Πάντως από τον Ιανουάριο δίδεται η οριζόντια αύξηση στις συντάξεις κατά 7,75% και ήδη μετά από μια εντελώς τυχαία διαπίστωση ελλείψεων, ανακοινώνονται 20.000 νέες προσλήψεις στο Δημόσιο και ήδη με διαδικασίες – εξπρές νομιμοποιούνται αυθαίρετα μέσα σε δάση και ξεμπλοκάρει η δόμηση σε οικόπεδα μικρότερα των τεσσάρων στρεμμάτων.
Τι σημαίνει αυτό;
Πως μέσα σε λίγους μήνες μας περιμένουν στην κάλπη
Γνωρίζουμε ήδη ότι οι δημοσκοπήσεις αποτυπώνουν δύο στοιχεία.
Συρρίκνωση της επιρροής της ΝΔ στο εκλογικό σώμα, με αξιοσημείωτες διαρροές προς την άκρα δεξιά, αλλά και σαφή υπεροχή της κυβέρνησης στους τομείς της οικονομίας και της εξωτερικής πολιτικής
Με την Κουμουνδούρου να υπερέχει κυρίως σε θέματα διαφάνειας – διαφθοράς που όμως δεν αλλάζουν την ουσία που είναι πως ο Αλέξης υπολείπεται περίπου 10 μονάδες έναντι του Κυριάκου Μητσοτάκη στο ερώτημα για τον «καταλληλότερο πρωθυπουργό.
Κάπως έτσι λοιπόν μπαίνουμε στην τελική ευθεία με πολλά ενδεχόμενα ανοιχτά.
Το μόνο πράγμα που μέχρι στιγμής παραμένει αμετάβλητο είναι η δομή της αδιευκρίνιστης ψήφου.
Οι πολίτες που ανήκουν σε αυτή την κατηγορία χαρακτηρίζονται δύσκολοι και απαιτητικοί, είναι ιδιαίτερα επικριτικοί όταν ερωτώνται για την κυβερνητική δραστηριότητα, βαθμολογούν με αυστηρότητα τη στάση του αντίπαλου στρατοπέδου και εμφανίζονται ιδιαίτερα δύσπιστοι ως προς την ειλικρίνεια των πολιτικών κομμάτων στο σύνολό τους.
Η συμπεριφορά τους είναι προς το παρόν ανεξιχνίαστη και ουδόλως αποκλείεται να ευνοήσουν τελικά την παράμετρο που λέγεται αποχή.
Δυστυχώς, απ’ όπου κι αν πιάσουμε τα θέματα καταλήγουμε λίγο πολύ στο ίδιο συμπέρασμα:
Το βασικό πρόβλημα εξακολουθεί να εντοπίζεται στον χαμηλό βαθμό εμπιστοσύνης των πολιτών απέναντι στο πολιτικό … σύστημα!
Γενικώς και …ειδικώς!
