου παραγωγής με όσα οικολογικά φτιασιδώματα και οργανώσεις και αν την καλύπτουν.
Καμιά εμπιστοσύνη σε αυτούς που χρηματοδοτούνται από τους εγκληματίες του περιβάλλοντος και της ανθρώπινης ζωής.
Διαβάστε επίσης για τον Μασλαρινό:
