Η πολύ ιδιαίτερη νεαρή μουσικός
VASSIŁINA συστήνεται στο κοινό με τραγούδια για «κακούς οιωνούς» και την αντικειμενοποίηση του σώματος.
«Ατυχήσαμε» τραγουδάει η VASSIŁINA στο μοναδικό κομμάτι της με ελληνικούς στίχους από το πρώτο άλμπουμ της που θα κυκλοφορήσει στο τέλος της άνοιξης. Είναι ένα τραγούδι έντονα συναισθηματικό, σχεδόν θλιμμένο, πολύ ταιριαστό με τις καταστάσεις που βιώνουμε τον τελευταίο χρόνο.
«Ήθελα στην ουσία να γράψω ένα τραγούδι σε μια γλώσσα που ο άλλος δεν θα μπορούσε να καταλάβει» λέει. «Μιλάει για την έλλειψη επικοινωνίας μεταξύ δύο ανθρώπων, κυριολεκτικά και μεταφορικά. Ωστόσο, αυτό το τραγούδι δεν είναι απλώς ένα τραγούδι αγάπης. Σε ένα δεύτερο επίπεδο μιλάει για άλλη μια φορά για το σώμα και τις εμπειρίες του».
Η VASSIŁINA είναι μουσικός παραγωγός και songwriter που φτιάχνει avant-pop/ηλεκτρονική μουσική.
Με καταγωγή από τις Σέρρες και σπουδές Ψυχολογίας στο ΑΠΘ Θεσσαλονίκης, έχει ένα πολύ εντυπωσιακό «μουσικό» βιογραφικό, παρά το νεαρό της ηλικίας της. «Παράλληλα με τις σπουδές μου έκανα μουσική θεωρία και τζαζ τραγούδι και τραγουδούσα σε διάφορα μικρά σχήματα της πόλης» εξηγεί.
«Το 2014 φοίτησα στο Music Summer School στο Berklee Music College στη Βοστώνη και το 2016 αποφάσισα να συνεχίσω τις σπουδές μου σχετικά με music production και music industry στο Academy Of Contemporary Music στα Metropolis Studios στο Λονδίνο. Έναν χρόνο αργότερα ξεκίνησα το μεταπτυχιακό μου πάνω σε Popular Music Studies στο Goldsmiths University of London, ενώ ολοκλήρωσα την εκπαίδευση και πρακτική μου πάνω στο Music Engineering στα Goldsmiths Music Studios. Έπειτα από πολλά χρόνια πειραματισμού, το 2016 στράφηκα στην ηλεκτρονική σκηνή, όπου και διαμόρφωσα τον δικό μου ήχο».
Αυτήν τη στιγμή τα πράγματα τα βλέπω μαύρα κι άραχλα, γενικά. Πολλές φορές με παίρνει από κάτω, ειδικά με τον διχασμό που επικρατεί, τη βία κ.λπ., αλλά, αν σταματήσουμε να ελπίζουμε και να κάνουμε όνειρα, σταματάμε να ζούμε. Βέβαια, η Αθήνα είναι πανέμορφη. Μόνο και μόνο που υπάρχει ο ήλιος, αλλάζει όλη η καθημερινότητα.
Το «Fragments» είναι ένα άλμπουμ εξαιρετικό σε κάθε επίπεδο, με έντεκα τραγούδια σύγχρονης ποπ, αρκετά σκοτεινά και «απελπισμένα».
«To “Fragments” αναφέρεται στην κατακερματισμένη αντίληψη του εαυτού μας και για το κομμάτι αυτό μέσα μας που κρυφά επιθυμούμε, αλλά συνειδητά επιλέγουμε να σκοτώσουμε» λέει.
«Τα τελευταία δυόμισι χρόνια της ζωής μου αποτέλεσαν ένα συνεχές ταξίδι αλλαγής για μένα, ως καλλιτέχνη και ως άνθρωπο. To “Fragments” ουσιαστικά είναι κομμάτι του εαυτού μου και αποκαλύπτει μια ολόκληρη διαδικασία εύρεσης της προσωπικής μου φωνής, καταπολέμησης των εσωτερικών συγκρούσεων και αποδοχής των τραυμάτων μου.
Δεν περιέχει απλώς μερικά ερωτικά τραγούδια ‒ μάλιστα, πολύ λίγα κομμάτια του άλμπουμ έχουν ερωτικό περιεχόμενο. Η βασική θεματική όλων των τραγουδιών αφορά τη σχέση που έχω με το δικό μου σώμα. Τα τραγούδια είναι πολύ προσωπικά και έχουν τη μορφή της εξομολόγησης.
Το “Bad Οmen”, που θα κυκλοφορήσει σε single στις 19/3, γράφτηκε κατά τη διάρκεια του πρώτου lockdown στο Λονδίνο, αντλώντας έμπνευση από τα περίεργα όνειρα που έβλεπα εκείνες τις μέρες και την ψυχοσωματική επίδραση που είχε πάνω μου η καραντίνα.
Το “Sexyless”, που θα είναι και το τελευταίο single πριν από την κυκλοφορία του δίσκου μου, μιλάει για την αντικειμενοποίηση του σώματος, κάτι που έχουν βιώσει συστηματικά πολλές γυναίκες και σε μεγάλο βαθμό μέχρι σήμερα θεωρούνταν έως και αποδεκτό. Αυτά είναι, λοιπόν, μερικά από τα θραύσματα που συνθέτουν το “Fragments”.
Θυμάμαι, το πρώτο μου ολοκληρωμένο κομμάτι ήταν στα 10, νομίζω για το τσουνάμι στην Ινδονησία. Γενικά, ενώ ήμουν ένα πολύ χαρούμενο παιδάκι, ο ήχος μου από μικρή έβγαζε πάντα μια θλίψη και κάτι σκοτεινό, κάτι που ακόμα και σήμερα προβληματίζει τη μητέρα μου.
Με τη μουσική παραγωγή άρχισα να ασχολούμαι πριν από πέντε χρόνια. Αυτό μου έδωσε απίστευτη ελευθερία και έμπνευση και πλέον το κομμάτι της σύνθεσης είναι αλληλένδετο με την παραγωγή. Δηλαδή, θα ξεκινήσω από ένα beat ή από συνθεσάιζερ και όχι από κιθάρα ή πιάνο. Το βασικό μου εργαλείο, όμως, είναι η φωνή, τα special effects και το field recording.
Στο άλμπουμ τα περισσότερα κομμάτια είναι δική μου παραγωγή και του Tom Wright, ενώ σε κάποια έχει κάνει παραγωγή και ο Luke Mannell.
Τα δύο αυτά παιδιά είναι οι βασικοί μου συνεργάτες, με τους οποίους εμφανίζομαι και στα live sets μου τα τελευταία τρία χρόνια στο Λονδίνο και, γενικότερα, έχουμε χτίσει ένα πολύ δυνατό team.
Η αλήθεια είναι ότι τα ακούσματά μου ήταν πάντα αγγλόφωνα, επομένως ανέκαθεν έγραφα στα αγγλικά και γενικά το απολαμβάνω πιο πολύ. Τον τελευταίο καιρό έχω αρχίσει να γράφω και στα ελληνικά. Κάπως ο ελληνικός στίχος εξυπηρετεί κάτι άλλο για μένα. Τα κομμάτια μου στα ελληνικά είναι πιο “γυμνά”, λιτά και εξομολογητικά και ως διαδικασία θα έλεγα ότι είναι ίσως πιο βαθιά επίπονη.
Φυσικά και σκέφτομαι τη διεθνή αγορά, το touring και πώς θα είναι η μουσική μου πιο προσβάσιμη.
Παρ’ όλα αυτά, ο στίχος δεν είναι πλέον δεσμευτικός. Αυτό που παρατηρώ από tours που έχω κάνει στο εξωτερικό είναι ότι ο κόσμος έξω ενδιαφέρεται πολύ να ακούσει ξενόγλωσσο στίχο. Κάθε φορά, μετά τα lives πολλοί μού έλεγαν ότι η στιγμή που έπαιζα το “Ατυχήσαμε” ή το “Ύπνε” ήταν που τους συγκινούσε περισσότερο. Αυτό που θέλω να πω είναι ότι η μουσική και το περφόρμανς έχουν τέτοια δύναμη, που ξεπερνά τον λόγο.
Vassilina
Τα κομμάτια μου στα ελληνικά είναι πιο “γυμνά”, λιτά και εξομολογητικά και ως διαδικασία θα έλεγα ότι είναι ίσως πιο βαθιά επίπονη.
Το άλμπουμ αυτό είναι αποτέλεσμα δουλειάς δύο χρόνων. Βέβαια, έχει αλλάξει πολλές μορφές για να καταλήξει αυτό που είναι. Πολλά κομμάτια δεν μπήκαν ποτέ στον δίσκο, καθώς ο ήχος μου άρχισε να αλλάζει με την πάροδο του χρόνου.
Τα τελευταία τέσσερα χρόνια ζούσα στο Λονδίνο και μόλις πρόσφατα μετακόμισα στην Αθήνα. Έτσι, ο δίσκος ηχογραφήθηκε σε διάφορα μέρη/studios στο Λονδίνο και στην Αθήνα και η μείξη του έγινε από τρεις διαφορετικούς mixing engineers: τον Tom Wright, τον Christos Bekiris και τον Shuta Shinoda.
Αυτήν τη στιγμή τα πράγματα τα βλέπω μαύρα κι άραχλα, γενικά. Πολλές φορές με παίρνει από κάτω, ειδικά με τον διχασμό που επικρατεί, τη βία κ.λπ., αλλά, αν σταματήσουμε να ελπίζουμε και να κάνουμε όνειρα, σταματάμε να ζούμε. Βέβαια, η Αθήνα είναι πανέμορφη. Μόνο και μόνο που υπάρχει ο ήλιος, αλλάζει όλη η καθημερινότητα.
Γενικά, νομίζω ότι η καραντίνα με άλλαξε πάρα πολύ. Στο πρώτο lockdown ένιωθα πολλή πίεση, ότι, κάπως, αυτό που συνέβαινε στα social media με το forced positivity, ήταν πολύ τοξικό.
Έλεγα συνέχεια στον εαυτό μου “μα, αφού κάθεσαι όλη μέρα, πρέπει να είσαι δημιουργική και πλήρως λειτουργική σαν όλους τους άλλους”. Μου πήρε πολλούς μήνες να είμαι ξανά δημιουργική και να καταλάβω ότι αυτό που ζούμε είναι ένα πένθος στην ουσία ‒ πένθος για τη ζωή που χάνουμε και τις ζωές που χάθηκαν.
Επομένως, είναι λογικό να περάσουμε απ’ όλα τα στάδια. Κάθε άνθρωπος, φυσικά, με τον τρόπο και στον χρόνο του. Η καραντίνα, λοιπόν, μου έμαθε να μην είμαι τόσο σκληρή με τον εαυτό μου και να προσαρμόζομαι στις αλλαγές, και ως μουσικός αλλά και ως άνθρωπος.
Θεωρώ πως η Ελλάδα έχει πολύ καλούς μουσικούς και φρέσκο αίμα που θέλει και έχει να δώσει πολλά στην ελληνική alternative σκηνή. Είναι πολλοί οι artists που μου αρέσουν πραγματικά, αλλά μπορώ να πω πως ο Κristof, η Νalyssa Green, o Freedom Candlemaker, η Read Raees, o Johnny Labelle, o bhukhura, η Υοdashe, ο Die Arkitekt, η Μelenmni και o Evripides and his Tragedies είναι κάποιοι από τους αγαπημένους μου Έλληνες καλλιτέχνες.
Είναι μεγάλο πλήγμα απουσία των lives. Από ψυχολογικής άποψης, ο μέσος μουσικός ορίζει τον εαυτό του πάνω στη σκηνή, επομένως είναι σαν να ξεριζώθηκε άγαρμπα και βίαια ένα τεράστιο κομμάτι της ύπαρξής μας.
Από οικονομικής άποψης, αν δεν κάνεις live, δεν βγεις σε tour και αν δεν πουλήσεις δίσκους, πώς θα ζήσεις; Ίσως το μέλλον των lives βρίσκεται σε μια πλαστική φούσκα. όπως έκαναν οι Flaming Lips. Εμείς σίγουρα συνεχίζουμε να κάνουμε live streaming και να ελπίζουμε ότι κάποια στιγμή θα “ανοίξουμε” και θα μοιραστούμε με τον κόσμο τα “θραύσματα” αυτού του δίσκου.
Το όνειρό μου είναι να συνδεθεί ο κόσμος με τη μουσική μου, να συνεργαστώ με νέους/-ες καλλιτέχνες/-ιδες, να κάνουμε tour και, ok, το όνειρό μου είναι να παρουσιάσω κάποια στιγμή τη δουλειά μου στο Βarbican Τheatre, στο Λονδίνο».
Το «Fragments» θα κυκλοφορήσει στο τέλος της άνοιξης από την Inner Ear.
